چکیده:
آیین بودا و آیین زرتشت دو سنت مهم دینی هستند که هر کدام نظریاتی در باب وضعیت انسان در جهان مطرح نموده و راههایی برای رسیدن به رستگاری ارائه کردهاند. در آیین بودا، منشا رنج انسان، میل و جهل است که به تناسخ میانجامد و نجات از گردونة تناسخ و رسیدن به نیروانه، هدف اصلی محسوب میشود و نیل به این هدف در دو فرقة اصلی بودایی، یعنی تراواده و مهایانه، تا حدی متفاوت است. تراواده راه ارهت، و مهایانه راه بودیستوه را در پیش میگیرد. در آیین زرتشت، رهایی از عواقب کارها، سخنان و اندیشههای نادرست و رسیدن به بهشت اهورامزدا، اصول نظریة نجات بهشمار میآید که این امر از طریق ایمان به اهورامزدا، پندار و گفتار و کردار نیک و توبه، با کمک امشاسپندان و منجیان تحقق مییابد.
این نوشتار، آموزة «نجات» از دیدگاه دو فرقة بودایی تراواده و مهایانه را با آموزة «نجات» در اوستا، متن مقدس آیین زرتشت، مقایسه و بررسی میکند.
Buddhism and Zoroastrianism are two important religious traditions each of which have proposed theories about man's condition in the world and have shown some paths to achieve salvation. Based on Buddhism, the source of human suffering is desire and ignorance which leads to reincarnation, and the main goal is salvation from the cycle of reincarnation and attainment of power. Achieving this goal is somewhat different in the two main Buddhist sects, Theravada and Mahayana. Theravada takes the path of Arhat, and Mahayana the path of Buddhism. In Zoroastrianism, the principles of the theory of salvation include getting rid of the consequences of wrong deeds, words and thoughts and reaching the paradise of Ahura Mazda, which is achieved through having faith in Ahura Mazda, having good thoughts, words, deeds and repenting with the help of Amshaspandan (angels) and saviors. This study compares the doctrine of "salvation" from the perspective of the two transcendent and Mahayana Buddhist sects with the doctrine of "salvation" in the Avesta, the sacred text of Zoroastrianism.
خلاصه ماشینی:
com سجاد دهقانزاده / استاديار اديان و عرفان، دانشگاه شهيد مدني آذربايجان دريافت: 21/09/1398 ـ پذيرش: 03/03/1399 چکیده آیین بودا و آیین زرتشت دو سنت مهم دینی هستند که هر کدام نظریاتی در باب وضعیت انسان در جهان مطرح نموده و راههایی برای رسیدن به رستگاری ارائه کردهاند.
در آیین بودا، منشأ رنج انسان، میل و جهل است که به تناسخ میانجامد و نجات از گردونة تناسخ و رسیدن به نیروانه، هدف اصلی محسوب میشود و نیل به این هدف در دو فرقة اصلي بودایی، یعنی تراواده و مهایانه، تا حدی متفاوت است.
در آیین زرتشت، رهایی از عواقب کارها، سخنان و اندیشههای نادرست و رسیدن به بهشت اهورامزدا، اصول نظریة نجات بهشمار میآید که این امر از طریق ایمان به اهورامزدا، پندار و گفتار و کردار نیک و توبه، با کمک امشاسپندان و منجیان تحقق مییابد.
نجات، آیین بودایی، تراواده، مهایانه، آیین زرتشت، اوستا مقدمه مسئلة نجات و رستگاري یکی از مفاهیم بنیادینی است که دغدغة مکاتب و سنن مختلف دینی در طی اعصار مختلف بوده و مهمترین و اساسیترین هدفی است که ادیان رسیدن به آن را در دستور کار خود قرار دادهاند.
آیین بودا و آیین زرتشت دو سنت مهم دینیاند که هر کدام نظریاتی در باب وضعیت انسان در جهان مطرح نموده و راههایی برای رسیدن به رستگاری ارائه کردهاند.
در اوستا امور متنوعي بهعنوان اسباب نجات معرفي شدهاند: ايمان به اهورامزدا و نيايش و ستايش او، زندگي بر طبق سه اصل پندار نيك، گفتار نيك و كردار نيك، توبه از گناهان و جبران خطا، و رستگاري نهايي بهواسطة ظهور منجي، از جملة اين اسباب نجاتاند.