چکیده:
هدف از اجرای پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی روش آموزش گروهی رضایت مبتنی بر نظریه انسان سالم بر فرسودگی زناشویی زوجین دارای تعارض زناشویی بود. روش انجام این پژوهش نیمه آزمایشی و طرح تحقیق از نوع دو گروهی با پیش آزمون، پس آزمون و دوره پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیهی زوجینی بودند که دارای تعارض با همسران خود بوده و در سه ماه تابستان 1399برای مشاوره به مراکز مشاوره و کلینیکهای خانواده شهر اصفهان مراجعه نمودند، که از بین آنها 32 زوج که از پرسشنامه تعارضات زناشویی ثنایی نمره لازم را کسب نمودند به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه فرسودگی زناشویی پاینز (1996) استفاده شد. در مرحله مداخله، از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد اما فقط گروه آزمایش تحت روش آموزش گروهی رضایت مبتنی بر نظریه انسان سالم آقایی(۱۳۹۹)، در ۸ جلسه 9۰ دقیقه ای قرار گرفت. بعد از پایان ۸ جلسه از هر دو گروه پس آزمون و پیگیری یک ماهه گرفته شد، که تعداد آنها پس از ریزش به 30 زوج (هرگروه 15زوج) رسید. دادههای جمع آوری شده با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد. یافتههای حاصل از نتایج نشان داد که روش آموزش گروهی رضایت مبتنی بر نظریه انسان سالم بر فرسودگی زناشویی زوجین دارای تعارض زناشویی اثربخش بود(۰5/۰>P). این نتیجه در مرحله پیگیری نیز پایدار بود. لذا با توجه به نتایج به دست آمده، حمایتی از روش آموزش گروهی رضایت مبتنی بر نظریه انسان سالم بر بهبود فرسودگی زناشویی زوجین دارای تعارض زناشویی فراهم شد.
The aim of this study was to determine the effectiveness of satisfaction group training based on healthy human theory on marital burnout between couples with marital conflict. The method of this research was quasi-experimental and the research design was two-group with pre-test, post-test and follow-up period with the control group. The statistical population of the study included all couples who had conflicts with their spouses and in the three months of summer 1399 referred to counseling centers and family clinics in Isfahan, of which 32 couples who received the required score from the Thanaees Marital Conflicnt Revised (MCQ-R ) (1387). Were selected by availability and randomly assigned to control and experimental groups. Data were collected using the Thanaees Marital Conflicnt Revised (MCQ-R) (1387), the Pines Marital Burnout Questionnaire (1996. In the intervention phase, both groups underwent pre-test but only the experimental group underwent group training of satisfaction technique based on healthy human theory in 8 sessions of 90 minutes. At the end of 8 sessions, post-test and follow-up were taken from both groups for one month, and their number reached 30 pairs (15 pairs in each group) after the fall. The collected data were analyzed using repeated measures analysis of variance. Findings showed that group training of satisfaction based on healthy human theory was effective on marital burnout of couples with marital conflict (P
خلاصه ماشینی:
جامعه آماري پژوهش ، شامل کليه ي زوجيني بودند که داراي تعارض با همسران خود بوده و در سه ماه تابستان ١٣٩٩براي مشاوره به مراکز مشاوره و کلينيک هاي خانواده شهر اصفهان مراجعه نمودند، که از بين آن ها ٣٢ زوج که از پرسشنامه تعارضات زناشويي ثنايي نمره لازم را کسب نمودند به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و کنترل جايگزين شدند.
بيکر٧، ٢٠٠٩، در پژوهش خود عنوان کرد که اعمال مخالف سرخوردگي زناشويي با سلامت روان و فرسودگي زناشويي زوج ها با افسردگي ارتباط 1 Tsai 2 Derrick , Houston, Quigley, Testa, Kubiak & Levitt 3 Somohano 4 Young & Wilmott 5 Ngozi & Peter & Stela 6 Capri 7 Bakker 220 معني داري دارند.
بر اساس آنچه گفته شد در اين تحقيق محقق به دنبال پاسخ دادن به اين سوال است که آيا روش آموزش گروهي رضايت مبتني بر نظريه انسان سالم بر فرسودگي زناشويي زوجين داراي تعارض زناشويي اثر بخش است ؟ 1 Bouma & Kcly 2 Donna & Scobel 3 satisfaction technique 4 healthy human theory 221 روش روش پژوهش حاضر، نيمه آزمايشي (تجربي) و طرح پژوهش دو گروهي، شامل يک گروه روش آموزش گروهي رضايت مبتني بر نظريه انسان سالم و يک گروه کنترل با سه مرحله ، شامل يک مرحله پيش آزمون ، يک مرحله پس آزمون و پيگيري يک ماهه بود.