چکیده:
معماری التقاطی در ایران پیشینهای تاریخی دارد. معماران با استفاده از سبکهای التقاطی در پی خلق بناهایی نوین با کارآیی مناسبتر در فضاهای معماری و شهرسازی بودهاند. سبکهای معماری مدرن به دلیل تعدد، تاثیر بسزایی در تنوع کالبدی ساختمانها و فضاهای شهری گذاشتهاند. معماران ایرانی دوره قاجار و پهلوی از این نوع معماری در التقاط با معماری سنتی استفاده کردهاند که در پیدایش سبک و خلق بناهای شاخص این دوران بهخوبی مشهود است. یکی از مهمترین دغدغههای انسان عصر جدید وجود پیامدهای منفی جهان صنعتی، نظیر آلودگی روزافزون محیطزیست، کاهش منابع طبیعی و سوختهای فسیلی میباشد. معماری سبز با جستوجوی راهحلی برای به حداقل رساندن اثرات منفی ساختمانها بر محیطزیست است. بدینجهت این نوع معماری، با اصول و مبانی منطبق با ویژگیهای طبیعت و انرژیهای پاک، اثرات نامطلوب آلودگیهای زیستمحیطی را کنترل نموده و به مناسبترین طریق در ساختمانها مورداستفاده قرار میگیرد و موجب پیدایش معماری پایدار میگردد. معماری اقلیمی سنتی ایران نیز، راهکارهای مناسبی متناسب با شرایط اقیلمی هر منطقه و مهار عوامل مخل جوی داشته است. گرچه استفاده از عوامل جوی و بهرهبرداری از تابش خورشید و جریان هوا، رایجترین نوع کاربرد انرژیهای بیزیان در معماری سنتی ایران است. در این مقاله سعی بر آن است تا با مطالعه و تحلیل معماری اقلیمی سنتی ایران و معماری سبز غرب، امکان التقاط این دو سبک از معماری در ایران مورد بررسی است. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع مکتوب کتابخانههای علمی تخصصی معماری و مطالعه وبسایتهای علمی پژوهشی بوده است.
خلاصه ماشینی:
به دليل تأمين انرژي به غير از راه هاي طبيعي باد و آفتاب توجهي به جهت ساختمان ها، نوع مصالح، ضخامت ديوارها، ابعاد پنجره ها و سايبان نمي شد، كه اين امر موجب شده ميزان زيادي از انرژي غير قابل تجديد به هدر رفته كه مي توان با طراحي مناسب معماري منطبق با شرايط اقليمي كشور ضمن صرفه جويي در مصرف انرژي از منابع رايگان يا ارزان تر و قابل تجديد بهره مند شد.
(ورمزیار و همکاران،3،1395) 6-2- اصول معماری سبز 6-2-1- اصل اول : حفاظت از انرژی (به تصویر صفحه مراجعه شود)"هر ساختمان بايد به گونه اي طراحي و ساخته شود که نياز آن به سوخت فسيلي به حداقل ممکن برسد" ضرورت پذيرفتن اين اصل که در عصرهاي گذشته بدون هيچ شک و ترديدي با توجه به نحوه ساخت و سازها غير قابل انکار میباشد و شايد تنها به سبب تنوع بسيار زياد مصالح و فن آوري هاي جديد در دوران معاصر چنين اصلي در ساختمان ها به دست فراموشي سپرده شده است و اين بار با استفاده از مصالح گوناگون و يا با ترکيب هاي مختلفي از آنها، ساختمان ها، محيط را با توجه به نياز هاي کاربران تغيير مي دهند.
( ورمزیار و همکاران،5،1395) 6-2-4- اصل چهارم : احترام به کاربران (به تصویر صفحه مراجعه شود)اما فرآيند سبز از معماري که شامل احترام براي تمامي منابع مشترک در ساخت يک ساختمان کامل هستند انسان را از اين مجموعه خارج نمي نمايد.