چکیده:
مهمترین علل موثر بر شکلگیری کارآفرینی اجتماعی در نظام آموزش عالی ایران، از موارد شایان توجه در مقوله آموزش هستند که پژوهش پیش رو به روش ترکیبی (کیفی-کمی) به بررسی آن پرداخته است. این مقاله، از نظر هدف، در رده تحقیقات کاربردی قرار دارد و از لحاظ گردآوری دادهها (در بعد کمی) جزو تحقیقات توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه موردمطالعه، صاحبنظران نظام آموزش عالی در حیطه کارآفرینی و دانشجویان دانشگاههای دولتی شهر تهران می باشد. روش نمونهگیری در بین صاحب نظران نظام آموزش عالی به صورت هدفمند (که در بخش کیفی و با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته اقدام به گردآوری داده ها شد) بود و به دلیل ماهیت کیفی بودن پژوهش حجم نمونه تا زمان رسیدن به اشباع تئوریک نامشخص و زمانی که دادهها محقق به اشباع رسید، فرایند جمعآوری دادهها خاتمه یافت؛ بهطوری که در بخش صاحبنظران نظام آموزش عالی، تعداد مشارکتکنندگان جامعه مورد نظر با ۱۵ نفر به اشباع رسید و در بخش کمّی که شامل دانشجویان نظام آموزش عالی است، از طریق جدول مورگان حجم نمونه ۳۸۴ نفر تخمین زده شد و با استفاده از نمونهگیری چندمرحله ای (انتساب متناسب) به صورت تصادفی داده ها در بین دانشکده های دولتی شهر تهران، توزیع و جمع آوری گردید. به دنبال پرسشنامه تهیه شده، ابتدا روایی و پایایی این پرسشنامه، تحلیل شد و سپس براساس مولفه ها و زیرمولفههای آنها آزمون نرمالیته اسمیرنوروف-کلموگروف مورد تحلیل قرار داده شد که به دنبال آن، مسیر اعتباریابی مشخص شد و برای محاسبه ضریب قابلیت اعتماد ابزار اندازهگیری در این تحقیق، از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. رتبه بندی در بین متغیرهای اصلی نشان داد که متغیر راهبردها، مهمترین و متغیر کیفیت ناکارآمد، کمترین اهمیت را دارند. رتبه بندی در بین زیرمولفه های اصلی نشان داد زیرمولفه های نبود گرایش های تخصصی کارآفرینی در نظام آموزش عالی ایران، مهمترین زیرمولفه محسوب میگردد و مولفه عوامل اقتصادی با مقدار ۴۰۴/۰ مهمترین عامل موثر بر شکلگیری کارآفرینی اجتماعی در نظام آموزش عالی ایران بود.