چکیده:
İslam tarihinin en önemli olaylarından biri, İmam Hasan’ın (a.s) Muaviye bin Ebu Süfyan ile barışıyla ortaya koyduğu siyasi eylemdir. Bununla ilgili mevcut rivayetlerdeki en temel sorunlardan biri, barış anlaşmasının maddelerine ilişkin haberlerdeki farklılıklar ve çelişkilerdir. Araştırmacılar, bu alanda güvenilir haberleri elde edebilmek için çeşitli yöntemler kullandılar; ancak öyle gözüküyor ki onun içeriğindeki maddeler ve taahhütlerin tahlili konusunda mezhepler arası mukayeseli araştırma yöntemi – ki muhtemelen barışla ilgili bilgiler aktaranların ve tarihçilerin mezhebi eğilimlerine hâkim olan farklılık ve karmaşanın önemli bir kısmını oluşturuyor – şimdiye kadar kullanılmamıştır. Bu makale mezhepler arası mukayese yöntemini kullanarak barış anlaşmasının maddeleri ile ilgili haberlerin tahlilini yapmaya çalışıyor; ayrıca birbiriyle uyumlu haberleri elde ederek ve haberlere hâkim olan aykırılıkları ortadan kaldırarak ihtilafların bulunmasında tarihçilerin mezhebi haberlerinin ne ölçüde rol oynadığını değerlendiriyor. Nihayet incelemeler şunu gösteriyor ki haberlerin tarihçilerin verdiği mezhebi haberler doğrultusunda ele alınması, onlara hâkim olan aykırılıkları ortadan kaldırmakta ve elbette barışın Şii ve Sünni tarihçiler açısından ciddi farklılıklar içerdiğini ortaya koymaktadır. Abstract One of the most important events in the advent of Islam, perhaps the most important political action of Imam Hassan (AS), is his peace with Mu'awiyah ibn Abi Sufyan. One of the main challenges in related reports is the differences and contradictions regarding the articles of the peace treaty. Researchers have used a variety of methods to obtain reliable reports in this area; However, it seems that the method of comparative study of interfaith has not been used so far in the analysis of the materials and the obligations contained in. This paper seeks to analyze the reports related to the articles of the peace treaty with the method of comparative study of interfaith. In Addition, while obtaining consistent reports and eliminating the divergence of the reports, attempts to evaluate the role of historians' religious orientation in the emergence of disputes. Finally, studies have shown that by re-reading the reports based on the religious orientation of the historians, the prevailing divisions over them were removed, and of course it was shown that peace is significantly different from the perspective of Shiite and Sunni historians.