چکیده:
هدف از پژوهش حاضر بررسی امنیت در رسانه به عنوان یکی از ارکان مهم زندگی اجتماعی انسان و امکان پاسخگویی با استفاده از منابع اسلامی است. با توجه به نقش رسانه در قرن حاضر و اینکه رسانه ها از جمله ابزارهای مهم فراهم آوردن ارتباط بین انسان ها به شمارمیروند؛ امنیت در حوزه رسانه از جایگاه ویژه ای برخوردار است. پیش پنداره های قرآنی در همه زمانی-مکانی بودن شریعت اسلام، مستلزم قابلیت پاسخگویی منابع اسلامی در حوزه های نوین زندگی بشر است. در این راستا؛ مقالۀ پیش رو با روش تحلیلی-توصیفی با استفاده از منابع کتابخانه ای ضمن بررسی ابعاد امنیت رسانه در سه محور اساسی امنیت رسانه؛ امنیت اهالی و فعالان رسانه ای و امنیت در برابر رسانه، قابلیت پاسخگویی منابع اسلامی در این سه بعد را مورد بررسی قرار داده است؛ بدینرو با تکیه برادله استنباط و با استناد به آراء فقهی، امنیت را حق مشروعی دانسته است که حاکمیت اسلامی موظف به برقراری آن در تمامی حوزه ها از جمله،حوزۀ رسانه شده است.آنگاه با فرض وضعی بودن حق امنیت با بررسی تزاحم امنیت در سه بعد رسانه، جامعه و اهالی رسانه، براساس ملاک ترجیحی به حل تزاحم پرداخته است. در نهایت از طریق تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق و با استفاده از روش قیاس منطقی شکل اول و برهان خلف، قابلیت و پاسخگویی منابع حقوقی اسلام به ابعاد امنیت در محورهای سه گانه فوق را اثبات نموده است و آنگاه براساس نظریههای امنیت، آثار فقهی-حقوقی و رسانه ای پذیرش نظریه امنیتی راجح را تبیین نموده است.
The purpose of this study was to examine the security of the media as one of the essential elements of human social life and the possibility of responding to the issue of media security using Islamic legal sources. Considering the role of the media in the present century and the fact that media are among the most important tools for linking human beings, security research in the media field is of particular importance. The Qur'anic predicates at all times - the place of Islam's shari'a - requires the ability to respond to Islamic sources in the new areas of human life; in this case, the preliminary article by descriptive-analytical method, while examining the dimensions of media security, Has investigated the ability to answer Islamic sources in this regard; thus, Because of that reference and referring to jurisprudential opinions, he considered security as legitimate right, which Islamic rule obliged to establish in all domains of The sentence is the subject of the mediaThen, assuming the status of the right to security by examining the security incidence in three dimensions of media, society and media, it has solved the problem by preferential criterion. Finally, by analyzing the findings of the research and using the logical analogy method of the first form and the indisputable argument, the ability and responsiveness of Islamic legal sources to the dimensions of media security has been proved
خلاصه ماشینی:
باوجوداين ، آيا ممکن است مسئله امنيت با چنين درجه اي از اهميت به عنوان حقي از حقوق اوليه انسان به رسميت شناخته شود اما براي آن جايگاهي تضمين شده در نظام حقوقي اسلام وجود نداشته باشد؟ همچنين بر فرض پذيرش پاسخ گويي منابع حقوقي اسلام به نياز يادشده ، تحليل امنيت در پژوهش حاضر بر اساس کدام يک از نظريه هاي امنيتي منطبق شده و اثر چنين انطباقي بر احکام فقهي حقوقي و کنش هاي رسانه اي تابع نظام حقوقي اسلام چيست ؟ وجود فراگير نيروهاي نظامي و انتظامي در تمامي جوامع بشري و همچنين نگاه به ساختار قضايي آنان و نوع تعريفي که از جرم و مجازات در هر نظام حقوقي صورت گرفته است بيانگر به رسميت شناخته شدن حق امنيت به عنوان عنصري اساسي در نظام هاي اجتماعي است ؛ بدين رو، «به ندرت کسي پيدا مي شود که منکر اهميت مسئله امنيت ، خواه در سطح فردي يا ملي و بين المللي ، در بين مسائلي که بشر با آن ها روبه رو است گردد» (بوزان ، :١٣٧٨ ١٣) .
بدين رو لازم است تا بر اساس منابع حقوقي اسلام ، بررسي شود: اولا چه کساني موظف به تأمين امنيت رسانه اند و ثانيا اين تأمين مشتمل بر چه نوع احکامي است ؟ حاکميت ؛ تأمين کنندە حق امنيت پاسخ به پرسش نخست مستلزم لحاظ شأن حاکميت ملي در امنيت است ، چرا که امنيت ´ حتي در حوزە فردي ١ يا اجتماعي ٢، که در آن ها مرجع امنيت چيزي غير از حاکميت است ، نمي تواند فارغ از وجود دولت مستقر باشد .