چکیده:
چکیده هدف: هدف این تحقیق بررسی ارتباط نگرش شغلی با سلامت سازمانی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان همدان است. روششناسی: روش این پژوهش از نوع همبستگی است که به روش میدانی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق، همه کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان همدان به تعداد 161 نفر بودند که نمونه آماری بر اساس جدول کرجسای و مورگان به تعداد 118 نفر، به صورت تصادفی هدفمند انتخاب شدهاند. ابزار این تحقیق شامل پرسشنامه های سلامت سازمانی هوی و فلدمن (1996)، و سنجش نگرش شغلی عظیمی و همکاران (1390)، میباشد. روایی پرسشنامه ها توسط 10 نفر از متخصصان امر تایید و ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامة نگرش شغلی و سازمانی کارکنان 92 درصد و برای پرسشنامة سلامت سازمانی 86 درصد محاسبه گردید. از آمار توصیفی و استنباطی ( آزمونهای کلموگروف - اسمیرنوف، همبستگی پیرسون و رگرسیون) برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها: نتایج تحقیق نشان دادند؛ بین همه مولفههای نگرش شغلی با سلامت سازمانی، همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد و مولفه عوامل سازمانی و محیطی به تنهایی در حدود 2/29 درصد از تغییرات سلامت سازمانی را تبیین میکند. نتیجهگیری: بهبود در نگرش شغلی کارکنان میتواند به بهبود سلامت سازمانی و ﺗﻮازن مناسب در زﻧﺪﮔﻲ ﺷـﻐﻠﻲ و ﺧـﺎﻧﻮادﮔﻲ کارکنان منجر شود، که البته تاثیر این عوامل میتواند در بخشهای مختلف اداری و افراد با تحصیلات متفاوت، دارای شدت و ضعف باشد.
Objective: The purpose of this study was to investigate the Relationship between job attitudes and organizational health of employees in Youth & Sports general administration of Hamadan province.
Methodology: Method of this research was correlative descriptive, in which the data was gathered through the field study method. The statistical population consisted of all staff who worked in Youth & Sport general administration of Hamadan province (N=161(. The statistical sample size based on Krejecie & Morgan sampling table, was determined 118 person whom were selected randomly. The research instruments included Hoy & Feldman (1996), organizational health questionnaire and Azimi et al. (2011), job attitudes of government employees’ questionnaire. Validity of the questionnaires was confirmed by 10 experts and reliability was approved based on Cronbach's alpha coefficient for the organizational health questionnaire (α=0.86), and the Job attitudes questionnaire (α=0.92). Descriptive statistics were used to describe the status of the subjects, and inferential statistics includes, K–S test, Pearson's correlation & multiple regressions, were used for data analysis.
Results: Results showed that there was a positive and significant correlation between all the components of job attitudes and organizational health. And the organizational and environmental components explained about 29.2 percent changes in the organizational health.
Conclusion: job attitude Improvement can enhance organizational health and lead to proper balance career, staff family. The impact of these factors can vary in different parts of the administration and education.
خلاصه ماشینی:
نتايج تحقيقات نشان داده است ؛ مديريت دانش محور ميتواند اثرات مثبت و بسيار مطلوبي بر سازمان و سلامت آن داشته باشد و در اين سيستم کارکنان با تمام وجود و توان خود در جهت رسيدن به اهداف تلاش ميکنند (حسيني و موسوي، ١٣٩١) و سلامت سازماني، ارتباطي معنادار با تعهد سازماني کارکنان دارد که باعث ميشود آنان نسبت به سازمان خود احساس وفاداري 8 - Oppenheim 1 - Hackett 2 - Chiu and Tsai 3 - Hakanen 4 - Gruman and Saks 5 - Zhang 6 - Morgan and Zeffane 7 - David 139 بيشتري داشته باشند و در راستاي تحقق اهداف سازمان گام بردارند، (جعفري و همکاران ، ١٣٩١).
همچنين نتايج حاصل از پژوهش طالب پور و همکاران (١٣٩٢)، نشان دهنده رابطه معنادار بين سلامت سازماني و اثربخشي در دانشکده هاي تربيت بدني و علوم ورزشي است که با افزايش سلامت سازماني، اثربخشي نيز افزايش مييابد، بنابراين مديران بايد تدابيري براي ارتقاء سلامت سازماني اتخاذ کنند تا اثربخشي که هدف نهايي سازمان هاست ، نيز افزايش يابد.
142 متغير عوامل سازماني و محيطي به عنوان مؤلفه اي از مؤلفه هاي نگرش شغلي و سازماني که توانست پيش بينيکننده سلامت سازماني کارکنان در اين تحقيق باشد، از پنج زير مؤلفه ؛ حجم کار و استرس محيطي، شرايط فيزيکي کار، حقوق و مزاياي شغلي، آموزش ، ارزشيابي و ارتقاء، و توازن در زندگي شغلي و خانوادگي، تشکيل شده است که نشان دهنده اهميت سلامت عوامل سازماني و محيطي در محيط کار، به عنوان عاملي براي ايجاد انگيزه و رضايت و متعاقب آن ، افزايش کارايي ميباشد.