چکیده:
از دیرباز تا به امروز جوامع مختلف شاهد ظهور مدعیانی است که با سوءاستفاده از عقاید و احساسات پاک متدینان درصدد بهرهجویی و تسلط بر آنان هستند و هرچه آن باور ژرفای بیشتری داشته و به حقیقت نزدیکتر باشد، افراد سوداگر و سودنگر بیشتر در پی بهرههای ناپاک از آن بر خواهند آمد. لذا لازم است که رویکرد قرآن نیز در اینباره مورد بررسی قرار گیرد و این مهم با بررسی قصص قرآن کریم که بخش عظیمی از آیات و معارف آن را به خود اختصاص داده است میسور میشود. ضرورت پرداختن به این بحث نیز هنگامی روشن خواهد شد که بدانیم این مدعیان با سوءاستفاده از اعتقادات، موجب گمراهی و انحراف افراد بسیاری از جامعه شدهاند و همچنین در مواردی علاوه بر آسیبهای اجتماعی فراوان، تهدید امنیتی نیز به شمار میروند. در این مقاله به روش تحلیلی _ توصیفی به استناد منابع کتابخانهای، با الهامگیری از آیات قرآن کریم در پی جریانشناسی مدعیان دروغین با تأکید بر ویژگیها و شگردهای آنان در جذب افراد برآمدهایم و در پنج گام، راههایی برای مقابله با این جریانات از منظر قرآن کریم بیان کردهایم.
From time immemorial to the present day, various societies have witnessed the emergence of claimants who, by abusing the pure ideas and feelings of religious people, seek to exploit and dominate them. They will seek unclean benefits from it. Therefore, it is necessary to examine the approach of the Qur'an in this regard, and this is possible by examining the stories of the Holy Qur'an, which has a large part of its verses and teachings. The need to address this issue will become clear when we know that these claimants, by abusing their beliefs, have misled and misled many people in society, and in some cases, in addition to causing great social harm, they are also considered a security threat. In this article, in an analytical-descriptive method based on library sources, inspired by the verses of the Holy Quran, we have followed the flow of false claimants by emphasizing their characteristics and tricks in attracting people, and in five steps, ways to deal with We have expressed these currents from the perspective of the Holy Quran.
خلاصه ماشینی:
در زمان حضرت موسی علیهالسلام نیز بنابر آیات قرآن کریم فرعون برای خویش ادعای مقام ربوبیت و اولوهیت کرده است آنسان که ندای (أَنَا رَبُّکمُ الْأَعْلی( (نازعات:۲۴) سر داده است و عجب اینكه فرعون به شهادت آیه ۱۲۷ سوره اعراف (أَتَذَرُ مُوسى وَ قَوْمَهُ لِیفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ وَ یذَرَكَ وَ آلِهَتَكَ( خودش یكى از بتپرستان بود، ولى در اینجا ادعا مىكند من پروردگار بزرگ شما هستم، یعنى حتى خودش را از معبود خودش نیز بالاتر مىشمرد(مکارم شیرازی و همکاران، ۱۳۷۱: ج۲۶، ۹۳) و شاید علت آن این باشد که فرعون ارزاق، شئون زندگی، شرافت و آقایی مردم را در دستان خود میدید و این صفت را برای دیگر خدایان قائل نبود(طباطبایی، ۱۳۷۴: ج۲۰، 305-۳۰۶).
یا آیه (وَ قَالَ الْمَلأُ مِن قَوْمِ فِرْعَونَ أَتَذَرُ مُوسَی وَ قَوْمَهُ لِیُفْسِدُواْ فِی الأَرْضِ وَ یَذَرَکَ وَ آلِهَتَکَ قَالَ سَنُقَتِّلُ أَبْنَاءهُمْ وَنَسْتَحْیِی نِسَاءهُمْ وَ إِنَّا فَوْقَهُمْ قَاهِرُونَ( (اعراف: ۱۲۷) همچنین در داستان ایمان آوردن ساحران پس از دیدن معجزه حضرت موسی علیهالسلام و تشخیص سحر نبودن آن، قرآن تهدید فرعون را اینگونه بیان میکند(قالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبیرُكُمُ الَّذی عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَیدِیكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلافٍ وَ لَأُصَلِّبَنَّكُمْ فی جُذُوعِ النَّخْلِ وَ لَتَعْلَمُنَّ أَینا أَشَدُّ عَذاباً وَ أَبْقى((طه:۷۱) مدعیان حتی برای حفظ قدرت خود به نزدیکان خویش رحم نمیکنند چنانچه درباره همسر فرعون در قرآن آمده است(وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذینَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لی عِنْدَكَ بَیتاً فِی الْجَنَّةِ وَ نَجِّنی مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمینَ((تحریم: ۱۱) هنگامی که فرعون از ایمان همسرش باخبر شد و او حاضر به تسلیم در برابر فرعون و برگشتن از ایمان خود نشد، فرعون دستور داد دست و پاهایش را با میخها بسته، در زیر آفتاب سوزان قرار دهند، و سنگ عظیمى بر سینه او بیفكنند(مکارم شیرازی و دیگران، ۱۳۷۱: ج۲۴، ۳۰۳).