چکیده:
هدف: هدف ازمطالعه حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات پلایومتریک بر چابکی، سرعت، استقامت و توان انفجاری تکواندوکاران بود. روش تحقیق: نمونه پژوهش 20 نفر از تکواندوکاران با میانگین سنی 8/1 ±1/20 سال، قد 50/70±175 سانتیمتر و وزن 40/6±20/60 کیلوگرم شهر اردبیل بودند که داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. پس از انجام پیشآزمون، آزمودنیها بهطور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی، به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) به انجام تمرینات منتخب پلایومتریک پرداختند. گروه کنترل، تمرینات عادی خود را دنبال میکردند. در پایان دوره تمرینی، پسآزمون گرفته شد. روشهای آماری: از آزمون کلوموگروف- اسمیرنوف برای نرمال بودن داده ها و از آزمون t استودنت در گروههای مستقل و وابسته برای مقایسه میانگین پیش آزمون و پس آزمون متغیر ها در گروههای تجربی و کنترل استفاده گردید. یافتهها: تمرینات پلایومتریک بهطور معناداری باعث افزایش توان انفجاری پاها، سرعت، چابکی و انعطافپذیری عضلات کمر و ران تکواندوکاران گردید. نتیجه گیری: تمرینات پلایومتریک سبب افزایش سرعت، استقامت و توان انفجاری میشود، به نظر میرسد افزایش سرعت و کاهش زمان دویدن تکواندوکاران در اثر تمرینات پلایومتریک احتمالا در اثر سازگاریهای عصبی- عضلانی و تغییرات سرعت در مرحله انقباض برونگرا و درونگرا باشد.
Objective: The aim of this study was to investigate the effect of 8 weeks of plyometric exercises on agility, speed, endurance and explosive power of taekwondo practitioners, which was reviewed and finally the overall result was concluded.
Research method: The research method was case-by-case and using library studies. According to the coordinates in the end is the end result. Findings: The research findings were a collection of comments and suggestions for plyometric exercises on taekwondo players 'agility, speed, endurance and explosive power. Conclusion: Based on the results, it can be concluded that plyometric exercises on agility, speed, endurance and explosive power can affect taekwondo practitioners' performance.
خلاصه ماشینی:
تأثیر 8 هفته تمرینات پلایومتریک بر چابکی، سرعت، استقامت و توان انفجاری تکواندوکاران باقرشجاع انزابی 1 لطفعلی بلبلی 2 تاریخ دریافت: 25/02/1400 تاریخ چاپ: 05/03/1400 {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} 1.
کلوندی و همکاران (1390) به بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی، تمرین الاستیک (تمرین پلایومتریک با کش) و تمرین پلایومتریک بر ارتفاع پرش، قدرت و سرعت پرداختند و نشان دادند که هر سه تمرین باعث بهبود معنادار ارتفاع پرش نسبت به پیشآزمون شده است.
با این وجود تحقیقات کمی در خصوص تأثیر تمرینات پلایومتریک بر توان، سرعت، چابکی و انعطاف تکواندوکاران مورد بررسی قرار گرفته است و اصولاً در باشگاههای ورزشی اهمیت چندانی به این شیوه تمرینی نمیدهند.
در تحقیقی یزدانی (1393) به مقایسه تمرین پلایومتریک و کلاستر بر قدرت بیشینه، توان انفجاری، استقامت در توان و سرعت حرکت ورزشکاران دختر کاراته کار پرداخت که نتایج تحقیق نشان داد سطوح تمرینی بر تمامی متغییرهای تأثیر معنی دار داشت، اما از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه پلایومتریک و کلاستر وجود نداشت.
درپایان دوره تمرینی تمرینات پلایومتریک تأثیر معناداری بر توان انفجاری پاها، سرعت، چابکی و انعطاف تکواندو کاران داشت.
برای بررسی همگن بودن واریانسها از آزمون لون 2 (آزمون برابری واریانسها) استفاده شد یافتهها تمرینات پلایومتریک، بر توان انفجاری پاها، سرعت، چابکی، انعطاف پذیری مفصل ران به طرفین و انعطاف پذیری عضلات کمر و پشتی ران تکواندوکاران تأثیر معناداری دارد.
این امکان وجود دارد که عواملی مانند هماهنگی عصبی- عضلانی، بهبود فعالیت الکتریکی بازتابی، افزایش سرعت انقباض و به کارگیری واحدهای حرکتی بیشتر در افزایش توان انفجاری پاها، سرعت، چابکی و انعطافپذیری تکواندوکاران تأثیر داشته است.