چکیده:
نسبت میان عقل و شریعت یکی از بحثهای مهم و مورد اختلاف اندیشمندان ادیان بوده است. پرسش اساسی این جستار عبارت است از «تاثیر ابنرشد بر ابنمیمون در بهکارگیری عقل در شریعت چگونه است؟» برخی از نکاتی که در این پژوهش بدان دست یافتیم حاکی از تاثیر عمیق ابنرشد بر ابنمیمون در بحث عقل و شریعت میباشد. ابنرشد در فرازهای مختلفی از آثارش به خطرات عقلگرایی محض هشدار داده و بهکارگیری آن را در شریعت محدود میکند. وی معتقد است عقل به تنهایی توان تاویل را نیز ندارد و باید به واسطه اهلشریعت با شرایطی که در دین تبیین شده انجام شود. ابنمیمون نیز به مشروط بودن بهکارگیری عقل در شریعت تصریح کرده و معتقد است کتاب مقدس یهودیّت موازین کاربرد عقل در شریعت را تعیین مینماید که به واسطه اهل شریعت صورت میگیرد. در تطبیق آرای ابنرشد و ابنمیمون با دلائلی مواجه میشویم که به تاثیر ابنرشد بر ابنمیمون در مسئله چگونگی کاربرد و محدودسازی عقل در شریعت تاکید دارد.
The relationship between reason and sharia has been one of the most important and controversial issues among religious thinkers. The main question of this article is "What is the effect of Ibn Rushd on Ibn Maimon in using reason in Shari'a?" Some of the points that we achieved in this research indicate the deep influence of Ibn Rushd on Ibn Maimon in the discussion of reason and Shari'a. In various passages of his works, Ibn Rushd warns of the dangers of pure rationalism and restricts its use in sharia. He believes that the intellect alone cannot interpret and should be done by the people of Shari'a with the conditions explained in religion. Ibn Maimon also states that the use of reason in the sharia is conditional and believes that the Bible of Judaism sets the standard for the use of reason in the Shari'a, which is done by the people of the sharia. In applying the views of Ibn Rushd and Ibn Maimon, we encounter reasons that emphasize the influence of Ibn Rushd on Ibn Maimon in this issue.
خلاصه ماشینی:
در اين قسمت به چند سؤال مهم درباره اين تاثير فلسفي در حوزه يهوديت اشاره ميشود: ديدگاه ابن رشد درباره تعامل فلسفه و دين چيست ؟ آيا وي را ميتوان فيلسوف ناميد يا متکلم است ؟ ديدگاه موسي بن ميمون ٣ درباره تعامل فلسفه و دين چيست ؟ آيا ابن ميمون يک متکلم است يا فيلسوف ؟ ابن رشد چه تاثيراتي بر ابن ميمون ايفا نمود؟ درباره هر يک از ابن رشد و ابن ميمون نوشته هايي منتشر شده است ، ولي نوشتاري که به تاثير ابن رشد بر ابن ميمون با رويکرد محدوديت عقل در شريعت باشد مشاهده نشده است .
تفاوت مهم نوشته حاضر با نوشتار ديگر در اين است که رويکرد فعلي با هدف تاثيرگذاري ابن رشد بر ابن ميمون با محوريت محدودسازي عقل در مباني شريعت ميباشد.
تعادل در استفاده از عقل : ابن رشد معتقد است اگر ما به آموزه ها و دستورات شرع اعتقاد داريم ، متوجه ميشويم که نه تنها قرآن کريم خردورزي در متون ديني را مباح دانسته بلکه آن را واجب ميداند.
آن چه از آراي ابن ميمون استفاده ميشود اين که همانند ابن رشد معتقد است بايد از عقل در متون ديني استفاده شود.
در اين قسمت مناسب است به چند دليل براي تاثير فلسفي ابن رشد بر ابن ميمون توجه شود: يک .
Lotfi Juma, Muhammad (no date) Ibn Rushd: History and Philosophy, Tunisia, Publications of the Encyclopedia for Printing and Publishing.