چکیده:
نخستین بار در سال 1971 بود که کمیسیون حقوق بینالملل در صدد برآمد تا موضوع جانشینی در مورد سازمانهای بینالمللی را در زمرۀ برنامۀ بلند مدت تدوینی خود قرار دهد، ولی در نهایت به این نتیجه رسید که گستره تدوین و توسعۀ مترقیانه حقوق در ارتباط با این موضوع محدود است. لذا هیچ ضرورتی نمی نمود که بیش از این به موضوع پرداخته شود. محل اصلی رشد بحث جانشینی در سازمانهای بینالمللی در برخی از نظریات مشورتی دیوان بینالمللی دادگستری بویژه نظریه مشورتی 11 جولای 1950 در مورد وضعیت بینالمللی آفریقای جنوب غربی و در دکترین است. سوالی که در این مقاله در پی یافتن پاسخی برای آن هستیم این است که آیا امکان وقوع جانشینی در روابط میان سازمانهای بینالمللی وجود دارد. واینکه در صورت امکان وقوع آیا مبنای وقوع کما اینکه برخی از قضات دیوان ادعا کردهاند، میتواند جانشینی اتوماتیک باشد. فرضیه مقاله نیز بر این اساس استوار است که علیرغم امکان وقوع جاشینی در میان سازمانهای بینالمللی مبنای آن را نمیتوان به صورت جانشینی اتوماتیک مطرح نمود. در روابط میان سازمان های بین المللی جانشینی بر اساس توافق میان دو سازمان صورت می پذیرد و معاهده منعقده آثار و نتایج جانشینی را معین می سازد.
It was first in 1971 that the international law commission sought to include the issue of succession in international organizations in its long-term agenda. But finally, concluded that the scope of codification and progressive development of the law on this subject is limited. Therefore, there was no need to address this issue further. The main focus of the growth of the issue of succession in international organizations is in one of the advisories of the international court of justice, especially the advisory theory of july 11, 1950 on the international situation in south africa and in the doctrine. The question we seek to answer in this article is the possibility of substitution in the relations between international organizations. If so, the basis for the occurrence, as some of the judges of the court have claimed, could be automatic substitution. The hypothesis of the article is also based on the fact that despite the possibility of a split in international organizations, its basis can not be considered as an automatic replacement. In relations between international organizations, the succession is based on an agreement between the two organizations, and the treaty concludes the effects and results of the succession.
خلاصه ماشینی:
در این خصوص میتوان به استدلال دیوان بینالمللی دادگستری در نظریه مشورتی سال 1950 اشاره کرد که سازمان ملل متحد را با این بیان که سرپرستی نهادی است بینالمللی با یک هدف بینالمللی که به نفع ساکنان سرزمینها و بشریت در کل ایجاد شده است، ناگزیر از اجرای کارکرد نظارت بر نهاد سرپرستی میدانست.
- Article 11 (2) of the UNESCO Constitution - International Patent Institute (IPI) - European Patent Organization (EPO) مبنای انعقاد موافقتنامههای جانشینی هر چه که باشد، انعقاد این موافقتنامهها یکی از معمولترین شیوههای انتقال کارکردها، حقوق و تعهدات در بین سازمانهای بینالمللی بوده است.
133) دیوان برای اثبات اینکه تعهدات اتحادیه آفریقای جنوبی با انحلال جامعه ملل به سر نیامده است فقط به بیان ماهیت نظام مذکور اکتفاء نکرد بلکه ادله دیگری را نیز بیان داشت که به ترتیب مورد بررسی قرار میگیرد.
یا در صورت فقد چنین موافقتنامهای تنها راهی که به نظر این قاضی دیوان برای انتقال تعهدات مربوط به ارائه گزارش و نظارت ممکن است، وجود داشته باشد، در صورتی است که جانشینی بین جامعه ملل و سازمان ملل متحد به وقوع پیوسته باشد.
) آنچه که از نظریات دیوان مشهود است، این میباشد که جانشینی سازمانهای بینالمللی در دیوان مورد انکار قرار نگرفته بود و تنها اختلافی که در قضایای مذکور در فوق میان قضات دیوان وجود داشت، نه به امکان وقوع جانشینی در کلیت آن بلکه به وقوع جانشینی میان جامعه ملل و سازمان ملل متحد در خصوص کارکرد نظارت بر سرزمین تحت سرپرستی آفریقای جنوب غربی مربوط میشد.