چکیده:
هدف: هدف پژوهش حاضر شناسایی مؤلفههای کلیدی تدریس نوآورانه در میان اساتید حوزه آموزش عالی است. روش پژوهش حاضر کیفی از نوع گرندد تئوری بود. روش: روش نمونهگیری هدفمند بود که در آن اساتیدی که شرایط نمونه موردنظر را داشتند با استفاده از مصاحبه نیمهساختارمند و اکتشافی مورد مصاحبه قرار گرفتند و با رسیدن به اشباع نظری یافتهها تعداد نمونههای پژوهش به هفت نفر رسید. برای تجزیهوتحلیل دادههای حاصل از مصاحبه از روشهای سه مرحلهای کدگذاری (باز، محوری و انتخابی) استراس و کوربین (1992) استفاده شد. یافتهها: نتایج تحلیل دادهها نشان داد مؤلفههای تدریس نوآورانه عبارتند از: پیوند دانش و تجربه، یادگیرنده بودن، جهانبینی، توانایی آفرینندگی، طرح مسئله، تعامل هوشمندانه، منش حرفهای و یادگیری معنیدار. همچنین یافتهها بیانگر این بود که تدریس نوآورانه لزوماً توأم با نوآوری، ابداع و انجام کاری غیرمتعارف نیست و توانایی آفرینندگی که ناشی از بعد خلاقیت تدریس نوآورانه است، تنها یکی از ویژگیهای استاد نوآور و تدریس نوآورانه است نه همه آن؛ و مهمترین مؤلفه در تدریس نوآورانه که سایر مؤلفهها حول محور آن میچرخند پیوند میان دانش و تجربه در عمل است.
Objective: The aim of this study was to identify the key components of innovative teaching among professors in the field of higher education. The research method was qualitative grounded theory. Method: The sampling method was purposeful in which professors who met the conditions of the sample were interviewed using semi-structured and exploratory interviews and after reaching the theoretical saturation of the findings, the number of research samples reached seven. Strass and Corbin (1992) three-step coding methods (open, axial and selective) were used to analyze the interview data. Results: The results of data analysis showed that the components of innovative teaching are: knowledge and experience link, learning, worldview, creativity, problem solving, intelligent interaction, professional character and meaningful learning. The findings also indicated that innovative teaching is not necessarily associated with innovation, invention, and doing unusual work, and that creative ability, which stems from the creative dimension of innovative teaching, is only one of the characteristics of an innovative teacher and innovative teaching; And the most important component in innovative teaching that other components revolve around is the link between knowledge and experience in practice.
خلاصه ماشینی:
فصلنامه علمي تدريس پژوهي Journal of Research in Teaching سال هفتم– شماره چهارم – زمستان ٨٩٣١ صفحات:٢٣-١ Vol 7, No 4, Winter 2019 تحليل و شناسايي مؤلفههاي کليدي تدريس نوآورانه )تدريس نوآورانه اساتيد در حوزه آموزش عالي( مريم خدارحمي ١*، محبوبه خسروي ٢، صابر عبدالملکي ٣ M.
)٢٠١٩ ,Salehizadeh , Ghorchian, Mohammad Davoodi, and Qalavandi(.
عليرغم اهميت اين موضوع پژوهشها نشان ميدهد وضعيت تدريس و يادگيري در نظام آموزش عالي مطلوب نيست و نيازمند اصلح و تغييراتي در فرايند آن است )٢٠١٣ ,Amin Khandaghi and Saifi ؛٢٠١٧ ,Abdoli, Pourshafi, and Zeinuddin Meymand( تدريس در آموزش عالي فعاليتي ساده نيست بلکه عوامل مختلفي در کيفيت و اثربخشي آن مؤثر هستند )٢٠١٥ , Asadi and Gholami(.
)٢٠٠٩( Ferrari, Cachia, and Punie بر اين باورند که تدريس نوآورانه فرايند هدايت به يادگيري خلق است، همراه با بهکارگيري روشهاي جديد، ابزار و محتوياتي است که ميتواند براي دانشجويان و پتانسيل خلقانه آنها مفيد باشد.
پيوند دانش و تجربه: از مهمترين مؤلفهها در تعريف تدريس نوآورانه است و به اين امر اشاره دارد که استاد بايد مسير رفتوبرگشتي از کار و عمل خودش به آنچه که از قبل ميداند و يا به عبارتي ديگر به دانش خود داشته باشد.
Investigating the Quality of Teacher Education in Higher Education: The Need for Interactive Teaching )Case Study: Undergraduate Students of South Khorasan University of Applied Science and Technology(.