چکیده:
سابقه و هدف: هدف این پژوهش، شناسایی تفاوت های فردی در برنامه درسی کشورهای ژاپن، مالزی و
ایران است. در این پژوهش ضمن تفاوت های فردی در برنامه درسی کشورهای منتخب برای بهبود
بخشی، برنامه درسی بررسی و مقایسه شده است. تفاوت های فردی از اصول پذیرفته شده در روانشناسی،
تعلیم و تربیت و معارف دینی است و به این معناست که همه انسان ها با یکدیگر شباهت هایی دارند، ولی
آنان از نظر ویژگی های شناختی، عاطفی، انگیزشی، بهره هوشی، تاثیر و تاثرات محیطی و صفات شخصیتی
از همدیگر متفاوتند. همین امر موجب میشود که هر انسانی، موجود مستقل، تام و فردی خاص باشد.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی ١ است و پس از بررسی مفاهیم با ارائه نتایج به
پیشنهادات کاربردی پرداخته شده است. روش تحقیق حاضر توصیفی و روش گردآوری اطلاعات آن،
کتابخانه ای است. بدین صورت که از منابع کتابخانه ای نظیر: کتاب، مقاله، منابع خارجی و. . . و
آموخته های محقق استفاده شده است.
یافته ها: از نظر این پژوهش با توجه به اینکه برنامه ی کلاسی برای دانش آموزان متوسط هر کلاس تهیه
شده است، دانش آموزانی که بالاتر و یا پایینتر از سطح متوسط هستند، به طور طبیعی نمی توانند به
اندازهی دانش آموزان متوسط از کلاس بهره ببرند. پژوهش حاضر بر آن است تا با بررسی و تحلیل
تفاوتهای فردی در برنامه درسی کشورهای ژاپن، مالزی و ایران، ضمن کشف شباهت ها و تفاوت های
موجود، با استفاده از مزایای قابل اعمال تفاوتهای فردی در برنامه درسی ژاپن و مالزی گامی در جهت
ارتقای سطح کیفی تفاوت های فردی در برنامه درسی در ایران بردارد.
نتیجه گیری: از مباحث ایراد شده نتیجه گرفته میشود که برنامه درسی بر اساس تفاوت های دانش آموزان
شیوه ای جدید است که با هدف درگیر کردن همهی دانش آموزان در جریان کلاس و بیشترین استفاده همه
دانش آموزان از فرآیند برنامه درسی به کار میرود. با توجه به اینکه هر دانش آموزی از نظر علایق،
پیش زمینه های ذهنی، یادگیری های قبلی، میزان مطالعه و آگاهی نسبت به موضوع و انواع مهارت ها شرایط
منحصر به فردی دارد هر کلاس باید به شکلی مدیریت شود که دانش آموز با توجه به شرایطی که دارد
حداکثر یادگیری و بهره مندی را از کلاس داشته باشد.
خلاصه ماشینی:
تفاوت هاي فردي از اصول پذيرفته شده در روان شناسي، تعليم و تربيت و معارف ديني است و به اين معناست که همه انسان ها با يکديگر شباهت هايي دارند، ولي آنان از نظر ويژگيهاي شناختي، عاطفي، انگيزشي، بهره هوشي، تأثير و تأثرات محيطي و صفات شخصيتي از همديگر متفاوتند.
در ايران چون در محيط اجتماعي کلاس معمولا ميانگين توان نوآموزان ملاک سنجش برنامه ريز و معلم است ، بالطبع تعدادي از دانش آموزان بيش از آنچه در کتاب براي همه به طور يکسان در نظر گرفته شده است ، توان دارند و لذا ضرورت گنجاندن مطالبي براي اين قبيل شاگردان که نياز بيشتري به مطالب جديد دارند، احساس ميشود [٢٠].
ب : تعيين تکاليف متفاوت براي دانش آموزان مختلف يکي ديگر از راههاي در نظر گرفتن تفاوت هاي فردي و رعايت آن از ناحيه برنامه ريز و مؤلف در ژاپن و ايران اين است که در پايان هر درس ، تعداي تکليف گنجانده شود که شاگردان در فعاليت هاي جنبي و خارج از کلاس درس به آنها بپردازند و انتخاب هريک از وظايف پيشنهادي پايان درس پس از مطالعات مقدماتي و انگيزه و توان خود دانش آموز با هدايت و مشورت مربي انجام شود [٢١].
در برنامه درسي ژاپن معلم در ارائه تدريس به شيوه ء پرسش و پاسخ و يا در بحث گروهي بايد توجه داشته باشد که فقط عده ء خاصي از دانش آموزان را مورد خطاب قرار ندهد، بلکه معلم با مخاطب قرار دادن ديگران در پرسش و پاسخ و حتي نگاه کردن به همه افراد کلاس و هدايت بحث ، فرصت هاي لازم را براي ابراز وجود و بارور شدن شخصيت به همه دانش آموزان بدهد[١٢].