چکیده:
سال جاری، یعنی سال 2021 میلادی، براساس برنامۀ ازپیش اعلام شده تشکیلات بهائی، سال تجلیل از
عباس افندی به مناسبت یکصدمین سال مرگ اوست. بیت العدل در برنامه ای پن جساله و متمم یک ساله آن که آخرین بخش از نقشه بیست ساله بهائیت برای گسترش و ترویج این آیین بود کوشید با استفاده از سه موقعیت تاریخی، تعالیم بهائی را در سطح گسترد های ترویج کند.
نخست، دویستمین سال تولد بهاءالله در سال 2017 ؛ دوم، دویستمین سال تولد باب در سال 2019 و سوم، مناسبت مذکور.
بی تالعدل در بخش پایانی پیام رضوان این نقشه « : 2016 خطاب به بهائیان نوشت آخرین نقشه از سلسله نقشه های پنج ساله است و در خاتمه آن، مرحله تازه ای در بسط نقش ملکوتی حضرت عبدالبهاء گشوده خواهد شد که مقرر است جامعه اسم اعظم را ب هسوی قرن سوم دور بهائی ». سوق دهد.»
لقد سعی عبدالبهاء فی کتاب المفاوضات لمطابقه بشارات کتاب دانیال بخصوص نجاه
بن یاسرايیل من مخالب نبوخذ نصر وخلفايه مع الباب و بهاء الله ومحاوله استغلال هذا الامر،
لاثبات احقیه الزعماء الذین سبقوه للمومنین بالکتاب المقدس. وهذا المقال یتولی التعریف
بحضره النبی دانیال واهمیه الکتاب المنسوب الیه وکذلک اسباغ المصداقیه علیه وایجاد مطابقه
بین بشارات کتاب دانیال وبین الباب و بهاء الله .
In The Book of Some Answered Questions, Abdu'l-Baha' seeks to apply the enunciation
's of Daniel's Gospel of the freedom of the Children of Israel from the clutches of Nebuchadnezzar
and his successors to Bab and Baha’u’llah, thereby proving the false legitimacy
of their predecessors to the Bible. This article introduces Daniel, the importance of
the book attributed to him, as well as the validation and critique of the adaptations of the
Gospel of Daniel to Bab and Baha’u’llah.
خلاصه ماشینی:
مفاوضات در ترازوی نقد (بخش نخست) چكیده عبدالبهاء در كتاب مفاوضات كوشیده است که بشارتهای كتاب دانیال مبنی بر رهایی بنیاسرائیل از چنگال بختنصر و جانشینان او را بر باب و بهاءالله تطبیق دهد و از این رهگذر، حقانیت رهبران پیش از خود را برای معتقدان به كتاب مقدس اثبات نماید.
براساس همین استدلال منطقی و ساده، اگر قرار بود که بشارات کتاب دانیال، بشارت به ظهور عیسی مسیح علیهالسلام باشد، باید بهگونهای میبود که قبل از صعود حضرت مسیح به عالم بالا و کوتاه شدن دست مردم از او، شناساییاش براساس این بشارت ممکن باشد؛ اما ملاحظه میشود که براساس تأویل مسیحیان از این بشارت که عبدالبهاء عیناً تکرار کرده است، مطابقت بشارت کتاب دانیال بر حضرت مسیح، تنها بعد از صعود آن حضرت قابلفهم بوده است، چون بر اساس تأویل عبدالبهاء، پایان هفتاد هفته یا چهارصدونود روز که به چهارصدونود سال تفسیر شده، صعود حضرت عیسی است.
این در حالی است که براساس نقلهای تاریخی هر دو تاریخ اشتباه بوده و سال صدور فرمان اردشیر 458 قبل از میلاد است (مستر هاکس، 1394، ص32) که دراینصورت تمام تلاشها برای تطبیق همین فرمان بر بدایت بشارت کتاب دانیال نیز بینتیجه خواهد بود.