چکیده:
راهبردهای گذشته در زمینه توسعه نواحی نتوانسته اند در حل مسائل و معضلات موجود در زمینه فقر، اشتغال، بهداشت، امنیت غذایی،پایداری محیط زیست،و نظیر اینها به گونه ای موفقیت آمیز عمل کنند. یکی از راهبردهای که اخیرا در بیشتر کشور های جهان مورد توجه قرار گرفته،توسعه گردشگری در نواحی محروم و دارای پتانسیل های لازم برای گسترش گردشگری است.هدف از این پژوهش بررسی علل واکاوی وچالش های توسعه گردشگری استان(ضعف مدیریتی و زیرساختی) از دیدگاه مردم، مسئولین و گردشگران میباشد. نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. ابزارگردآوری اطلاعات، کتابخانهای و میدانی، تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمارهای پارامتری وناپارامتری استفادهشده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که مهمترین عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری استان عوامل زیرساختی میباشد. نتایج نشان داد که ضعف مدیریتی و زیرساختی از عوامل مهم تأثیرگذار در توسعه گردشگری استان هستند. بااینوجود ازنظر گردشگران عامل زیرساختی با میانگین 44/3 بیشتر از عوامل مدیریتی (با میانگین 37/3) در عدم توسعه گردشگری در استان نقش داشته است. به گونه ای که از مهمترین مؤلفههای عامل زیرساختی و مدیریتی به ترتیب مؤلفه رفاهی و اقامتی با میانگین55/3 و تبلیغات با میانگین 42/3 نقش مؤثری داشتهاند.
Past strategies in the area of development have failed to address the issues of poverty, employment, health, food security, environmental sustainability, and so on. One of the strategies that has been recently considered in most countries of the world is the development of tourism in deprived areas with the potential to expand tourism. The purpose of this research is to investigate the causes and challenges of tourism development in the province (management and infrastructure weakness) from the point of view People, officials and tourists. The type of research is applied and the research method is descriptive-analytical. Information processing tools, library and field analysis, data analysis are used for parametric and nonparametric statistics. The results of this study showed that the most important factors influencing tourism development in the province are infrastructure factors. The results showed that management and infrastructure weaknesses are important factors influencing tourism development in the province. However, in terms of tourists, the infrastructure operator with an average of 44.4% more than management factors (with an average of 3.37) played a role in the lack of tourism development in the province. The most important components of the infrastructure and management factor were welfare and accommodation components, with a mean of 3.55, and advertisements with an average of 3.42, respectively.
خلاصه ماشینی:
با توجه به مشکلات اشاره شده و عدم برنامه ريزي و اعمال مديريت مناسب براي حل آن ها،منجر به کمک رنگ تر شدن جاذبه هاي گردشگري در روستاي ابانه و کاهش ظرفيت ها و پتانسيل ها گردشگري آن شده است که اين ضعف مديريتي را باعث از دست دادن بازارهاي گردشگري و محروم ماندن مردم محلي از مزاياي بي شمار گردشگري روستايي و در نهايت کندي و تاخير در فرايند توسعه روستايي منطقه مي شود، مي دانند.
جدول ٢: تأثير عوامل مديريتي و زيرساختي در توسعه گردشگري استان از ديدگاه گردشگران بر اساس آماره t (رجوع شود به تصویر صفحه) منبع :يافته هاي تحقيق :١٣٩٧.
جدول٣: تأثير عوامل مديريتي و زيرساختي در توسعه گردشگري استان از ديدگاه گردشگران بر اساس آماره کاي دو و فريدمن (رجوع شود به تصویر صفحه) منبع :يافته هاي تحقيق :١٣٩٧.
جدول٤ تأثير عوامل مديريتي و زيرساختي در توسعه گردشگري استان از ديدگاه مردم محلي بر اساس آماره t (رجوع شود به تصویر صفحه) منبع :يافته هاي تحقيق :١٣٩٧.
از بين مؤلفه هاي عوامل مديريتي مؤلفه مشارکت مردم درزمينه ٔ◌ گردشگري با ميانگين ٣/٦٣ داراي بيشترين تأثير در عدم توسعه گردشگري در استان است .
از بين مؤلفه هاي عامل زيرساختي مؤلفه دسترسي و ارتباطات با ميانگين ٣/٦٣ داراي بيشترين تأثير در عدم توسعه گردشگري استان است .
از بين مؤلفه هاي عامل زيرساختي مؤلفه رفاهي و اقامتي با ميانگين ٣/٥٧ داراي کمترين تأثير در توسعه گردشگري استان است .
International Journal of AgriScience Vol Iran Ravansar Sustainability indicators for managing ٢٠٠.