چکیده:
هدف پژوهش حاضر ارزیابی نقش میانجی تعارضات هیجانی در رابطه بین تمایزیافتگی و رضایت زناشویی در افراد متاهل شهر تهران بود. روش پژوهش همبستگی با استفاده از تحلیل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل افراد متاهل شهر تهران در سال 1398 بود، که تعداد 220 نفر به عنوان نمونه به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه خودانتقادی گیلبرگ و همکاران (2004)، پرسشنامه خودبازداری وینبرگر و شوارتز (1990)، پرسشنامه تمایزیافتگی اسکورن و فریدلندر (1998) و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (1998). نتایج نشان داد که نقش میانجی تعارضات هیجانی در رابطه تمایزیافتگی با رضایت زناشویی معنادار بود. نتایج حاکی از آن بود که تعارضات هیجانی نقش معناداری در رابطه تمایزیافتگی و رضایت زناشویی دارند، بنابراین بهبود تعارضات هیجانی میتواند بر بهبود رابطه زناشویی و ترمیم آسیب های ناشی از روابط مهم اولیه اثرگذار باشد.
The aim of this study was to evaluating the Mediating Role of Emotional Conflicts in the Relationship between Differentiation and Marital Satisfaction in Married People in Tehran City. The research method was correlation using structural equation analysis. The statistical population included married people in Tehran in 2019, in which 220 people were selected as the sample by available sampling method. The research instruments were: The self-critical questionnaire of Gilberg et al. (2004), Self-Determination Questionnaire of Weinberger & Schwartz (1990), Differentiation Questionnaire of Scorne and Friedlander (1998) and Enrich Marital Satisfaction Questionnaire (1998). The results also showed that the mediating role of emotional conflict in relation to differentiation with marital satisfaction was significant. The results of the present study showed that emotional conflict has a significant role in the relationship between differentiation and marital satisfaction, so improving emotional conflict can affect the improvement of marital relationship and repair the damage caused by important initial relationships.
خلاصه ماشینی:
به منظور بررسي رابطه بين تمايزيافتگي با رضايت زناشويي در افراد متاهل شهر تهران ، از آزمون همبستگي پيرسون استفاده شد که نتايج در ذيل آورده شده است .
نتايج آزمون همبستگي پيرسون براي بررسي رابطه ميان تمايز يافتگي با رضايت زناشويي (به تصویر صفحه رجوع شود) نتايج بدست آمده در جدول ١ نشان مي دهد که مولفه واکنش پذيري هيجاني، گريزهيجاني و هم آميختگي با ديگران به غير از فعاليت هاي اوقات فراغت و روابط جنسي (به استثناي هم آميختگي با ديگران ) با بقيه مولفه هاي رضايت زناشويي و نمره کل آن رابطه مثبت و معناداري دارد (٠٠٥>sig).
براي بررسي رابطه بين تعارض دوپاره با تمايزيافتگي در افراد متاهل شهر تهران ، از آزمون همبستگي پيرسون استفاده شد که نتايج آن در جدول ٢ ارائه شده است .
براي بررسي رابطه بين تعارض خودبازدار با رضايت زناشويي در افراد متاهل شهر تهران ، از آزمون همبستگي پيرسون استفاده شد که نتايج آن در جدول ٣ ارائه شده است .
براي بررسي رابطه بين تعارض دوپاره و رضايت زناشويي در افراد متاهل شهر تهران ، از آزمون همبستگي پيرسون استفاده شد که نتايج آن در جدول ٤ ارائه شده است .
براي بررسي رابطه بين تعارض خودبازدار و تمايزيافتگي در افراد متاهل شهر تهران ، از آزمون همبستگي پيرسون استفاده شد که نتايج آن در جدول ٥ ارائه شده است .
The Relationship between Differentiation Rate and Self-Esteem and Marital Satisfaction in Married Female Students of the Faculty of Psychology and Educational Sciences, Azad University of Tehran.