چکیده:
در حال حاضر سیر تحولات جهانی، کارآفرینان را در خط مقدم توسعۀ فنّاوری و توسعۀ اقتصادی قرار داده است. تجربۀ موفقیتآمیز اغلب کشورهای پیشرفته و نیز برخی از کشورهای در حال توسعه در عبور از بحرانهای اقتصادی بهواسطۀ توسعۀ کارآفرینی در آن کشورها، موجب شده تا سایر کشورها نیز برای کارآفرینی، کارآفرینان و شکلگیری کسب و کارهای نوآورانه اهمیت خاصی قائل شوند. با عنایت به پدیدۀ جهانی شدن اقتصاد، برخی عقیده دارند که «بازارهای جهانی فردا در اختیار شرکتهایی است که به ریسکپذیری کارآفرینانه بها میدهند و برای گسترش سرمایههای فکری خود در حد کلان سرمایهگذاری میکنند، در بالندگی فردی پرتلاشند و در تعیین استراتژیها، شرایط محیطی را مد نظر قرار میدهند. » بر همین اساس، توسعۀ کارآفرینی از جنبههای گوناگون مدنظر قرار گرفته است. از اینرو، این تحقیق با هدف بررسی موانع و راهکارهای توسعۀ کارآفرینی در سازمان آموزش فنی و حرفهای پرداخته شده است و در آن عوامل فردی، عوامل آموزشی و عوامل سازمانی به شیوۀ توصیفی و پیمایشی با اخذ نظرات مهارتآموختگان یک دوره ادارۀ کل آموزش فنی و حرفهای استان تهران مورد بررسی قرار گرفته است. یافتههای تحقیق نشان میدهد موانع سازمانی با رتبۀ 2. 66 بیشترین مانع کارآفرینی در میان مهارتآموختگان دورههای فنی و حرفهای است و موانع فردی با رتبۀ 1. 24 کمترین مانع میباشد. از میان عوامل ذکر شده، عوامل سازمانی مهمترین عوامل به عنوان موانع توسعۀ کارآفرینی محسوب میشود.
The course of the present day global changes has placed entrepreneurs in the front line of the technological and economic development. The successful experiences of the majority of advanced nations and also certain developing countries in getting through various economic crises with the help of entrepreneurship development , has triggered an special interest from other countries directed toward entrepreneurship, entrepreneurs and the development of innovative businesses. With the ever present fact of economic globalization, many believe that “the future global markets shall belong to those enterprises that greatly value entrepreneurial risk taking, invest extensively in their intellectual capitals, actively support individual growth, and carefully consider environmental conditions when outlining strategies.” Based on these facts, entrepreneurship development has been addressed in this paper from different aspects, with the main objective of studying the current obstacles and measures facing entrepreneurship development in TVTO, paying special attention to individual, training related and organizational factors; all of which has been accomplished in a descriptive format through interviews with vocational training graduates of Tehran Provincial Office’s training facilities in one full semester. The finding of this study clearly show that the organizational obstacles rank highest in the factors hindering entrepreneurship development, with a rating of 2.66, and the individual factors ranking as the lowest obstacles with a rating of 1.24, thus making organizational factors as the most major obstacles among factors studied in this paper.
خلاصه ماشینی:
از اینرو، این تحقیق با هدف بررسی موانع و راهکارهای توسعۀ کارآفرینی در سازمان آموزش فنی و حرفهای پرداخته شده است و در آن عوامل فردی، عوامل آموزشی و عوامل سازمانی به شیوۀ توصیفی و پیمایشی با اخذ نظرات مهارتآموختگان یک دوره ادارۀ کل آموزش فنی و حرفهای استان تهران مورد بررسی قرار گرفته است.
گرچه امروزه تنوع این دورهها، شرکتهای موجود را نیز تحت پوشش قرار میدهد و دورههای متعددی برای رشد، بقا و کارآفرین کردن سازمانهای بزرگ طراحی شده، اما هدف اولیه از توسعۀ کارآفرینی همانا تربیت کردن افراد متکی به نفس و آگاه به فرصتها و بهطور کلی افرادی است که تمایل بیشتری به راهاندازی کسب و کارهای مستقل دارند (کاتن، 1999).
تلاش میشود تا به این سؤالات پاسخ داده شود که مهمترین موانع کارآفرینی در میان آموزشدیدگان فنی و حرفهای کدام است؟ همچنین، مهمترین عوامل افزایش کار آفرینی در میان آموزشدیدگان فنی حرفهای کدام است؟ مبانی نظری تعاريف كارآفريني و كارآفرين الف) كارآفريني كار آفريني از واژۀ فرانسويEntreprendre به معني متعهد شدن، در ديدگاههاي مختلف مورد بررسي قرار گرفت و از نظامیگري در قرن شانزدهم وارد زبان اروپايي شد و لقب مرداني بود كه فرماندهي نيروهاي نظامی را بر عهده داشتند.
از طرف دیگر، شومپیتر، به عنوان کسی که برای نخستین بار این مقوله را در نظریات خود به صورت علمی بیان کرد، کار آفرینی را فرایند تخریب خلاق میداند (همان :9) ژوزف شومپيتر ( 1934) فرايند كارآفريني را " تخريب خلاق" مینامد؛ به عبارت ديگر، ويژگي تعيينكننده در كارآفريني همانا انجام كارهاي جديد و يا ابداع روشهاي نوين در امور جاري است.