چکیده:
پافشاری غیرمنطقی بر تعهدات و تصمیمات، پدیده شناخته شدهای است که در آن افراد و سازمانها به سرمایهگذاری در آنچه که اقدامی شکستخورده است، ادامه میدهند. عوامل مختلفی درصدد تبیین این پدیده هستند که از آن میان، عوامل روانشناختی بیشترین نقش را در توجیه این پدیده دارند. هدف در تحقیق حاضر، تعیین تأثیرگذاری عوامل روانشناختیِ خودکارآمدی، خود توجیهی و امید بر پافشاری بر تعهدات مدیران شرکتهای بازرگانی مستقر در شهر مشهد با توجه به نقش واسط ادراک از ریسک میباشد. روش تحقیق، ماهیتی پیمایشی- کاربردی دارد. دادههای این تحقیق با نظرسنجی از مدیران شرکتهای بازرگانی شهر مشهد، از طریق پرسشنامه جمعآوری شد. روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی مورد بررسی قرار گرفت و ضریب آلفای کرونباخ بزرگتر از 70/. برای سازههای مختلف پرسشنامه، پایایی آن را مورد تأیید قرار داد. تحلیل آماری دادهها با استفاده از روش آماری مدلهای معادلات ساختاری انجام شد. نتایج نشان داد که عوامل خودکارآمدی، خودتوجیهی و امید، توجیه کننده پدیده پافشاری بر تعهدات در میان مدیران بازرگانی شهر مشهد است.
خلاصه ماشینی:
فصلنامه مطالعات رفتار سازماني سال سوم ، شماره ۳ (شماره پياپي ۱۰)، پاييز ۱۳۹۳: صص ۶۵-۸۷ نقش عوامل روانشناختي در بروز پديده پافشاري بر تعهدات با توجه به نقش واسط ادراک از ريسک مديران (مورد مطالعه مديران شرکت هاي بازرگاني شهر مشهد) فريبرز رحيم نيا، عليرضا پويا، قاسم اسلامي *** تاريخ دريافت : ۹۳/۰۳/۱۱ تاريخ پذيرش : ۹۳/۰۷/۱۵ چکيده پافشاري غيرمنطقي بر تعهدات و تصميمات ، پديده شناخته شده اي است که در آن افراد و سازمان ها به سرمايه گذاري در آنچه که اقدامي شکست خورده است ، ادامه مي دهند.
بر اساس عقلانيت بازنگري شـده ، تصـميم گيرنـده احسـاس 1- Cognitive Dissonance 2- Festinger 3- Elliot and Devine 4- Brehm, and Cohen 5- Course of action 6- Staw and Fox 7- Keil ,Wallace, Turk, Dixon-Randall, Nulden ۶۸ مي کند ناچار به اثبات منطقي بودن و شايستگي تصميمش در نظر خود (خود توجيهي روانـي ) و در نظر ديگران (خود توجيهي اجتماعي ) است .
در اين نظريـة فـرض است که بسته به اينکه قلمرو ذهني افراد چگونه شکل گرفته است ، افرادگزينه هايي با سطح مخاطره 1- Whyte, Saks & Hook 2- Bandura &Wood 3- Lock & Latham 4- Kahneman&Tversky ۶۹ متفاوت انتخاب مي کنند.
بنابراين فرضيه زير مورد انتظار است : H٤: عامل ادراک از ريسک بر پافشاري برتعهدات اوليه تصميم ، اثر معني داري دارد.
بنابراين فرضيه زير مورد انتظار است : H٧: عامل اميد بر ادراک از ريسک اثر معني دار دارد.