چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان هیجانمداربر امید به آینده و اعتماد فردی زنان مطلقه شهر شهرکرد صورت پذیرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مطلقه مراجعهکننده به مراکز بهزیستی شهرستان شهرکرد درسال1396 هستند. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه گواه است. بدین منظور تعداد 28 نفر از زنان مطلقه مراجعهکننده به مراکز بهزیستی با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش، درمان مبتنی بر هیجان را در 8 جلسه یک و نیمساعته به مدت دو ماه دریافت کرد، درحالیکه گروه گواه این مداخله را دریافت نکرد. سپس پسآزمون بعد از یک ماه پیگیریبر روی هر دو گروه اجرا شد. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه امید به آینده میلر (1988) و پرسشنامه اعتماد بین فردی رم پل و هولمز (1986) است. تجزیه و تحلیل دادههای حاصل از این پژوهش، توسط نرمافزار SPSS و روشهای آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس صورت گرفت. نتایج نشان داد که آموزش درمان هیجان مدار بر امید به آینده و اعتماد فردی زنان مطلقه موثر بوده است و تاثیر این روش بعد از یک ماه همچنان پایدار بوده است (05/0p<). آموزش درمان هیجان مدار منجر به بهبود اعتماد بین فردی و امید به آینده زنان مطلقه شهر شهرکرد در مرحله پسآزمون و پیگیری شده است.
The purpose of this study was to determine the effectiveness of emotion-based therapy on hope and interpersonal trust in divorced women in Shahrekord. The statistical population of the study consisted of all divorced women referring to welfare centers in Shahrekord in 1396. The research method was quasi-experimental with pretest-posttest design and follow-up with control group. For this purpose, 28 divorced women referred to welfare centers were selected by convenience sampling and randomly assigned into experimental and control groups. The experimental group received emotion-based therapy in 8 sessions of one and a half hours for two months, while the control group did not receive this intervention. Then the post-test and after one month follow up were performed on both groups. The instruments used were Miller Future Hope Questionnaire (1988) and Ram Paul & Holmes Interpersonal Trust Questionnaire (1986). Data analysis was performed by SPSS software using descriptive statistics and covariance analysis. The results showed that emotion-based therapy training was effective on hope, futures and interpersonal trust in divorced women and the effect of this method remained stable after one month (p <0.05). Emotional therapy training leads to improved interpersonal confidence and hope for divorced women in Shahrekord post-test and follow-up.
خلاصه ماشینی:
بر اساس اين رويکرد، هيجانات در شکل انطباقي خود اطلاعات را 1- Abdul Kadir & Bifulco 2- Breslau 3- Interpersonal mistrust 4- Emotionally Focused Therapy 5- Greenberg پردازش کرده و به افراد آمادگي انجام فعاليت هايي به منظور مديريت محيط و افزايش سطح بهزيستي را ميدهد.
خلاصه محتواي جلسات گروه درماني مبتني بر کيفيت زندگي در جدول شماره ٣-٢ آمده است : جدول ١-خلاصه محتواي جلسات آموزشي درمان مبتني بر هيجان (به تصوير صفحه مراجعه شود) شيوه کار بدين شکل است که قبل از مداخله ، اين ابزار بر روي تعدادي از زنان مطلقه اجرا ميشود، سپس زناني که نمره پايين تري در اعتماد بين فردي و اميدواري به دست آوردند، به عنوان گروه نمونه (آزمايش و کنترل ) انتخاب ميشوند.
بر اساس اين اطلاعات ، درمان هيجان مدار بر اعتماد بين فردي در زنان مطلقه شهر شهرکرد در مرحله پيگيري مؤثر است .
همچنين نتايج اين پژوهش نشان داد آموزش درمان هيجان مدار منجر به بهبود اعتماد بين فردي زنان مطلقه شهر شهرکرد در مرحله پس آزمون و پيگيري شده است .
با توجه به نتايج اين پژوهش که حاکي از تأثير معنادار درمان هيجان مدار بر اميد به آينده زنان مطلقه است ، پيشنهاد ميشود از اين روش در جهت مشاوره هاي روان شناختي مراکز مشاوره خانواده استفاده شود.
با توجه به نتايج اين پژوهش که حاکي از تأثير معنادار درمان هيجان مدار بر اعتماد بين فردي زنان مطلقه است ، پيشنهاد ميشود از اين روش در جهت مشاوره هاي روان شناختي مراکز مشاوره خانواده استفاده شود.