چکیده:
«ندای آسمانی»، صدایی است که توسط جبرئیل و هنگام ظهور امام مهدی(عج) سر داده میشود و همه مردم آن را خواهند شنید و بدین وسیله ظهور حضرت به جهانیان اعلان میشود. در این مورد ندای آسمانی صوتی است که به صورت حقیقی و اعجازگونه و توسط جبرئیل به گوش جهانیان میرسد یا اینکه به صورتی نمادین و سمبلیک بوده و مراد صدایی مهیب و امری طبیعی است که به واسطه برخی انفجارها رخ میدهد؛ و یا نمادی برای هشدار و عذاب الاهی است؛ دیدگاههای مختلفی مطرح است. پژوهش حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی و به روش کتابخانهای به تبیین نمادین ندای آسمانی پرداخته و در صدد پاسخ به این سؤال اصلی است که آیا در ندای آسمانی نمادگرایی قابل تبیین و توجیه است؟ دلایلی مانند کیفیت گسترش ندای آسمانی، محتوای ندا و امکان استعمال نمادین ندای آسمانی در معنای هشدار و عذاب الاهی برای نمادگرایی در ندای آسمانی مطرح شده است؛ ولی هیچیک از قوت کافی برخوردار نیست. بنابراین، دیدگاه نمادین در ندای آسمانی مورد پذیرش نیست.
Heavenly Call" is a voice made by Gabriel and at the time of appearance of Imam Mahdi (as) and all people will hear it, and thus the appearance of the Imam Mahdi (as) will be announced to the world. In this case, it is a heavenly voice that is heard by the world in a real and miraculous way by Gabriel, or it is symbolic and means a terrible sound and a natural thing that happens due to some explosions; or a symbol of divine warning and punishment; there are different views. The present study descriptively-analytically and in a library method has symbolically explained the celestial voice and seeks to answer the main question whether symbolism can be explained and justified in the celestial voice? Reasons such as the quality of the spread of the heavenly voice, the content of the voice and the possibility of using the symbolic heavenly voice in the sense of divine warning and punishment have been raised for symbolism in the heavenly voice; but none of them is strong enough. Therefore, the symbolic view in the heavenly voice is not acceptable.
خلاصه ماشینی:
در این مورد که ندای آسمانی صوتی است که به صورت حقیقی و اعجازگونه و توسط جبرئیل به گوش جهانیان می رسد یا این که به صورتی نمادین و سمبلیک بوده و مراد صدایی مهیب و امری طبیعی است که به واسطه برخی انفجارها رخ می دهد؛ و یا نمادی برای هشدار و عذاب الاهی است؛ دیدگا ههای مختلفی مطرح است.
پژوهش حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی و به روش کتابخان های به تبیین نمادین ندای آسمانی پرداخته و در صدد پاسخ به این سؤال اصلی است که آیا در ندای آسمانی نمادگرایی قابل تبیین و توجیه است؟ دلایلی مانند کیفیت گسترش ندای آسمانی، محتوای ندا و امکان استعمال نمادین ندای آسمانی در معنای هشدار و عذاب الاهی برای نمادگرایی در ندای آسمانی مطرح شده است؛ ولی هیچ یک از قوت کافی برخوردار نیست.
دلیل دوم: محتوای ندای آسمانی این دلیل، بر این نکته متکی است که در برخی روایات، ندا دهنده باطل، نام و نسب فردی از تبار بنی امیه را جار م یزند و از آن جا که اولا ، نسل بن یامیه در جهان کنونی منقرض شده است و ثانیا ، مردم جهان نیز از بنی امیه و نسل آن چندان با خبر نیستند؛ شاید منظور از بن یامیه که دشمنان اه لبیت؟عهم؟ بود هاند ،به عنوان نماد و سمبل دشمنی اه لبیت؟عهم؟ و امام مهدی عجلاللهفرجهالشریف یاد شود که در زمان ظهور در برابر حضرت ایستاده و با او مبارزه م یکنند.