چکیده:
ایجاز و اقتصاد زبانی، تحتتأثیر عوامل اجتماعی و فرهنگی، مورد استقبال جریانهای ادبی معاصر ایران قرار گرفت. کاریکلماتور یکی از این جریانهاست که زیربنای ساختاری آن را باید طنز و ایجاز دانست. گویندگان کاریکلماتور نگاه متفاوتی به زبان دارند و در نتیجه، بازیهای زبانی با تکیه بر آرایههای بدیعی و بیانی برای آنان اهمیت ویژهای مییابد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی این نکته است که کاریکلماتورنویسها چگونه از ایجاز برای زیباییآفرینی و ایجاد طنز استفاده میکنند. نویسندگان در این پژوهش با بررسی کاریکلماتورهای احمدرضا بهرامپورعمران، شگردهای دستیابی به ایجاز و طنزآفرینی را در مقولههای ایهام، کنایه، تشبیه، استعاره، تلمیح، حسن تعلیل، تجسم و ضربالمثل دانستهاند که با انگیزههای چندمعنایی، فشردهسازی حوادث تاریخی و حماسی و تداعی معانی، خلق تصویر، برجستهسازی و برهم زدن مألوفات ذهنی، نمایشیکردن اندیشهها و عمقبخشی به معنا صورت میگیرد.
Brevity and lingual economy affected by social and cultural factors were welcomed by contemporary literary currents in Iran. “Karikalemator” is one of the currents in which humor and brevity are its structural substructure. The speakers of the “Karikalemator” look at language differently and as a result, language games find special significance by relying on original and expressive arrays. This study aims to check the point that how the writers of the “Karikalemator” use brevity in a speech to create beauty and humor. The writers in this study find the techniques of the achievement to the brevity and humor in this literary currents in categories like metonymy, simile, metaphor, allusion, visualization, and proverb by checking Ahmadreza Bahrampour Omran’s Karikalemators that take place by polysemy motives, compressing historical and epic events, creating an image, demonstrating the thoughts, and deepening the meaning.
خلاصه ماشینی:
نويسندگان در اين پژوهش با بررسي کاريکلماتورهاي احمدرضا بهرام پورعمران ، شگردهاي دستيابي به ايجاز و طنزآفريني را در مقوله هاي ايهام ، کنايه ، تشبيه ، استعاره ، تلميح ، حسن تعليل ، تجسم و ضرب المثل دانسته اند که با انگيزه هاي چندمعنايي، فشرده سازي حوادث تاريخي و حماسي و تداعي معاني، خلق تصوير، برجسته سازي و برهم زدن مألوفات ذهني، نمايشي کردن انديشه ها و عمق بخشي به معنا صورت مي گيرد.
٢. پرسش هاي پژوهش پژوهش حاضر مي کوشد به اين پرسش ها پاسخ دهد: - شگردهاي احمدرضا بهرام پورعمران در ساخت کاريکلماتورها چگونه است ؟ - شگردهاي ساخت کاريکلماتور چگونه با ايجاز و فشرده سازي کلام پيوند دارند؟ ٣.
روش روش اين پژوهش توصيفي - تحليلي و واحد تحليل نمونه هايي از کاريکلماتورهاي احمدرضا بهرام پورعمران است که بازي هاي زباني با هدف دستيابي به ايجاز و فشردگي کلام در آن ها صورت گرفته است .
به همين سبب ، خرمشاهي کاريکلماتور را به عنوان دام چاله توصيف کرده است (همان )، اما اگر شعر را «گره خوردگي عاطفه و تخيل بدانيم که در زبان آهنگين شکل گرفته باشد» (شفيعيکدکني ، ١٣٨٠) يا آن را کلام مخّيل و موزون در نظر بگيريم بايد پذيرفت که اين ويژگي ها درکاريکلماتور نيز به چشم مي خورد.
بهرام پور عمران به دليل ظرفيت هاي نهفته در ايهام ، توجه ويژه اي به اين صنعت ادبي نشان داده است ١: - «خشک شوييها آدم هاي بابخاري هستند» (بهرام پورعمران ، ١٣٩٧)؛ براي اصطلاح بابخار مي توان دو مفهوم در نظرگرفت : ١- معناي واقعي آن ، کسي که داراي بخار است .