چکیده:
فرزندخواندگی عبارت است از اعطای سرپرستی کودکان بدون سرپرست شناخته شده تحت سرپرستی سازمان بهزیستی به
خانوادههای متقاضی که واجدالشرایط قانون جاری حمایت از کودکان بیسرپرست باشند. فرزندخوانده به کسی گویند که
دیگری (غیر از پدر و مادر واقعی) او را به فرزندی پذیرفته باشد. (هاشمی شاهرودی, ۰۱۳۸۲ ۵ ۶۷۰) فرزندخواندگی یا «تبتی»
عملی است حقوقی که نتیجه آن حصول رابطه فرزندی صوری بین دو کس است. (جعفریلنگرودی, ۰۱۳۷۸ ۰۴ ۲۷۸۲) در نظام
حقوقی اسلام, نسّب منحصرا از طریق ولادت مشروع ایجاه میشود. بنابراین فرزندخواندگی باعث ایجاد نسب قراردادی از قبیل
آرث و حرمت نکاح بین آنها نمیشود. برخی از علما در نظری متفاوت. با تطبیق قاعده لاحرج بر این مورد فرزندخوانده را
محرم میدانند. درصورتی که اکثر فقهای حاضرء فرزندخوانده را محرم ندانسته و صرفا راههای خاصی را برای ایجاد محرمیت
بین فرزندپذیر و فرزندخوانده آرائه میدهند. مسئله این است که در صورت مسدود شدن تمام راههای ارائهشده از جانب فقها
برای محرمیت فرزندخوانده» پس از رسیدن به سن بلوغ تماس پدرخوانده با دخترخوانده و یا مادرخوانده با پسرخوانده ازلحاظ
شرعی و اخلاقی چگونه باید باشد؟ اگرچه ضرورت بررسی همة ابعاد مقولة فرزندخواندگی امری آنکارناپذیر محسوب میشود. اما
مقول محرمیت در فرزندخواندگی بهعنوان یکی از کلیدیترین بخشها در مقولة فرزندخواندگی در بین فقها و نخبگان جامعة
اسلامی مطرح است.
خلاصه ماشینی:
بررسی نقش قاعده لاحرج در ایجاد راههای محرمیت فرزندخوانده و پدرخوانده و مادرخوانده فاطمه مولایی دانشجوي کارشناسی ارشد الهیات گرایش فقه و مبانی حقوق اسلامی چکیده فرزندخواندگی عبارت است از اعطای سرپرستی کودکان بدون سرپرست شناخته شده تحت سرپرستی سازمان بهزیستی به خانوادههای متقاضی که واجدالشرایط قانون جاری حمایت از کودکان بیسرپرست باشند.
بازپژوهی در تحلیل ابعاد فقهی و حقوقی ازدواج با فرزندخوانده، با رویکردی بر نظرات امام خمینی (ره): این مقاله به نگارش مهدی دارایی، مهدی ناصر و مجید رضایی تدوین شده است، در این مقاله تنها به بررسی یکی از راههای محرمیت فرزندخوانده که نکاح می باشد پرداخته شده است و ابعاد ازدواج با فرزندخوانده از نظر فقهی و حقوقی مورد برسی قرار گرفته است و در نتیجه ازدواج فرزندخوانده را با افرادی مانند سرپرست ولو به صورت موقت جایز و موجب محرمیت میداند.
برخی مسائل وجود دارد که صراحتا در قرآن مطلبی درباره آن ذکر نشده، در این صورت اگر اقوال مختلفی در آن خصوص بیان شود شاید به تسامح بشود پذیرفت ولی در مسئله فرزندخواندگی که اصل موضوع صراحتا در قرآن نفی شده چگونه است که برخی بدنبال ایجاد فرعیات و احکامی بر آن هستند؟ 12- چرا اسلام فرزندخواندگي را حرام دانسته است ؟ فرزندخواندگي از نظر اجتماعي فوايد فراواني دارد، کودکان يتيم و سر راهي کانوني براي رشد مييابند و از بار وظايف دولت کاسته ميشود؛ خانوادههايي که از نعمت فرزند داشتن محروم ماندهاند چراغي براي زندگي يکنواخت و خستهکننده خود پيدا ميکنند و در اين راه هدفي مشروع و انساني مييابند؛ آنان که نتوانسته يا نخواستهاند خانوادهاي تشکيل دهند از غم تنهايي رها ميشوند و بخشي از کمبودهاي رواني را جبران ميکنند (ناصر کاتوزيان، همان، 2، 383).