چکیده:
مثنوی بحرالمعارف از شهابالدین علی دانیالی فسوی جهرمی، دیوانی قطور بالغ بر 19000 بیت، در عرفان و اخلاق و بر وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (بحر رمل مسدس محذوف) در قرن دهم هجری سروده شده است. دو نسخۀ خطی از این مثنوی به شمارة 9371 در کتابخانۀ مجلس موجود است. این اثر در 188 برگ و به خط نستعلیق کتابت شده که تاکنون تصحیح و منتشر نشده است. این مقاله با هدف معرفی و بررسی سطح ادبی مثنوی بحرالمعارف و مبتنی بر مطالعات کتابخانهای و به روش توصیفی ـ تحلیلی و با تکیه بر متن نسخۀ آن انجام شده است. در این نوشتار سعی بر آن است تا افزونبر بررسی نسخۀ خطی، منابع شهابالدین علی دانیالی فسوی جهرمی برای سرودن این اثر شناسایی، و فضای فرهنگی معاصر با دورۀ نویسنده بررسی شود. حاصل پژوهش نشان میدهد که فسوی جهرمی در سرودن این اثر در ساختار و محتوا، بیشتر متأثر از شاعران سلف خویش بوده است و از این منظر نمیتوان او را شاعری صاحبسبک به شمار آورد. عربیمآبی از ویژگی برجستة این اثر عرفانی است.
خلاصه ماشینی:
معرفی مثنوی بحرالمعارف شهاب الدین علی دانیالی فسوی جهرمی و نسخ خطی 1 آن با رویکرد سطح زبانی و ادبی 2 بیتا قاسمی دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد یاسوج ، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج ، ایران 3 دکتر سیدمهدی خیراندیش دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور، ایران (نویسنده مسؤول ) 4 دکتر محمدهادی خالق زاده استادیار زبان و ادبیات فارسی، واحد یاسوج ، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج ، ایران چکیده مثنوی بحرالمعارف از شهاب الدین علی دانیالی فسوی جهرمی، دیوانی قطور بالغ بر ١٩٠٠٠ بیت ، در عرفان و اخلاق و بر وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (بحر رمل مسدس محـذوف ) در قرن دهم هجری سروده شده اسـت .
واژه های کلیدی شهاب الدین علی دانیالی فسوی جهرمی، مثنوی بحرالمعارف ، نسخه خطی ١ـ مقدمه حفظ و احیای میراث گذشتگان از وظایف هر ملتی است ؛ زیرا خواندن این اسناد معتبـر، ضـامن شـناخت اندیشـه هـا و اوضـاع اجتمـاعی و فرهنگـی و روش نگـارش پیشـینیان و الگوبرداری از محاسن آن ها و جلوگیری از تکـرار و تقلیـد اسـت .