چکیده:
زمینه و هدف: اضافه وزن یکی از بزرگترین معضلات مربوط به سلامتی در جهان شناخته شده است که سبب به وجود آمدن بیماری های متابولیک و تنفسی بسیاری می شود. بهترین روش کاهش این روند چاقی تعادل بین انرژی دریافتی و مصرفی است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین ایروبیک همراه با رژیم غذایی کاهش وزن بر شاخص های تنفسی و تن سنجی زنان دارای اضافه وزن و چاق می باشد. روششناسی:
این مطالعه نیمه تجربی به صورت پیش آزمون و پس آزمون در شهر تهران انجام گرفته است. زنان 30 تا 50 سال دارای اضافه وزن و چاقی (BMI بالای 25) به طور تصادفی انتخاب شده و در دو گروه تجربی (10=n) و کنترل(11=n) قرار گرفتند. شرکت کنندگان در گروه تجربی به مدت 8 هفته (3 جلسه در هفته) در برنامه کلاس های ایروبیک فعالیت داشتند و هم چنین تحت رژیم غذایی کاهش وزن قرار گرفتند. گروه کنترل هیچ گونه فعالیتی نداشته اما به آن ها نیز رژیم غذایی کاهش وزن داده شد. از دستگاه بادی کامپوزیشن و اسپیرومتری به ترتیب برای اندازه گیری ترکیب بدنی (وزن، شاخص توده بدنی، توده بدون چربی و درصد چربی کل بدن) و شاخص های تنفسی (حجم بازدمی اجباری در ثانیه اول و ظرفیت حیاتی اجباری) افراد استفاده شد. سپس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21، داده ها با آزمون های t برای گروه های مستقل و وابسته آنالیز گردید. یافته ها: کاهش وزن در هر دو گروه ایروبیک (01/0=P) و کنترل (04/0=P) معنادار بود. درصد چربی کل بدن و توده بدون چربی در بین دو گروه تفاوت معناداری نداشتند. در بین شاخص های تنفسی، حجم بازدمی اجباری در ثانیه اول در گروه ایروبیک افزایش معناداری داشته است (05/0=P). ظرفیت حیاتی اجباری در گروه ایروبیک (15/0=P) و کنترل (37/0=P) در طی 8 هفته تفاوت معناداری نداشت.
نتیجهگیری: 8 هفته ایروبیک همراه رژیم غذایی کاهش وزن نسبت به رژیم بدون فعالیت بدنی بر برخی شاخص های تن سنجی و تنفسی تاثیر بیشتری می گذارد و باعث کاهش خطرات ناشی از چاقی می شود.
Background:
Overweight is recognized as one of the biggest health problems in the world. Obesity not only causes limitations in life but also causes many metabolic and respiratory diseases. The best way to reduce this obesity is to balance the energy consumed and consumed. The purpose of the present study was The effect of aerobic exercise with weight loss diet on respiratory and anthropometric indices of overweight and obese women.
Methodology:
This semi experimental study was performed as pretest and posttest in Tehran. Women in their 30s and 50s who were overweight and obese (BMI above 25) were randomly selected and were divided into experimental groups (n = 10) and control (n = 11) (n = 21). Participants in the experimental group were involved in aerobics classes for 8 weeks (3 times a week) and they also went on a weight loss diet. The control group did not have any activity, but they were also given a weight loss diet. Body composition and spirometry were used to measure body composition (Weight, body mass index, lean mass and body fat percentage) and respiratory indics (Forced expiratory volume in 1 second, Forced vital capacity), respectively. Then, using SPSS software version 21, the data were analyzed with t-tests for independent groups.
Results:
Weight loss was significant in both aerobic (P = 0.01) and control (P = 0.04). The percentage of body fat and lean mass did not differ significantly between the two groups. Among the respiratory indicators, the volume of forced exhalation increased significantly in the first second in the aerobic group (P = 0.05). Compulsory vital capacity did not differ significantly in either group over 8 weeks (P = 0.15) and (P = 0.37).
Conclusion:
8-week aerobic exercise with weight loss diet more effective than diet without physical activity on anthropometric and respiratory parameters and reduce the risk of obesity in people.
خلاصه ماشینی:
هدف مطالعه حاضر بررسي اثر تمرين ايروبيک همراه با رژيم غذايي کاهش وزن بر شاخص هاي تنفسي و تن سنجي زنان داراي اضافه وزن و چاق مي باشد.
نتيجه گيري: ٨ هفته ايروبيک همراه رژيم غذايي کاهش وزن نسبت به رژيم بدون فعاليت بدني بر برخي شاخص هاي تن سنجي و تنفسي تاثير بيشتري مي گذارد و باعث کاهش خطرات ناشي از چاقي مي شود.
پژوهش هاي فوق ، تنها به بررسي اثر ايروبيک بر ترکيب بدني يا عملکرد تنفسي پرداختند اما هدف مطالعه حاضر بررسي تاثير توام فعاليت ورزشي ايروبيک همراه با رژيم غذايي کاهش 1 Forced V tal Capacity 12 2 Forced Expiratory Volume وزن به مدت هشت هفته ، بر شاخص هاي تن سنجي و تنفسي افراد داراي داراي اضافه وزن و چاقي مي باشد و با توجه به اين که زنان در ايران بيشتر در معرض چاقي هستند(١٧)، اين تحقيق بر آن ها متمرکز است .
بحث و نتيجه گيري هدف مطالعه حاضر بررسي اثر هشت هفته تمرين ايروبيک همراه با رژيم غذايي کاهش وزن بر شاخص هاي تن سنجي و تنفسي زنان داراي اضافه وزن و چاق مي باشد.
Effects of weight loss by diet alone or combined with aerobic exercise on body composition in older obese men.
The purpose of the present study was The effect of aerobic exercise with weight loss diet on respiratory and anthropometric indices of overweight and obese women.
Conclusion: 8-week aerobic exercise with weight loss diet more effective than diet without physical activity on anthropometric and respiratory parameters and reduce the risk of obesity in people.