چکیده:
هدف پژوهش حاضر ارزیابی برنامههای فرهنگی دانشگاه قم در تربیت دانشجویان از دیدگاه استادان و دانشجویان در سال تحصیلی 98-1397 است. پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی و تحلیلی است. جامعۀ آماری شامل تمامی دانشجویان کارشناسی دختر و استادان زن دانشگاه قم در سال تحصیلی 98-1397 است که 357 نفر از دانشجویان دختر به روش نمونهگیری تصادفیـطبقهای و 152 نفر از استادان زن به روش نمونهگیری هدفمند جهت پژوهش انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامۀ محققساختۀ ارزیابی فعالیتهای فرهنگی دانشگاه است که روایی و پایایی آن تأیید شد. تحلیل دادهها با نرمافزار SPSS-23 و با آزمونهای t، ANOVA و LSD انجام شد که نتایج پژوهش نشان داد دانشجویان معتقد بودند نقش برنامههای فرهنگی در تربیت دانشجویان به میزان متوسط بوده است که این اثربخشی بهترتیب در تربیت اعتقادی، اخلاقی و اجتماعی بیشتر از متوسط؛ در تربیت سیاسی به میزان متوسط و در تربیت فرهنگیـهنری کمتر از متوسط بوده است. همچنین از دیدگاه استادان، نقش برنامههای فرهنگی دانشگاه در تربیت دانشجویان کمتر از متوسط بوده است که این اثربخشی بهترتیب در تربیت اعتقادی در حد متوسط؛ و در تربیت اخلاقی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگیـهنری کمتر از متوسط بوده است. برنامهریزی فرهنگی ابزاری برای دستیابی به توسعۀ فرهنگی است که خود مهمترین ابزار دستیابی به توسعۀ پایدار است. لازم است که برنامههای فرهنگی دانشگاهها مرتبط با نیاز و علایق دانشجویان باشد تا میزان اثربخشی این برنامهها افزایش یابد.
The purpose of the present study was to evaluate the cultural programs of University of Qom in training students from the perspective of professors and students in the academic year of 2018-19. This study was done by descriptive survey and analytical method. The statistical population consisted of all undergraduate female students and female professors in University of Qom. Subjects were selected from professors and students, that with purposive sampling 152 female professors and 357 female students were selected by random quota sampling. Data collection tool was a researcher-made questionnaire of cultural activities of the university that its validity and reliability were confirmed. Data were analyzed by SPSS software version 23 using T-test, ANOVA and LSD tests. Students believed that the role of cultural programs in training students was moderate, which was more than average in religious, moral and social training, moderate in political training, and less than average in cultural/artistic training, respectively. Also, from the professors' point of view, the role of university's cultural programs in training students was less than average, which has had a less than average effect on religious, social, political, and cultural/artistic training. Cultural planning is a tool for achieving cultural development and it is the most important tool for achieving sustainable development. It is necessary that the university's cultural programs be linked to the needs and interests of the students in order to increase the effectiveness of these programs.
خلاصه ماشینی:
تحليل داده ها با نرم افزار ٢٣-SPSS و با آزمون هاي t،ANOVA و LSD انجام شد که نتايج پژوهش نشان داد دانشجويان معتقد بودند نقش برنامه هاي فرهنگي در تربيت دانشجويان به ميزان متوسط بوده است که اين اثربخشي به ترتيب در تربيت اعتقادي ، اخلاقي و اجتماعي بيشتر از متوسط ؛ در تربيت سياسي به ميزان متوسط و در تربيت فرهنگي هنري کمتر از متوسط بوده است .
مدل مفهومي پژوهش چنانچه در شکل ا نشان داده شده است ، مدل مفهومي پژوهش حاضر ارزيابي ميزان اثربخشي برنامه هاي فرهنگي دانشگاه قم در تربيت دانشجويان در زمينه هاي اعتقادي ، 185 اخلاقي ، اجتماعي ، سياسي و فرهنگي هنري دانشجويان از ديدگاه استادان و دانشجويان در سال تحصيلي ٩٨-٣٩٧ا بوده است .
آيا بين ديدگاه هاي دانشجويان و استادان درمورد اثربخشي برنامه هاي فرهنگي دانشگاه قم در تربيت اعتقادي ، اخلاقي ، اجتماعي ، سياسي و فرهنگي هنري دانشجويان تفاوت معناداري وجود دارد؟ روش پژوهش اين پژوهش از نظر ماهيت کاربردي و از نظر روش جمع آوري داده ها توصيفي از نوع تحليلي است که به روش پيمايشي انجام شده است .
بحث و نتيجه گيري يافته هاي پژوهش نشان داد که دانشجويان معتقدند برنامه هاي فرهنگي دانشگاه قم در تربيت آنان به ميزان متوسط ؛ همچنين در تربيت اعتقادي ، اخلاقي و اجتماعي بيشتر از متوسط ؛ در تربيت سياسي به ميزان متوسط ؛ و در تربيت فرهنگي هنري به ميزان کمتر از متوسط تأثير داشته است .