چکیده:
کاهش ساعات کار در ماه مبارک رمضان از موضوعاتی است که هرساله با حلول این ماه مورد بحث قرار
میگیرد. به فراخور دیدگاه های مختلف پیرامون این موضوع تاکنون طرحهایی در مجلس شورای اسلامی
مطرح شده و بعضا رویه هایی توسط دولتها ایجاد شده است. اما به دلایل مختلف این مسئله به سرانجام
روشنی نرسیده است. برخی از دلایل این امر عبارتند از: اختلاف نظر درباره مرجع یا مراجع تصمیم گیر
قانونی، گزارش های متفاوت پیرامون پیامدهای اقتصادی ازجمله بار مالی طرحها برای دولت و تاثیر منفی بر
بهره وری نیروی کار، ضعف موجود در رویه های اجرایی دولتها نظیر فقدان جامعیت و شفافیت در پوشش
نیروهای کار، از ایرادات وارد بر طرحهای ارائه شده به مجلس شورای اسلامی میباشد.
بر این اساس، در گزارش حاضر تلاش شده است تا از طریق مرور قوانین موجود درخصوص
ساعات کار، بررسی اجمالی وضعیت ساعات کاری ماه مبارک رمضان در سایر کشورها و در نهایت، طرح
و بسط ملاحظات تقنینی مرتبط با کاهش ساعات کاری، به روشنتر شدن هرچه بیشتر ابعاد موضوع
کمک کنیم. از این منظر، به واسطه تمرکز بر مولفه های فرهنگ عمومی آحاد شهروندان و نیز فرهنگ
کار و تولید در جامعه و نهایتا توجه به شاخص های سهولت یا دشواری روزهداری در ایام مختلف سال،
دو طرح پیشنهادی جهت استحضار نمایندگان محترم ارائه شده که عبارتند از:
الف( کاهش ساعات کاری در ایامی که ماه مبارک رمضان با فصول بهار و تابستان- 6 ماه نخست
سال- مصادف میشود.
ب( کاهش ساعات کاری ایام ماه مبارک رمضان بهصورت متغیر- و بهعبارتی پلکانی- در مقاطع
مختلف سال.