چکیده:
برخورداری از ارادهای پولادین در انجام کارها که از آن با عنوان «قدم صدق» و «ثبات قدم» یاد میشود، جهتدهنده مسیر زندگی بر مدار عزت، سربلندی و پایداری در برابر ناملائمات فردی و نابرابریهای اجتماعی میباشد که در تمامی حوزههای فقهی، عقیدتی و اخلاقی جاری بوده و آرامش خاطر در کنار محبت الهی، برخورداری از فزونی رزق و برکت و کرامت و سلامتی را برای شخص به ارمغان میآورد؛ تا در مسیر الهی به سعادت، در ایمان به باور، در مخاصمات به حق، در تنگدستی به شکر، در بیماری به سلامت، در تهذیب نفس به تزکیه و در طلب علم و دانش به تقوا نائل آید. نقش این فضیلت اخلاقی در تأثیر تعالیم و آموزههای دینی به حدی جدی است که تکامل مؤلفههای دینی از قبیل ایمان، تقوا و عبودیت در کنار رسیدن به موفقیت به آن نسبت داده شده و از آن به عنوان رکن اساسی در تحقق ایمان تعبیر شده است.
Having steely will in doing things, which are called "step of truth" and "stability of step", directs the path of life on the orbit of dignity, pride and perseverance against individual troubles and social inequalities in all areas of jurisprudence, ideology and morality and brings peace of mind along with divine love, abundance of aliment, blessing, dignity and health for a person; To attain happiness in the divine path, in belief to faith, in strife to truth, in poverty to thank, in disease to health, in self-purification to refinement, and in the pursuit of knowledge to piety. The role of this moral virtue in influencing religious teachings is so serious that the evolution of religious components such as faith, piety and worship along with achieving success has been attributed to it and it has been interpreted as an essential element in the realization of faith.
خلاصه ماشینی:
قرآن ، استقامت در جنگ را از نيکيها دانسته و افراد ثابت قدم را در زمره نيکوکـاران بر شمرده است مانند آيه ١٧٧ سوره بقره که ميفرمايد: ﴿ليس البرأن تولواوجوهکم قبل المشرق والمغرب ولکن البرمن آمن باللٓهواليوم ارآخر والملآئکة والکتاب والنبيين وآتي المال علي حبه ذوي القري واليتامي والمساکين وابن السبيل والسآئلين وفي الرقاب وأقام الصلاة وآتي الزکاة والموفون بعهدهم إذاعاهدوا والصابرين في البأساءوالضراءوحين البأس أولئک الذين صدقواوأولئک هم المتقون ﴾ «نيکوکاري بدان نيست که روي به جانب مشرق يا مغـرب کنيـد چـه ايـن چيز بي اثري است ولي نيکوکار کسي است که به خداي عالم و روز قيامـت و فرشتگان آسمان و کتاب آسماني و پيامبران ايمان آورد و دارايي خـود را در راه دوستي خدا به خويشان و يتيمـان و فقيـران و رهگـذران و گـدايان بدهد و هم در آزاد کردن بندگان صرف کند و نماز به پا دارد و زکات مـال به مستحق برساند و با هر کس که عهد بسته به موقع خـود وفـا کنـد و در ١٨/ فصلنامه مطالعات قرآني، سال دوازدهم ، شماره ٤٦، تابستان ١٤٠٠ سختيها صبور باشد و هنگام سختيها، صبر پيشه کند کساني که بـه ايـن اوصاف آراسته اند آن ها به حقيقت ، راستگويان عالم و آن ها پرهيزکاران اند» و از آنان به عنوان محبين خدا در آيه ٤ سوره صف ياد کرده است : ﴿إن الله يحب الذين يقاتلون في سبيلهصفاکأنهم بنيان مرصوص ﴾ «خدا آن مؤمنان را که در صف جهاد کافران مانند سد آهنـين همدسـت و پايدارند بسيار دوست ميدارد» و همچنين در توصيف آنان در سوره آل عمران آيات ١٧٤ و ١٧٣ ميفرمايد: ﴿الذين قال لهم الناس إن الناس قدجمعوالکم فاخشوهم فزادهم إيمانا وقالوا حسبنا اللٓه ونعم الوکيل )( فانقلبوابنعمة من اللٓهوفضل لم يمسسهم سوءواتبعوارضوان اللٓهواللٓهذو فضل عظيم ﴾ «همان کساني که [برخي از] مردم به ايشان گفتند: مردمان بـراي [جنـگ با] شما گرد آمده اند؛ پس ، از آنان بترسيد [ولي ايـن سـخن ] بـر ايمانشـان افزود و گفتند: خدا ما را بس است و نيکو حمايتگري است .