چکیده:
با توجه به حساسیت متن قرآن کریم، ترجمه آن نینیز بسیار حساس است. به همین دلیل باید ترجمه-های آن به دقت ارزیابی شوند. یکی از عواملی که به بهبود نقد ترجمههای قرآن کمک میکند، بهرهگیری از نظریههای جدید ترجمه و الگوهای ارزیابی مطرح شده از سوی نظریهپردازان این حوزه است. این مقاله، الگوی ارزیابی ترجمة کارمن گارسس را مبنای کار خود قرار داده تا بر اساس آن، به ارزیابی تطبیقی ترجمه رضایی و مکارم از قرآن کریم بپردازد. دادههای این تحقیق، واژگان و اصطلاحات سوره مائده است. از میان 27 مؤلفه الگوی گارسس، 10 مؤلفه پرکاربرد که برخی مثبت و برخی منفی هستند، برای ارزیابی انتخاب شده است. از میان مؤلفههای مثبت، میتوان از تعریف و توضیح معادل فرهنگی، بسط نحوی و معنایی و تغییر نحو در ترجمه نام برد. تکنیکهای منفی را مؤلفههایی مانند ترجمه قرضی، قبض نحوی، بسط ساده و بسط خلاقه تشکیل میدهند. نتایج ارزیابی نشان میدهد که ترجمه رضایی، تکنیکهای مثبت بیشتر و تکنیکهای منفی کمتری دارد.
خلاصه ماشینی:
اين مقاله ، الگوي ارزيابي ترجمه کارمن گارسس را مبناي کار خود قرار داده تا بر اساس آن ، به ارزيابي تطبيقي ترجمه رض ايي و مکارم از قرآن کريم بپردازد.
بنابراين ، از ميان تکنيک ه اي الگوي گارسس ، ه ر دو مترجم از تکنيک مثبت معادل فره نگي استفاده کرده اند، با اين تفاوت که مکارم شيرازي در ابتدا، معادل لغوي واژه و سپس معادل فره نگي آن را به عنوان توض يح در پرانتز آورده است .
در معادل يابي براي خود واژه ، مکارم با استفاده از خود واژه شعائر، از تکنيک منفي ترجمه قرض ي استفاده کرده و سپس ه مان طور که در الگو آمده ، معادلي در پرانتز آورده است ، اما رض ايي ، معناي لغوي واژه را به کار برده است .
رض ايي با ترجمه اين واژه به قصدکنندگان ، ساختار زبان مبدأ را حفظ کرده ، اما مکارم با تبديل اسم به جمله ، به بسط نحوي روي آورده است .
در ترجمه واژه ذبح ، مکارم از تکنيک ترجمه قرض ي استفاده کرده ، ولي / رض ايي ، معادل معنايي اين واژه را در ترجمه آيه آورده است .
ترجمه مکارم در اينج ا، شگرد منفي خاص برابر عام را به کار گرفته و صعيًدا را فقط در يکي از مصاديقي که مراد آيه است ، ترجمه کرده ، اما رض ايي آن را در ه مان معناي کلي خود، يعني زمين آورده است .