چکیده:
گزارش مورخان از رویدادهای گذشتۀ خود به طور همزمان تحت تأثیر گذشتۀ آن رویدادها و آیندۀ آنها قرار دارد. گذشتۀ تاریخی و یا گذشتۀ گذشته به رویدادهای پیش از دورۀ معاصر مورخ گفته میشود. در مقابل آیندۀ تاریخی شامل آیندۀ عاملان و کنشگران تاریخی و همچنین شامل آیندۀ خود مورخ میشود. اصطلاح آیندۀ گذشته که توسط کوزلک ابداع شد، بر این حقیقت تأکید داشت که آینده قبل از زمان آستانهای که مقارن با عصر روشنگری بود و بعد از آن به طور متفاوتی دیده میشود. کوزلک به این عدم تقارن بر اساس زمان آستانهای و تبعات آن برای نوشتن تاریخ توجه زیادی کرد. اصطلاح گذشتۀ گذشته نیز از خلال نظریات کوزلک در مورد گذشته اتخاذ شد. کوزلک این مفاهیم را برای تشریح مفهوم پایهای زمان تاریخی استفاده کرد. بخش اول این مقاله به مفهوم زمان تاریخی میپردازد، در کنار دو دستهبندی فضای تجربه و افق انتظار که از ملزومات زمان تاریخی هستند. بخش دوم این مقاله ضمن پرداختن به مفهوم لایههای زمانی مستتر در هر رویداد، مفهوم آینده گذشته و گذشتۀ گذشته را بیشتر تشریح میکند. بخش سوم این مقاله از کتاب تاریخ یعقوبی بهعنوان مطالعۀ موردی برای بررسی مفهوم گذشتۀ گذشته و تأثیر آن در نگارش رویدادهای تاریخی صحبت میکند و در آخر نیز مفهوم آیندۀ گذشته در این کتاب مورد بررسی قرار می گیرد
Historians’ accounts of their past events are simultaneously influenced by the past of those events and their future. The historical past or the “pasts past” refers to pre-contemporary events of the historian. In contrast, the historical future includes the future of historical agents and actors, as well as the future of the historian. Accordingly, the main question of this article is how Yaʿkubi, as a case study, was influenced by past and future events in his narrative. The term “futures past,” coined by Koselleck, was used to emphasize the fact that the future was seen differently before the Sattelzeit, which coincided with the Age of Enlightenment. Koselleck paid close attention to this asymmetry, based on the Sattelzeit time and its consequences for writing history. The term “pasts past” was also adopted from Koselleck’s views on the past. Koselleck used these terms to describe the basic concept of “historical time.” Therefore, the first part of this article deals with the concept of historical time”, along with the two categories, called “the space of experience” and “the horizon of expectation,” which are essential for understanding historical time. The second part of this article discusses these concepts and terms in Tarikh-e-Yaghubi
خلاصه ماشینی:
بخش سوم اين مقاله از کتاب تاريخ يعقوبي به عنوان مطالعۀ موردي براي بررسي مفهوم گذشتۀ گذشته و تأثير آن در نگارش رويدادهاي تاريخي صحبت ميکند و در آخر نيز مفهوم آيندٔە گذشته در اين کتاب مورد بررسي قرار مي گيرد واژه هاي کليدي : تاريخ نگاري اسلامي ، يعقوبي ، زمان ، آينده گذشته ، گذشته ١.
بر اين اساس ، در بخش ابتدايي اين مقاله چارچوب نظري بحث براي دو مفهوم آيندٔە گذشته و گذشتۀ گذشته ، بر پايۀ نظريات کوزلک نسبت به زمان تاريخي و لايه هاي زماني مستتر در هر رويداد، ريخته ميشود.
زمان تاريخي بعد از روشن کردن اهميت و در نظر گرفتن تأثيراتي که چشم انداز آينده و نگاه به گذشته در تاريخ نگاري دارد، لازم است به طور خاص در مورد بحث هاي نظري اين مفهوم صحبت شود.
اين امر نشانگر حضور لايه هاي زماني از گذشته تا آينده در هر رويداد است ، لايه هايي که عامل تاريخي در زمان وقوع رويداد در نظر دارد، حتي اگر نسبت به آنها خودآگاهي نداشته باشد؛ اما سطح ديگري از لايه هاي زماني وجود دارد که توسط راوي روايت هاي تاريخي، مورخ ، به رويداد تحميل ميشود.
يعقوبي با برقراري چنين امتداد زماني، از زمان عبدالمطلب به زمان ابراهيم ، اين نکته را برجسته ميکند، بدون اينکه مجبور باشد به طور مستقيم در مورد آن صحبت کند؛ بنابراين در اينجا سايۀ اين هويت جديد ناشي از گذشتۀ جديد بر رويدادهاي دورٔە اسلامي سنگيني ميکند و به شکل فضاهاي تجربه خودش را در موقعيت هاي تاريخي نشان مي دهد.