چکیده:
نوشتار حاضر به بررسی سیر تطور ویژگیهای رفتاری کشور چین در سه نظام حاکم بر این کشور طی یک قرن گذشته پرداخته است و ضمن تقسیم این دوران به چهار دوره تاریخی با اتکا به منابع دست اول چینی، اخلاق سیاسی چینیان را در چارچوب مفهوم 'دیپلماسی سازمانهای بینالمللی' مرور و تحلیل کرده و به این سؤال پاسخ داده است که تطور رفتاری و سیاستگذاری رأس هرم قدرت در کشور چین که همواره تحت تأثیر مستقیم ایدئولوژی حاکم بر این کشور قرار داشته، چه تأثیراتی بر حضور و ایفای نقش چینیان در محیطهای بینالمللی و از جمله سازمانهای بینالمللی داشته است. پس از طرح ابعاد مختلف در جریان تکامل سیر رفتاری یادشده در رهگذر دورههای تاریخی مذکور، این نوشتار منافع تعامل چین با سازمانهای بینالمللی را بهاختصار برشمرده است.
The present article examines the evolution of China's behavioral characteristics in the three governing systems over the past century; Article divides this Era into four historical periods, examines and analyzes Chinese political ethics within the concept of "international organization diplomacy". The article hope to answers the question of “how the relationship between the behavioral evolution and the policy of the leadership power in China, which has always been directly influenced by the ruling ideology, has an impact on the presence and role of Chinese in international environments, including international organizations?” This article also briefly examines China's interests through its relationship with international organizations and Count some of the benefits of this relationship for the Chinese Communist Party.
خلاصه ماشینی:
ir چکيده نوشتار حاضر به بررسي سير تطور ويژگيهاي رفتاري کشور چين در سه نظام حاکم بر اين کشور طي يک قرن گذشته پرداخته است و ضمن تقسيم اين دوران به چهار دوره تاريخي با اتکا به منابع دسـت اول چيني، اخلاق سـياسـي چينيان را در چارچوب مفهوم «ديپلماسي سازمان هاي بين المللي» مرور و تحليل کرده و به اين سؤال پاسخ داده است که تطور رفتاري و سياست گذاري رأس هرم قدرت در کشور چين که همواره تحت تأثير مستقيم ايدئولوژي حاکم بر اين کشور قرار داشته ، چه تأثيراتي بر حضور و ايفاي نقش چينيان در محيط هاي بين المللي و از جمله سـازمان هاي بين المللي داشـته اسـت .
١. چهار دوره تاريخي در گذار سه نظام حاکميتي چين از انفعال تا مشارکت مثبت با نگاهي که پيشتر مطرح شد، سير تطور و تکامل ديپلماسي سازمان هاي بين المللي در چين معاصر را ميتوان به سه دوره تاريخي زير تقسيم بندي کرد: - نخست : دوران آزمون وخطا (پيش از ١٩٤٩) - دوم : دوران طرد متقابل (دهه هاي ٥٠ و ٦٠ قرن بيستم ) - سوم : دوران پيوستن و مشارکت محدود (دهه هاي ٧٠ و ٨٠ قرن بيستم ) - چهارم : دوران مشارکت و حضور فعالانه (دهه ٩٠ قرن بيستم تا به امروز) آغاز دوران نخست را بايد با توجه به مناسبات حاکمان متأخر خاندان سلطنتي چينگ ١، به عنوان واپســين نظام شــاهنشــاهي اين کشــور با نظام بين الملل در آن روزگار، به دورة پيش از ســـال هاي ١٩٤٩ و پايه گذاري نظام جمهوري خلق چين ارتباط داد و بر اين اساس نخستين مواجهه ها و تجربيات کشور چين در تعامل با ســازمان هاي بين المللي به اواخر قرن نوزدهم و اوايل قرن بيســتم ميلادي و دربار سلسله چينگ در ايام ضعف و روزگار نزديک به فروپاشي بازمي گردد.