چکیده:
گسترش روابط اجتماعی و اقتضاءات زندگی نوین بشری، سبب فزونی حضور زنان در جامعه و افزایش ارتباط اجتماعی زنان ومردان گردیده است.یکی از مهم ترین مسائل اجتماعی، مسئله ارتباط زن و مرد و شناخت مبانی و اصول این ارتباط می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اصول ارتباط اجتماعی زن ومرد از دیدگاه اسلام با بهره گیری از سیره انبیاء و اولیاء الهیعلیهم السلام به روش تحلیلی-توصیفی انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که اسلام برای هرنوع حضور اجتماعی زن ومرد و معاشرت باهم، بایدها و نبایدهای اخلاقی توصیه می نماید و بر این نکته تأکید دارد که باید از هر آنچه منجر به فساد و فتنه شود، اجتناب کرد. احترام به شخصیت زن و حفظ حریم، توصیه به عدم اختلاط، رعایت اصل حیا، عفاف و غیرت، ترک برخوردهای غیر ضروری بین زن ومرد در محیط های اجتماعی از جمله اصول روابط اجتماعی زن و مرد است که روح معارف اسلام و سیره عملى معصومین علیهم السلام آن را تأکید و تقریر مىکند.
The development of social relations and the conditions of modern human life have increased the presence of woman in society and increasing the social relevant of women and men. One of the most important social problems is the relation between man and woman and knowing the basics of this relationship. the aim of this study is to investigate the principles of social communication between man and woman by using the biography of the praphets and saints in the analytical- descriptive method. Research findings suggest that Islam recommends both sexes social presence and society with the do and don’t of ethics. It emphasizes that it should avoid anything that to corruption and sedition. Respect for the character of woman and privacy and recommendation to non - mixing and observance of the principle of modesty and chastity and jeaiousy and departure of non - essential interaction between women and men in social environments, including the principles of social relations which emphasize the spirit of Islam and the practical method of the innocent.
خلاصه ماشینی:
کتب معاشرت زنان و مـردان از ديدگاه اسلام ، حسن صادقي زفره (١٣٨٢)، مرکز پژوهش هـاي اسـلامي صداوسـيما؛ «احکام روابط زن و مرد و مسائل اجتماعي آن »، سيد مسـعود معصـومي(١٣٧٣)، دفتـر انتشارات اسلامي حوزه ي علميه قم و پايان نامه ي «سبک زندگي اسـلامي بـا رويکـرد معاشرت با نـامحرم از منظـر آيـات وروايـات »، زهراسـلگي(١٣٩٣) دانشـکده الهيـات دانشگاه قم ؛ «روابط متقابل زن و مرد در قرآن کريم »، مصـطفي زمـاني(١٣٨٩) دانشـگاه اصفهان ؛ «حدود معاشرت با نامحرم از ديـدگاه فقـه »، اسـدالله حسـيني(١٣٨٤)، جامعـه المصطفي العالميـه و «آثـار و احکـام فقهـي روابـط زن و مـرد نـامحرم »، ثريـا هراتـي بيرانوند(١٣٨٧)، دانشگاه پيام نور تهران و مقالات «ارتبـاط عفيفانـه بـه مثابـه نظريـه اي فرهنگي – ارتباطي»، محمدتقي کرمي و سيدعبدالرسـول علـم الهـدي(١٣٩٤) نشـريه ي معرفت فرهنگي اجتماعي؛ «هنجارهاي اخلاقي حاکم بر ارتباط با نـاهمجنس درقـرآن »، آرشام زاده عبداللهي(١٣٩٨) نشريه اخلاق از جمله پژوهش هـا در موضـوع اسـت کـه عمده ي تمرکز آنها بر نحوه ي رفتار زن در جامعه بوده و به نمونه هـاي رفتـاري مـردان اشاره اي نشده است .
مـيرويـد، آيـا در اجـر و ثـواب بـا شـما شـريک نيستيم ؟»، حضرت به اصحاب فرمود: «آيا سخن هيچ زنـي بهتـر از سـؤال ايـن زن درباره امر دينيش شنيده ايد؟» آنگاه رسول خـدا(ص ) فرمـود: «اي زن برگـرد و بـه همه ي زناني که اين سؤال را دارند، اعلام کن همين که شما به خـوبي شـوهرداري کنيد، خشنودي او را به دست آورديد، اجر همه اينها معادل اسـت بـا اجـر همـه ي آنهايي که براي مردان شمردي...