خلاصه ماشینی:
"وی به منزلهی بنیادگذار دانش شناخت ایرانباستان،از آن زمان تا پایان زندگانی برومندش،افزون بر پروردن صدها دانشجو و پژوهشگر در این زمینه-که برخی از آنان سپس به استادی در همین رشته رسیدند-به کار گزارش سرودها و متنهای کهن برجا ماندهی ایرانی پرداخت و میراث گرانمایهیی را که سدهها ناشناخته و دور از دسترس و فرورفته در غبار فراموشی مانده بود،از هزارتوهای رازآمیز بیرون کشید و به دانشگاه و پژوهشگاهها و کتابخانههای همگانی و سپس به خانههای همهی ایرانیان کشانید و ارج و پایگاه والای آن را بر همهی دوستداران ایران آشکار گردانید.
سماجت و پیگیری بعدی من نشان داد که آن اثر منتشر شده است؛ اما به صورت جعبه برای حمل آجیل و شیرن!(یک نمونه از شکل استحاله نیافتهاش،یعنی نمونهی چاپی آن را در وقتی که هنوز کتاب بود،برای ثبت در تاریخ افتخارهای فرهنگی،نگاه داشتهام!) در سال 1364 برای گرامیداشت یکصدمین سال زادروز استاد گزارش متن کامل گاهان زرتشت و همهی بخشهای برجامانده از اوستای پسین را بر بنیاد آموختههایم از استاد و نیز پژوهشها و آموختههای بعدیام،همراه با یادداشتهای روشنگرانهی گسترده و پیوستها و فهرستهای چندگانهیی آمادهی چاپ و نشر کردم و به ناشر اوستا،نامهی مینوی آیین زرتشت سپردم که باز هم با در بسته روبهرو شد و هفت سالآزگار به درازا کشید تا لای در را بگشایند و «اجازه بفرمایند!»کتاب با عنوان اوستا،کهنترین سرودهها و متنهای ایرانی در سال 1370 در دو جلد منتشر شد و خوشبختانه با پذیرهی گستردهی هممیهنان و دوستداران فرهنگ کهن ایران روبهرو گردید و تا سال 1384 به چاپ نهم رسید."