چکیده:
هدف از انجام تحقیق حاضر شناسایی عوامل موثر بر سیاست گذاری باز ورزش همگانی ایران با استفاده از AHP بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی، از نوع تحقیقات توصیفی بود. جامعه آماری متشکل از مدیران سطح ستادی وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون ورزشهای همگانی و اعضا هیات علمی آشنا به ادبیات تحقیق بود. در پژوهش حاضر نظرات 15نفر از افراد خبره در طی مصاحبه نیمه ساختار یافته به روش هدفمند تا رسیدن به حد اشباع نظری جمع آوری گردید. از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی به منظور شناسایی مؤلفه ها استفاده شد. ابزار جمع آوری دادهها مصاحبه و پرسشنامه بود. عوامل شبکه سازی، فناوری و رسانههای اجتماعی، همکاری بین بخشی، قانونگذاری و سیاستگذاری، مشارکت همگانی، اقتصاد رفتاری، توانمندسازی و اصلاح ساختار ورزش همگانی به عنوان عوامل موثر بر سیاست گذاری باز ورزش همگانی ایران شناسایی شد. نتایج فرایند تحلیل سلسله مراتبی نشان داد که به ترتیب عوامل ترتیب شبکه سازی (312/0)، همکاری بین بخشی (292/0)، مشارکت همگانی (256/0)، قانونگذاری و سیاستگذاری (212/0)، اصلاح ساختار ورزش همگانی (182/0)، فناوری و رسانههای اجتماعی (179/0)، توانمندسازی (153/0) و اقتصاد رفتاری (113/0) اولویت بندی شدهاند. لذا خلق رضایت در مردم به دلیل مشارکت جویی سیاستگذاران در فرایند سیاستگذاری، استفاده از فناوری های نوین بویژه شبکه های اجتماعی، ایجاد فرایند تبادل دانش، تجارب، طراحی اقدامات مشترک و همچنین به اشتراک گذاری ظرفیتها و منابع پیشنهاد میشود.
The purpose of this study was to identify the factors affecting the open policy of public sports in Iran using AHP. The present study was a descriptive research in terms of applied purpose. The statistical population consisted of staff managers of the Ministry of Sports and Youth, the Federation of Public Sports and faculty members familiar with the research literature. In the present study, the opinions of 15 experts were collected during a semi-structured interview in a purposeful manner until the theoretical saturation was reached. The method of hierarchical analysis was used to identify the components. Data collection tools were interviews and questionnaires. Factors of networking, technology and social media, cross-sectoral cooperation, legislation and policymaking, public participation, behavioral economics, empowerment and reform of the structure of public sports were identified as effective factors on open public sports policy in Iran. The results of the hierarchical analysis process showed that the factors of networking order (0.312), cross-sectoral cooperation (0.292), public participation (0.256), legislation and policymaking (0.212), reforming the structure of public sports, respectively. (0.182), technology and social media (0.179), empowerment (0.153) and behavioral economics (0.113) have been prioritized. The results showed that the eight factors of networking, technology and social media, cross-sectoral cooperation, legislation and policy, public participation, behavioral economics, empowerment, and structural reform affect the open policy of public sports in Iran.
خلاصه ماشینی:
نتايج نشان داد که هشت عامل شبکه سازي ، فناوري و رسانه هاي اجتماعي ، همکاري بين بخشي ، قانونگذاري و سياستگذاري ، مشارکت همگاني ، اقتصاد رفتاري ، توانمندسازي و اصلاح ساختار بر سياست گذاري باز ورزش همگاني ايران تاثير دارد.
Factors of networking, technology and social media, cross-sectoral cooperation, legislation and policymaking, public participation, behavioral economics, empowerment and reform of the structure of public sports were identified as effective factors on open public sports policy in Iran.
جدول ١- نتايج روش دلفي فازي رديف معيار شاخص OFj ١ شبکه ٠/٨٣١ ٢ هماهنگي ٠/٨٦٢ ٣ اشتراک گذاري دانش ٠/٧١٩ ٤ نهادهاي مردم نهاد (سمن ها) ٠/٧٦٣ ٥ فعال سازي ظرفيت ها ٠/٧٩١ ٦ روحيه مشارکت ٠/٧٤٢ ٧ برنامه اجرايي ٠/٧٩٢ ٨ مديريت روند ٠/٨٤٣ ٩ ارزيابي و بازخورد ٠/٧٨٠ ١٠ همسان سازي ٠/٨٥٤ ١١ آگاه سازي ٠/٧٨٨ ١٢ قوانين و مقررات ٠/٧٤٩ ١٣ تغيير نگرش ٠/٧٦٢ ١٤ نظام سياست گذاري ٠/٧٧٣ ١٥ اعتمادسازي ٠/٧٦٥ ١٦ بسترسازي ٠/٧٥٨ ١٧ قوانين تشويقي ٠/٧٣٦ ١٨ محيط حقوقي ٠/٧٥٧ ١٩ حمايت طلبي ٠/٦٥٩ ٢٠ طراحي نظام ملي ٠/٦٣٢ ٢١ استراتژي ٠/٧٣٢ ٢٢ يکپارچگي ٠/٧٥٨ ٢٣ فني-تکنولوژي ٠/٧١٣ ٢٤ طراحي شهري ٠/٦٤٢ نتايج جدول ١ عوامل موثر بر سياست گذاري باز ورزش همگاني ايران را نشان مي دهد که همه عوامل در ٨ عامل اصلي به ترتيب شبکه سازي (٠/٣١٢)، همکاري بين بخشي (٠/٢٩٢)، مشارکت همگاني (٠/٢٥٦)، قانونگذاري و سياستگذاري (٠/٢١٢)، اصلاح ساختار ورزش همگاني (٠/١٨٢)، فناوري و رسانه هاي اجتماعي (٠/١٧٩)، توانمندسازي (٠/١٥٣) و اقتصاد رفتاري (٠/١١٣) اولويت بندي شده اند.