چکیده:
روزنامهنگاری علمی در هیچ برههای از تاریخ همچون امروز پراهمیت نبوده است. شهروندان در سراسر جهان یکی پس از دیگری با مسائل بحثبرانگیز مختلفی روبهرو میشوند. اثرات احتمالی مواد غذایی تراریخته، مرگ اسرارآمیز زنبورهای عسل، شیوههای درمانی مختص هر فرد از طریق دانش ژنتیک، تغییرات اقلیمی و احتمال بازگرداندن گونههای منقرضشده به حیات، از جمله این مسائل هستند. در این میان، امکان چندانی برای دسترسی به اطلاعات مستقل و مبتنی بر شواهد عینی وجود ندارد. از گذشته تاکنون، بیشتر مردم برای به دست آوردن اطلاعات، به رسانههای واسطه متکی بودهاند و این رسانهها نیز بستههایی از اطلاعات را عرضه میکردند که برای طیف گستردهای از خوانندگان، شنوندگان و بینندگان تهیه میشد. در این میان، مردم به طور ناخواسته طی تماشای اخبار تلویزیون، خواندن روزنامه صبح و یا ورق زدن مجلههای چیده شده روی پیشخوان دکه مطبوعاتی، با اخبار علمی روبهرو میشدند. با اینکه هنوز در بسیاری از کشورها این رویه همچنان پابرجاست، اما امروزه شهروندان به طور گستردهای به جستجوی آگاهانه در اینترنت برای یافتن اطلاعات مدنظر خود میپردازند. روزنامهنگاران علمی نیز در این عرصه حضور دارند و با وبلاگنویسی؛ اخبار و مطالب مختلف را در طیف گستردهای از خروجیهای مبتنی بر وب قرار میدهند. اما پیدا کردن اطلاعات خوب، نیازمند تلاش از سوی فرد جستجوکننده است و در این میان، عامه مردم معمولاً جستجوی دقیقی در فضای وب انجام نمیدهند. این مقاله به بررسی این وضعیت پیچیده و نیز احتمالاتی که میتوان بر اساس این وضعیت برای آینده متصور بود پرداخته است. در این فصل ابتدا به بررسی سیر تاریخی تکامل روزنامهنگاری علمی پرداخته میشود و سپس ویژگیهای روزنامهنگاران علمی عصر جدید و نیز رسانههای مورد استفاده آنها مورد بررسی قرار میگیرد و در نهایت به بررسی چالشهای پیشروی آینده خواهیم پرداخت.
Science journalism at any point in the history has never been so important as today. People in the world are encountered different challenging issues. the potential impacts of GM crops; the mysterious die-off of bees; individualized medical treatment via genomics; climate disruption; the prospect of bringing extinct species back to life. Meanwhile, there is no independent and evidence-based information. Historically, most people rely on the media and these media present packages of information for large numbers of readers/listeners/viewers. In this way, people inadvertently encounter science information almost as they watch TV news, read the morning newspaper or a front page of a magazine in the news stand. While that is still prevalent in many countries, today’s citizens rely increasingly on searching information in the internet. Science journalists are also active in the internet by blogging and placing stories in a variety of web-only outlets. But finding good information requires effort on the part of the individual searcher, an effort that the typical individual rarely makes. Chapter 1 of this paper discusses these conundrums and what they bring for the future of science journalism. It first tracks the historical evolution of the field, then moves to the characteristics of modern science journalists and their media outlets. It ends by returning to the challenges that lie ahead.
خلاصه ماشینی:
Popular Science Monthly از اصطلاحات ويژه و تخصصي استفاده مي کردند که براي عموم مردم قابل درک نبود) و به اين ترتيب ، آموزش هاي ويژه آنها و نيز سيستم هاي پاداش و ارتباط آنها با افرادي که خارج از حوزه تخصص شان بودند کمرنگ تر شد.
به هر حال ، تسريع نوآوري ها در حوزه فناوري که به خاطر پايان جنگ جهاني دوم ، تصميم هاي برخي کشورها براي سرمايه گذاري روي پژوهش هاي علمي ، رقابت فضايي در دهه ١٩٦٠ و نيز رشد نگراني هاي زيست محيطي در دهه ١٩٧٠ و ١٩٨٠ سبب شد که رسانه ها به سمت يافتن گزارشگران ويژه دانش و محيط زيست سوق يابند تا به اين ترتيب بتوانند بخشي از مهم ترين اخبار اين قرن را (که به اين موضوع ها اختصاص داشت ) پوشش دهند.
Zara خصوص دشوار است ، اما يافته هاي حاصل از گفتگو با اين افراد نشان مي دهد که روزنامه نگاران علمي در ايالات متحده با وجود رو به افول بودن بنگاه هاي رسانه اي ، به طور روزافزوني به جايگاهي مطلوب به عنوان روزنامه نگار مستقل و قراردادي دست مي يابند (برومفيل ، ٢٠٠٩).
مطالعات بسيار محدودي در ايالات متحده براي بررسي تفاوت ها در کيفيت روزنامه نگاري به انجام رسيده که در آن به مسئله آموزش به عنوان يکي از عوامل تأثيرگذار اشاره شده است و هيچ کدام از اين مطالعات نيز به اين نتيجه نرسيدند که آموزش رسمي رشته هاي علمي مي تواند يکي از عوامل مؤثر در پيش بيني کيفيت (کار روزنامه نگاران ) باشد.
L. Rogers (eds) Communicating Uncertainty: Media Coverage of New and Controversial Science, Mahwah, NJ: Erlbaum, 59–79.
‘Changing news: re-adjusting science studies to online newspapers’, Public Understanding of Science, 20, 6: 771–777.