چکیده:
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگیهای روانسنجی مقیاس خودسنجی بیشفعالی و نقص توجه بزرگسالان(ASRS) در ایران انجام شد. روش: پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی (اعتباریابی) بود. ابتدا، نسخه فارسی پرسشنامه (ASRS) به روش ترجمه و ترجمه معکوس تهیه شد. سپس این نسخه به همراه پرسشنامه اختلال بیشفعالی و نقص توجه بزرگسالان کانرز (S:S (CAARS-، پرسشنامه نگرش به اعتیاد و مواد مخدر و پرسشنامه تکانشگری بارت، در یک نمونه شامل340 نفر از مراجعهکنندگان به مراکز درمانی و مشاوره شهر مشهد، در سنین 18 تا 45 سال (190 مرد و 150 زن) که به روش خوشهای چندمرحلهای انتخاب شده بودند، اجرا شد. جهت سنجش روایی تشخیصی، این پرسشنامه در دو گروه سالم (30 نفر) و مبتلا به ADHD بزرگسالی (30 نفر) نیز اجرا شد. برای تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS و Amos graphic استفاده شده است. یافتهها: نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که ASRS با پرسشنامه تکانشگری بارت (566/ 0 r= و 01/0>p) و مقیاس نگرش به مواد(45/ r=0و 01/0>p) رابطه همگرا و با پرسشنامه کانرز رابطه همزمان دارد (67/ r=0و 01/0>p). نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که تمامی 18 سوال، از بار عاملی مناسبی برخوردار هستند. هیچ یک از سؤالها حذف نشدند. دو عامل نقص توجه، بیش فعالی/ تکانشگری تأیید شدند. پایایی پرسشنامه نیز به روش آلفای کرونباخ 87/0 بهدست آمد. علاوه بر این، نتایج تحلیل تمایزات نشان داد که میزان حساسیت (ASRS) با نقطه برش 50 برای تشخیص ADHD بزرگسالان، 70 درصد و میزان ویژگی این پرسشنامه 99 درصد هستند. نتیجهگیری: پرسشنامه مقیاس خودسنجی بیشفعالی و نقص توجه بزرگسالان (ASRS) از روایی و پایایی مناسبی برای ارزیابی مشکلات بیشفعالی در بزرگسالان برخوردار است.
Objectives: The aim of the present study was to evaluate the psychometric properties of the Adult Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) Self-Report Scale in Iran. Method: This was a descriptive/survey (validation) study. First, the Persian version of the ASRS was prepared using translation-back translation procedure. Then, this scale along with the Conners’ Adult ADHD Rating Scales-Self-Report: Short Version (CAARS-S: S), the Substance Abuse Attitude Survey (SAAS) questionnaire, and the Barratt Impulsiveness Scale (BIS) were administered to 330 clients (181 males and 149 females), ages 18 to 45, from counseling centers in Mashad who were selected through multistage cluster sampling procedure. In order to assess the diagnostic validity, the scale was also administered to two groups of normal (30 participants) and adults with ADHD (30 participants). Data were analyzed using SPSS statistical package and Amos Graphics. Results: Correlation analysis results showed convergent relationships between the ASRS and BIS (r=0.566, pConclusion: The Adult ADHD Self-Report Rating Scales has sufficient validity and reliability in evaluating and assessing the problems of hyperactivity in adults.