چکیده:
زمینه و هدف: نوآوریهای اجتماعی راهحلهای منحصربهفردی را برای نیازهای اجتماعی برآورده نشده ارائه میکنند و سیاستگذاران برای توسعه اینگونه نوآوریها نیازمند سنجش و ارزشیابی آنها هستند. هدف این پژوهش، ارائه مدل ارزیابی نوآوریهای اجتماعی در سطح سازمان است. روششناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی است و در آن از استراتژی پژوهش ترکیبی (کیفی ـ کمی) استفاده شد. در بخش اول از روش پژوهش کیفی فراترکیب به بررسی پژوهشهای بین سالهای 2000 تا 2019 و در بخش دوم با نظر خواهی از 12 نفر از خبرگان حوزه نوآوری اجتماعی با استفاده از ارزیابی ضریب نسبی و شاخص روایی محتوا به تبیین مدل پرداخته شد. یافتهها: با انتخاب و بررسی عمیق 75 پژوهش، چارچوب اولیه ارائه شد. سپس بهمنظور ارائه مدل ارزیابی نوآوری اجتماعی از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان به متناسبسازی و بازبینی چارچوب پرداخته شد. مدل نهایی در چهار مقوله زمینه، درون داد، فرایند و برون داد به همراه 16 مفهوم و 56 کد ارائه شد. نتیجهگیری: محققان میتوانند با استفاده از مدل حاضر، الگویی برای تخمین ارزش بروندادهای نوآوری اجتماعی بر اساس زمینه، درونداد و فرایندهای شکلگیری داشته باشند. همچنین ایـن مـدل مـیتوانـد بـه مـدیران سازمانها در ارتقای سطح نوآوری اجتماعی و رفع چالشهای اجتماعی کمک نماید.
Context/Purpose: Social innovations provide unique solutions for unmet social needs and policy makers should measure these needs to develop these kinds of innovation. The present study aimed to provide a framework for assessing social innovations at organization level. Methodology: This is an applied research in terms of purpose and was performed in two parts as a mixed research method. Accordingly, in the first part, using qualitative meta-synthesis research methods, and in the second part, using the survey method and by utilizing from content validity evaluation, explanation of the model was performed. Findings: By selecting and evaluating 75 studies initial framework was provided. Afterward, in order to revise the framework extracted by meta-synthesis according to the Organizations in Iran, a semi-structured interview was used to collect data from experts, and the final model was provided based on 4 dimensions with 16 concepts and 56 codes. Conclusion: Researchers by the present model can present a pattern to estimate the value of the products of social innovation by using this model based on the context, input and processes of formation.
خلاصه ماشینی:
در بخش اول از روش پژوهش کیفی فراترکیب به بررسی پژوهش های بین سال های ٢٠٠٠ تا ٢٠١٩ و در بخش دوم با نظر خواهی از ١٢ نفر از خبرگان حوزه نوآوری اجتماعی با استفاده از ارزیابی ضریب نسبی و شاخص روایی محتوا به تبیین مدل پرداخته شد.
Terstriep & Welschhoff کدهای مشابه از مجموعه پژوهش های منتخب گردآوری و با دسته بندی آن ها و کمک از خبرگـان حوزه ، مفاهیم و ابعاد چارچوب شکل گرفته و در نهایت مدل ارزیابی نوآوری اجتماعی در سازمان بـر اساس مصاحبه با خبرگان داخلی بازبینی و تبیین می شود.
بـرای اعتبار سنجی خروجی فراترکیب می توان از مطالعه مـوردی و یـا اسـتفاده از نظـر خبرگـان در تأیید و اعتباربخشی به دستاوردهای پژوهش استفاده کرد (نوروزی و همکاران ،١٣٩٣)؛ در این پژوهش از روش دوم استفاده شده است و در مرحله دوم با اسـتفاده از «پانـل اعتبـار سـنجی محتوایی ٢»، چارچوب اولیه اعتبارسنجی و مدل نهـایی ارزیـابی نـوآوری اجتمـاعی در سـطح سازمان ارائه می شود.
سؤال پژوهش : چارچوب ارزیابی نوآوری اجتماعی در سطح سازمان چگونه است ؟ مرور ادبیات : در این مرحله با استفاده از موتور جستجوگر گوگـل و گوگـل اسـکولار بـه همراه بررسی پایگاه های علمی اسکوپوس و سـاینس دایرکـت و پایگـاه هـای علمـی داخلـی نورمگز و اس .
در مـدل حاضـر سـعی شـده است تمام جنبه های حیاتی نـوآوری اجتمـاعی بـرای ارزیـابی لحـاظ شـود و بـا رفـع کمبودهـای پژوهش های پیشین در زمینه ارزیابی نوآوری اجتماعی در سطح سازمان ، مـدل ارزیـابی بـر اسـاس مؤلفه های مؤثر طراحی و تبیین شود.