چکیده:
سیستم اداری در ایران به صورت متمرکز اداره میشود خود این سیستم باعث به وجود آمدن چالشهای در اداره کشور به ویزه در حوزه مدیریت شهری و حق شهر با سیاستگزاری بوده است. تشکیل شورا شهر و وظایف شهرداری، به سوی برنامه جدید به سمت تمرکز زدایی در شهرها شروع شده، اما به خاطر سیستم پیچیده و ساختار مدیریتی و سیاست گزاری برنامه ریزی کشور، حق شهر در زمینه تمرکز زدایی توفیقی نداشته و همین امر باعث ایجاد چالشهای مدیریت شهری در ایران و شهرها میباشد. حق شهر و شهروند با نگاه سیاستگزاری مدیریتی ایران باعث تکوین بخشهای دولتی و دولت محور نسبت به شهر و حق شهر در مسائل مختلف شهری در ایران میباشد. که استفاده از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی به انجام رسیده است. که نتایج این پژوهش تمرکز گرایی در ساختار مدیریتی ایران و سراسر شهرها و حق شهر رویکرد بخشی و دولتی ودولت محور به نسبت به مسائل شهر و تضعیف جایگاه شهرداریها در سیستم مدیریت نیست، در مجموع یافتههای، در ساختار تمرکز اداری – سیاسی ایران، مدیریت و برنامه ریزی و مشارکت مردم محلی حق شهر همه جانیه به منظور تمرکززدایی انجام شود برای رفع این چالش، تغییر در نگرش و ساختار مدیریت شهری به عنوان تقویت حکومت محلی و مدیریت یکپارچه و تقسیم قدرت قدرت از بالا به پایین و تغییر این ساختار از پایین به بالا میباشد به کارگیری بودجه ریزی مشارکتی در چگونگی هزینه سرمایههای شهر منجر به تحقق به شهر در اداره شهرها شود.
The administrative system in Iran is centrally managed. This system itself has caused challenges in governing the country, especially in the field of urban management and city rights with policy-making. The formation of the city council and municipal duties, towards a new program to focus Decentralization has begun in cities, but due to the complex system and management structure and planning policy of the country, the right of the city in the field of decentralization has not been successful and this creates urban management challenges in Iran and cities. The right of the city and the citizen with the view of Iran's managerial policy-making causes the formation of government and government-oriented sectors in relation to the city and the right of the city in various urban issues in Iran. The results of this research are not centralized in the management structure of Iran and throughout the cities and the right of the city is a sectoral, governmental and government-oriented approach to urban issues and weakening the position of municipalities in the management system. Overall, the findings in the structure of administrative-political centralization of Iran, management and planning and participation of local people Haghshahr all in order to decentralize to address this challenge, change in attitude and structure of urban management as strengthening local government and integrated management And the division of power from top to bottom and changing this structure from bottom to top is the use of participatory budgeting in how the city's capital is spent will lead to the realization of the city in the management of cities.
خلاصه ماشینی:
شهر نشيني حاصل مجموعه روابط اجتماعي است که انعکاسي از جامعه محسوب مي شود که شهروندان ب نوبي خود حقوق شهروندي را با تعهدات 1 خاصي عطا مي کند ک شامل اعمال قدرت دولت و تعهد پرداخت ماليات و اظهار نامه دولتي است (پرسل ٢٠٠٣ برون (2010 رشد مشکلات شهرنشيني در ايران در بخش ديگري از پژوهش "ضعف مسکن شهري "، " مهاجرت و حاشيه نشيني "، "معضل رشد بخش غير متشکل و غير رسمي اقتصادي "، "ضعف سرمايه اجتماعي "، " کاستي هويت شهري "، "ضعف طراحي ، برنامه ريزي و مديريت شهري "، " ناکارآمدي نظام حقوق ترميمي " و"نقص در توسعه پايدار شهري "، از جمله چالش هايي هستند که مورد مطالعه قرار گرفته اند.
البته شرط لازم براي تحقق اين فرايند وجود ساختار مشارکت پذير و در مديريت شهرها مي باشد که فعلا اين سازوکار در شهرداريها وجود ندارد ممکن است مديران شهري حق شهر اين خواسته را داشته باشند اما ساختار خشک و غير قابل انعطاف شهرداريها اين اجازه را نمي دهد در صورتي قانون شهرداريها که اساس کار شهرداري بر اساس آن انجام مي شود مصوب ١٣٣٩ بوده و هنوز به صورت اساسي تغيير نکرده است مردم در بستر زمان به دليل مشاهده عملکرد جانبدارانه و تبعيض هاي ناروا و همچنين وجود لايه هاي غير شفاف در عملکرد شهرداري اعتماد خود را به اين مردمي ترين نهاد مديريتي از دست داده اند و مهمترين رسالت شهرداريها هم اکنون تلاش در جهت بازسازي اين اعتماد است اگر بين عامه مردم و مديريت شهري اعتماد دو طرفه ايجاد گردد آن وقت زمينه براي مشارکت فعال و اثربخش تشکلها وسازمانهاي مردمي در شهرداريها فراهم مي گردد و اين مشارکت مي تواند از مديريت محلات تا برگزاري همايش هاي فرهنگي در سطح کلان را شامل گرد.