چکیده:
مطالعات موجود که در مورد وضعیت و تغییرات زمانبندی و عمومیت ازدواج زنان ایرانی انجام شده است، رویکرد و تحلیلی تکجنسی و مبتنی بر فراوانی ازدواج زنان داشتهاند، این در حالی است که فراوانی ازدواج زنان تابع تقاضای جنس مخالف است و تمایل مردان به ازدواج، تعیینکنندۀ تقاضای ازدواج آنان است. این مقاله با اتخاذ چنین رویکردی و با استفاده از دادههای ماتریس همسرگزینی سنی زوج و زوجه و جدول عمر زناشویی دوجنسی، ابتدا تقاضای ازدواج مردان را با استفاده از جدول عمر زناشویی مردان برآورد کرده و با محاسبه احتمال ازدواج زنان برای هر دامنۀ سنی، شمار بازماندگان در هر سن درست را با نگاهی نسلی پیشبینی میکند. یافتهها نشان میدهد در دو دهۀ گذشته و متأثر از افزایش سن ازدواج مردان، به تعویق افتادن ازدواج زنان از دهۀ 20 به دهۀ 30 عمر، در کل شمار بازماندگان مجرد در سنین 30 سالگی و بالاتر را افزایش و عمومیت ازدواج آنان را کاهش داده است. بر اساس پیشبینی نسلی این مقاله، تجرد قطعی (نسبت افراد هرگز ازدواج نکرده تا 50 سالگی) زنان از کمتر از 5 درصد برای نسلی که در سال 1395 به 50 سالگی رسیده تا بیش از 20 درصد برای نسلی که در سال 1435 به این سن میرسد، افزایش خواهد یافت. بر اساس برآوردهای این مقاله، برای نسلی که در سال 1395 به 10 سالگی میرسد، چنانچه زنان تنها یک بار ازدواج کنند، حدود یک چهارم و اگر تقاضایی از طرف مردان طلاقگرفته داشته باشند، حدود یکپنجم از آنان تا 50 سالگی، هرگز ازدواج نخواهند کرد.
Previous studies on the status and changes in the timing and universality of marriages among Iranian women have had a single-sex approach and provided analysis based on the data only of women's marriages. However, the prevalence of marriage among women depends on the demand of the opposite sex, and men's desire to marry determines their marriage demand. With such an approach and using data from the civil registration system on the age of women at marriage by age of their partners and two-sex nuptiality life table, we estimate the marriage demand of men using men's table and by calculating the probability of marriage of women for each age range, the number of survivors has been projected at any age with a generational perspective. Results show that in the last two decades, mainly due to the increase in the age of marriage for men, the postponement of women's marriage from the 20s to the 30s has increased the total number of single survivors aged 30 and over and decreased the universality of marriage. Based on the generational projection of this article, definite celibacy (ratio of people who have never been married until the age of 50) of women will be increasing from less than 5% for the generation that reached 50 years old in 2016 to more than 20% for the generation that reaches this age in 1435. Accordingly, for a generation that reaches the age of 10 in 2016, if women marry only once, about a quarter, and if there is a proposal from divorced men, about a fifth of them will never marry until the age of 50
خلاصه ماشینی:
پیش بینی عمومیت ازدواج زنان ایران (برپایه تحلیل الگوهای همسرگزینی) مجید کوششی ١، مهدی خلیلی 2 تاریخ دریافت : ١٣٩٩/٦/٢٢ تاریخ پذیرش : ١٣٩٩/١١/١٥ چکیده مطالعات موجود که در مورد وضعیت و تغییرات زمان بندی و عمومیت ازدواج زنان ایرانی انجام شده است ، رویکرد و تحلیلی تک جنسی و مبتنی بر فراوانی ازدواج زنان داشته اند، این در حالی است که فراوانی ازدواج زنان تابع تقاضای جنس مخالف است و تمایل مردان به ازدواج ، تعیین کنندة تقاضای ازدواج آنان است .
این مقاله با اتخاذ چنین رویکردی و با استفاده از داده های ماتریس همسرگزینی سنی زوج و زوجه و جدول عمر زناشویی دوجنسی، ابتدا تقاضای ازدواج مردان را با استفاده از جدول عمر زناشویی مردان برآورد کرده و با محاسبه احتمال ازدواج زنان برای هر دامنۀ سنی، شمار بازماندگان در هر سن درست را با نگاهی نسلی پیش بینی میکند.
بنابراین بخش مهمی از عدم توازن جنسی در عرضه و تقاضای ازدواج که در برخی از پژوهش - ها (برای نمونه جعفری مژدهی، ١٣٨٢؛ احمدی و همتی، ١٣٨٧؛ ترابی و همکاران ، ١٣٩٣) دستمایۀ اثبات پدیده ای به نام "تنگنا یا مضیقۀ ازدواج " شده است ، حاصل نادیده گرفتن این بخش از عوامل مهم مؤثر بر رفتار ازدواج مردان و زنان است که میتواند عامل مهمی در نواسانات ازدواج ، بخصوص ازدواج بار اول باشد.
احتمال ازدواج مردان کشور در دو گروه سنی زیر ٣٠ و ٣٠ تا ٥٠ سال برحسب سن همسر در سال 1395 منبع : داده ها از ماتریس فراوانی ازدواج بار اول برحسب سن زوج و زوجه در سال ١٣٨٣ و ١٣٩٥، سازمان ثبت احوال کشور؛ محاسبات از نویسندگان در شکل پنج تقاضا برای ازدواج مردان برحسب سن دختران با ارقام احتمالات در سال های ١٣٨٣ و ١٣٩٥ نشان داده شده است .