چکیده:
کارآفرینی و استفاده از ظرفیتهای کارآفرینی است که نیازهای اقتصادی را با ایجاد هزاران کسب و کار جدید مرتفع میکند. هدف این تحقیق، تدوین ارایه مدل ظرفیت کارآفرینی در صنعت ورزش ایران با رویکرد طرحهای ترکیبی است. روش پژوهش، ترکیبی اکتشافی دو مرحلهای از نوع ابزار سازی بود. روش پژوهش در بخش کیفی، مطالعه موردی کیفی و مشارکت کنندگان بالقوه شامل۱۴ نفر از متخصصان عضو هییت علمی دانشگاه بودند. رویکرد نمونهگیری، هدفمند و روش نمونهگیری صاحب نظران کلیدی بود. ابزار پژوهش، مصاحبه نیمه ساختارمند بود. روش تحقیق در بخش کمی، توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری شامل کلیه مدیران استان کرمان (۲۰۰ نفر) بود. ابزار مورد استفاده در بخش کمی، مقیاس محقق ساخته بر اساس شبکه تیوری داده- بنیاد بخش کیفی بود. برای بررسی روایی صوری، از نظرات ده تن از اساتید مدیریت ورزشی بهره گرفته شد و برای آزمون روایی محتوایی، سوالهای پرسش نامه از مدل لاشه استفاده شد (cvr= ۰/۸۱) و روایی محتوایی تایید گردید. همچنین روایی همگرا، پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل دادهها، از آمار توصیفی و مدل معادلات ساختاری برای بررسی برازش مدل تحقیق استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که مقدار T شرایط علی بر ظرفیت کارآفرینی ۶۴/ ۰، شرایط زمینهای بر راهبردها ۴۷/ ۰، شرایط مداخله گر بر راهبردها ۴۰/ ۰، ظرفیت کارآفرینی بر راهبردها ۵۶/ ۰ و راهبردها بر پیامدها ۷۱/ ۰ تاثیر معناداری را دارند. بنابراین پیشنهاد میشود با ایجاد بستر لازم برای تربیت کارآفرینان ورزشی و اریه وامهای کم بهره و باز پرداخت بلند مدت کسب و کارهای جدیدی راه اندازی شود.
Entrepreneurship and the use of entrepreneurial capacities meet the economic needs by creating thousands of new businesses. The study is to develop an entrepreneurial capacity model in the Iranian sports industry with a combined design approach. The research method was a two-step exploratory combination of instrument making. The qualitative research method, qualitative case study, and potential participants included 14 professors. The sampling approach was targeted and the sampling method was key. The research tool was a semi-structured interview. In the quantitative part, the research method was descriptive-survey. The statistical population was included all managers of Kerman province (200 people). The instrument used in the quantitative section was the researcher-made scale based on the qualitative data foundation network. For the study of formal validity, the opinions of ten professors of sports management were used and for the content validity of the questionnaire questions, the carcass model was used (cvr = 0/81) and the content validity was confirmed. Convergent validity, hybrid reliability, and Cronbach's alpha were also confirmed. Descriptive statistics and structural equation modeling were used to analyze the suitability of the research model. The results showed that the T value of causal conditions were of meaningful effect on entrepreneurial capacity of 0/64, contextual conditions on strategies 0/47, intervening conditions on strategies 0/40, entrepreneurial capacity on strategies 0/56 and strategies on the effects of 0/71. Therefore, it is suggested that new businesses be set up by creating the necessary platform for training sports entrepreneurs and providing low-interest loans and long-term repayments.
خلاصه ماشینی:
واژگان کلیدی : ظرفیت ، کارآفرینی ، داده - بنیاد و طرح های ترکیبی مقدمه ورزش به عنوان بخش اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی با کارآفرینی دارای تعامل پویا و سازنده است (محمد کاظمــی و امیــدی ، ۱۳۹۰)، ایجاد کسب و کارهای ورزشی برای حل مشکــلات اجتماعی را می توان در حوزه کارآفرینــی ورزشی تعریــف کرد(شریفی فر ومحدیان ، ۱۳۹۶).
قربانی و وحدانی (۱۳۹۵) در پژوهشی با عنــوان «طراحی الگوی شایستگی کارآفرینان در صنعــت ورزش ایــران » که براساس دیدگاه ۱۵۵ نفــر از کارشناسان ، متخصصان و اساتیــد رشته های تربیت بدنــی و کارآفرینی انجــام شده بود، دریافت که مهارت های فردی ، علمــی وآکادمیک ، شغلی و حرفه ای ، علم و اصــول کارآفرینی و شایستگی های متمرکز بر کارآفرینــی در صنعت ورزش پنج بعد اصلی شایستگی بودند و الگــوی حاضر می تواند برای دانشجویان ، کارکنان و مدیران در دانشگاه ها، سازمان های ورزشی و دیگر متولیان و سیاست گــذاران امــر ورزش مورد استفــاده قرار گیرد.
در این پژوهش ، از فرصت ها، انگیزش ، مهارت ها و جریان های مدیریتی به عنوان یکــی از مقولــه های عوامل علی در مدل ظرفیت کارآفرینی در صنعــت ورزش ایران نام برده شد که با یافته های قربانــی و وحدانی (۱۳۹۵) و صادقی و همکاران (۱۳۹۳) همخــوان می باشد.
نتایج پژوهش حاکی از این بود که عوامل فرهنگی ، مشوق ها، نهادی و تامین سرمایه عوامل اصلی زمینه ای در مدل ظرفیت کارآفرینی در صنعت ورزش ایران هستند که با یافته های مندعلی زاده و همکاران (۱۳۹۵)، ضیاء و همکاران (۱۳۹۴) و آیزنبرگ (۲۰۱۱) همخوان می باشد.