چکیده:
ازتامل درآیات مختلف قرآن وسخنان اهل بیت (ع) برمی آید که قرآن، متمسک به
خود را به صراط مستقیم وطریق استوار هدایت می کند.
هدایت قرآن محدود به زمان ومکان و شرایط ویژه نیست. قرآن درهمه زمان ها و
موقعیت ها، روشنگراست وهدایتگر. قرآن با نورافشانی خودء همواره پرده های جهل
وگمراهی را می درد. براین اساس، هیچ کس با داشتن قرآن، ازفتنه ها وگمراهی هاء
هراسی نخواهد داشت، از طرفی توجه به این نکته حائزاهمیت است که، با آن که
ویژگی هدایت گری قرآن برای همه انسانها می باشد، اما همگان ازمعارف بی پایان آن
یکسان بهره نمی برند.
خلاصه ماشینی:
بـر ايـن اسـاس ، هيـچ کـس بـا داشـتن قـرآن ، از فتنـه هـا و گمراهـي هـا، هراســي نخواهــد داشــت ، از طرفــي توجــه بــه ايــن نکتــه حائــز اهميــت اســت کــه ، بــا آن کــه ويژگـي هدايـت گـري قـرآن بـراي همـه انسـانها مـي باشـد، امـا همـگان از معـارف بـي پايـان آن يکسـان بهـره نمـي برنـد.
در ايـن مقـال مـا بـه گوشـه اي از آيــات قــرآن کــه توســط (ع)در جريانــات مختلفــي کــه بــراي ايشــان پيــش آمــده اســت ـ بـه کار بـرده شـده اسـت ، اشـاره اي هـر چنـد کوتـاه و مختصـر مـي کنيـم ، تـا شـايد ايـن شـيوه تلميــح و تفســير آيــات قــرآن توســط آن حضــرت ، در زندگــي چراغــي فــرا راه مــا مســلمانان و پيـروان آن حضـرت قـرار دهـد.
ايشــان در مــورد شــيطان و اغواهــاي او بــه يــک مــورد از رفتارهــاي مشــهور او کــه در قــرآن ذکــر شـده اشـاره فرمـوده و موضـوع عـداوت او نسـبت بـه انسـانها را بـه آيـه اي از قـرآن مسـتند کـرده اســت و آن ايــن کــه خداونــد فرمــود: مـن النـاس وإنـي جـار لکـم فلمـا تـراءت الفئتـان نکـص علـي عقبيـه وقـال إنـي بـري ء منکـم إنـي أري مـا لا ترون >(انفـال ٨/ ٤٨)؛ وقتـي شـيطان اعمـال آنهـا را برايشـان زينـت داد و گفـت امـروز از ايـن مـردم بـر کسـي بـر شـما غلبـه نخواهـد کـرد و مـن پنـاه شـما هسـتم تـا جايـي کـه دو گـروه بـا هـم روبـر شـدند، او بـه عقـب برگشـت و گفـت مـن از شـما بـري هسـتم مـن چيـزي را مي بينـم کـه شـما نمـي بينيـد.