چکیده:
مهمترین قواعد و اصول سازمان جهانی تجارت در بخش خدمات توزیع، در موافقتنامة عمومی تجارت خدمات (گتس) درج شده است. کشورهایی که هدفشان عضویت در سازمان جهانی تجارت است، مکلفاند تا ساختار حقوقی و اقتصادی خود را در بخش خدمات توزیع، با اصول گتس سازگار نمایند و در زمینههایی که اصول این سند، انعطافپذیر است، استثناتاتی متناسب با نیازهای توسعهای خود را بر این اصول وارد کنند، چون تفاوت بخش خدمات با کالا در این است که برخی اصول گتس در حوزة خدمات مانند خدمات مورد بحث، اصولی انعطافپذیر بوده و کشورهای متقاضی میتوانند در زمان مذاکرات الحاق، معافیتها و استثنائاتی را بر این اصول وارد نمایند؛ اما این الزامات و استثنائات کداماند؟ و آیا مقررات بخش توزیع با این الزامات همخوانی دارد؟ تجربة کشورهای پیوسته تا چه حد به گروه مذاکراتی ما اجازة گرفتن امتیاز و استثنا بر الزامات سازمان را میدهد؟ از آنجا که این موضوع مهم تاکنون مورد توجه علمی و کاربردی قرار نگرفته و ایران نیز به عنوان عضو ناظر این سازمان مکلف است تا از هماکنون مغایرتهای حقوقی خود را در بخش توزیع شناسایی کند و راهکارهای لازم را برای رفع مغایرتهای موجود بیندیشد؛ این مقاله درصدد است تا ضمن برشماری مغایرتهای کشور با اصول گتس در حوزة مزبور و اشاره به تجربة ۲۵ دولت ملحق شده به سازمان جهانی تجارت، راهکارهای روشن و کاربردی را به قانونگذار و گروه مذاکراتی ایران ارائه دهد.
As Iran is going to become a member of the WTO, this paper compares
Iran's regulations on trade in distribution services with WTO obligations
and principles. The major WTO obligations which are compared
in the paper are measures and regulations relating to market access
and national treatment. Moreover, in order to determine an effective
strategy in Iran's accession process to the WTO, the trade in services
liberalization commitments of the countries which have acceded to the
WTO are studied.
خلاصه ماشینی:
کشورهايي که هدف شان عضويت در سازمان جهاني تجارت است ، مکلف هســتند تا ساختار حقوقي و اقتصادي خود را در بخش خدمات توزيع ، با اصول گتس ســازگار نمايند و در زمينه هايي که اصول اين سند، انعطاف پذير است ، اســتثناتاتي متناسب با نيازهاي توسعه اي خود را بر اين اصول وارد کنند، چون تفاوت بخش خدمات با کالا در اين است که برخي اصول گتس در حوزٔە خدمات مانند خدمات مورد بحث ، اصولي انعطاف پذير بوده و کشورهاي متقاضي مي توانند در زمان مذاکرات الحاق ، معافيت ها و استثنائاتي را بر اين اصول وارد نمايند؛ اما اين الزامات و استثنائات کدام اند؟ و آيا مقررات بخش توزيع با اين الزامات همخواني دارد؟ تجربۀ کشورهاي پيوسته تا چه حد به گروه مذاکراتي ما اجازٔە گرفتن امتياز و استثنا بر الزامات سازمان را مي دهد؟ از آنجا که اين موضوع مهم ، تاکنون مورد توجه علمي و کاربردي قرار نگرفته و ايران نيز به عنوان عضو ناظر اين سازمان مکلف است تا از هم اکنون مغايرت هاي حقوقي خود را در بخش توزيع شناسايي کند و راهکارهاي لازم را براي رفع مغايرت هاي موجود بينديشــد؛ اين مقاله درصدد اســت تا ضمن برشماري مغايرت هاي کشــور با اصول گتس در حوزٔە مزبور و اشاره به تجربۀ ٢٥ دولت ملحق شده به ســازمان جهاني تجارت ، راهکارهاي روشن و کاربردي را به قانونگذار و گروه مذاکراتي ايران ارائه دهد.