چکیده:
پژوهش حاضر باهدف، بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباط با خانواده همسر بر سازگاری
زناشویی و صمیمیت زوجین مرکز سلامت جامعه ناحیه 3 شهرستان خمینی شهر انجام گرفت. طرح
کلی این پژوهش با توجه به اهداف و ماهیت پژوهش یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون -
پس آزمون همراه با گروه کنترل است.به این منظور از بین زوجینی که در دی ماه سال ۱3۹8 به مرکز
سلامت جامعه ی ناحیه 3 مراجعه کرده بودند تعداد سی زوج ( 3۰ زن، 3۰ مرد) به روش داوطلبانه
انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار جمع آوری دادها، شامل
سوالات دموگرافیک (جمعیت شناختی) ، پرسشنامه سازگاری زناشویی گراهام بی اسپینر ( ۱۹۷۶ ) و
پرسشنامه صمیمیت زوجین اولیا ( ۱38۵) بود. برای تعیین پایایی آزمون صمیمت زوجین اولیا از آلفای
کرانباخ استفاده شده که ضریب اعتبار آن از طریق محاسبه ضریب آلفا ۰.۹8 گزارششده و اعتبارآزمون
سازگاری زناشویی بی اسپینر را در کل نمرات ۰.۹۶ ارزیابی کرده اند. داده های پژوهشی با استفاده از
تحلیل کوواریانس چند متغیره با استفاده از نرم افزار ۲3spss موردبررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل نشان
داد که نتایج پسآزمون در گروه کنترل ثابت مانده ولی در گروه آزمایش در سازگاری زناشویی و
صمیمیت زوجین افزایش یافته است، بنابراین میتوان نتیجه گرفت که آموزش مهارتهای ارتباط با
خانواده همسر به زوجین باعث افزایش صمیمیت زوجین و سازگاری زناشویی در زندگی آنها میشود.
خلاصه ماشینی:
بررسي اثربخشي آموزش مهارت هاي ارتباط با خانواده همسر بر سازگاري زناشويي و صميميت زوجين مرکز سلامت جامعه ناحيه ٣ شهرستان خميني شهر سمانه محمد بيگي ١، مريم رباني يکتا ٢ ١ دانشجوي کارشناسي ارشد روانشناسي مثبت گرا.
نام نويسنده مسئول : مريم رباني يکتا تاريخ دريافت : ١٣٩٩/٨/٢٩ چکيده تاريخ پذيرش : ١٣٩٩/١١/١ پژوهش حاضر باهدف ، بررسي اثربخشي آموزش مهارت هاي ارتباط با خانواده همسر بر سازگاري زناشويي و صميميت زوجين مرکز سلامت جامعه ناحيه ٣ شهرستان خمينيشهر انجام گرفت .
(p< 0/05) بحث و نتيجه گيري نتايج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت هاي ارتباط با خانواده همسر بر سازگاري زناشويي و صميميت زوجين تأثير داشته است پژوهش حاضر سبب افزايش ٤ بعد از ابعاد سازگاري زناشويي (توافق دونفري، ابراز محبت ، همبستگي دونفري و رضايت زناشويي) وابعاد صميميت زناشويي (صميميت عاطفي، صميميت عقلاني، صميميت جسماني و جنسي، صميميت اجتماعي – تفريحي، صميميت ارتباطي، صميميت معنوي، صميميت روان شناختي، صميميت کلي) شده است .
در مطالعه چراغي(١٣٩٤) با عنوان مقايسه ارتباط با خانواده همسر در زنان و مردان متأهل ايراني ، نتايج نشان داد زنان روابط نامطلوبتري را به نسبت مردان با خانواده همسرشان تجربه مي کنند بنابراين محققان تاکيد داشته اند که با توجه به نقش مهم کيفيت رابطه با خانواده همسر در موفقيت يا شکست ازدواج زوجين ايراني، نياز به طراحي مداخلات خاص درماني يا پيشگيرانه است و به نظر ميرسد آنچه در پژوهش حاضر بر سازگاري زناشويي و ابعاد آن تأثير گذاشته است ، آموزش مهارت هاي ارتباطي باشد.