چکیده:
طرحوارههای ناسازگار اولیه میتواند سلامت روانی، شناختی و هیجانی افراد را با آسیب مواجه سازد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحوارهدرمانی بر تحمل پریشانی و انعطافپذیری روانشناختی دانشآموزان دختر دارای طرحوارههای ناسازگار اولیه انجام گرفت. پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه دارای طرحوارههای ناسازگار اولیه شهر اصفهان در سال تحصیلی 99-1398 بود. در این پژوهش تعداد 30 دانشآموز دختر دارای طرحوارههای ناسازگار اولیه با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 نوجوان). گروه آزمایش مداخله طرحوارهدرمانی (صیادی و همکاران، 1396) را طی یک ماه در 8 جلسه 75 دقیقهای دریافت نمودند.. در این بین در گروه آزمایش 2 نفر و در گروه گواه گواه نیز 3 نفر ریزش داشتند. پرسشنامههای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه طرحوارههای ناسازگار اولیه (یانگ، 1998) و پرسشنامه تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، 2005) و پرسشنامه انعطافپذیری روانشناختی (دنیس و وندروال، 2010) بود. دادههای حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر با استفاده از نرمافزار آماری 23SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که طرحوارهدرمانی بر تحمل پریشانی و انعطافپذیری روانشناختی نوجوانان دختر دارای طرحوارههای ناسازگار اولیه تاثیر معنادار دارد (p<0.001). بر اساس
یافته های پژوهش حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که آموزش مهارت های مبتنی بر طرحواره درمانی با
بهره گیری از تکنیک آموزش شناختی، مبارزه با طرحواره ها در سطح هیجانی و آموزش شیوه های بهنجار
سبک های مقابله ای می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت بهبود تحمل پریشانی و انعطاف پذیری
روان شناختی نوجوانان دختر دارای طرحواره های ناسازگار اولیه مورد استفاده گیرد.
Early maladaptive schemas can impair people's mental, cognitive, and emotional health. Accordingly the present study was conducted with the purpose of investigating the effectiveness of schema therapy on the distress tolerance and psychological flexibility of female students with early maladaptive schema. The present study was experimental with pretest, posttest, control group and two-month follow-up period design. The statistical population of the present study included secondary high school female students with early maladaptive schema in the city of Isfahan in academic year 2019-20. 30 female students with early maladaptive schema were selected through purposive sampling method and randomly accommodated into experimental and control groups (each group of 15 adolescents). The experimental group received eight seventy-five-minute sessions of schema therapy intervention during one months (Sayyadi et.al, 2017). 2 students from the experimental group and two from the control group withdrew the study. The applied questionnaires in the current study included Early maladaptive schema Questionnaire (Young, 1998), distress tolerance Questionnaire (Simons, Gaher, 2005) and psychological flexibility Questionnaire (Dennis, Vander Wal, 2010). The data taken from the study were analyzed via repeated measurement ANOVA method through SPSS23 software. The results showed that schema therapy has significant effect on the distress tolerance and psychological flexibility of the female adolescents with early maladaptive schema (p<0.001). according to the findings of the present study it can be concluded that the schema therapy can be applied as an efficient therapy to increase distress tolerance and psychological flexibility of female adolescents with early maladaptive schema.
خلاصه ماشینی:
Benoy, Knitter, Knellwolf, Doering, Klotsche, Gloster 4.
Denckla, Consedine, Chung, Stein, Roche, Blais 4.
(2020 کارآیی طرح واره درمانی در تحقیقات پژوهش گرانی همچون صفارینیا و عزیزی (١٣٩٨) مبنی بر تأثیر طرح واره درمانی گروهی بر ارتقای بهزیستی اجتماعی و ادراک اعتماد اجتماعی دانشجویان ؛ رهبرکرباسدهی، ابوالقاسمی و رهبرکرباسدهی (١٣٩٨) مبنی بر اثربخشی طرح واره درمانی بر تاب آوری روان شناختی و توانمندی اجتماعی دانش آموزان با نشانه های افسردگی؛ قدم پور، حسینی رمقانی و مرادیانی گیزه رود (١٣٩٧) مبنی بر اثربخشی طرح واره درمانی هیجانی بر حساسیت اضطرابی و راهبردهای تنظیم هیجان دانش آموزان با نشانگان بالینی اضطراب اجتماعی، صیادی، گل محمدیان و رشیدی (١٣٩٦) مبنی بر اثربخشی طرح واره درمانی بر احساس حقارت دختران نوجوان خانواده های طلاق ، قادری، کلانتری و مهرابی (١٣٩٥) مبنی بر اثربخشی طرح واره درمانی گروهی در راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان دانشجویان دارای نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی؛ صبحی قراملکی، پورعبدل ، عباسی، بگیان کوله مرز و نبیدوست (١٣٩٤) مبنی بر اثربخشی آموزش طرح واره درمانی به شیوه گروهی بر تعدیل طرح واره های ناسازگار اولیه دانش آموزان مورد آزار، رنر، دیرابیتز، آرنتز، پیترز، لابستال و هایبرز٢ (٢٠١٨) مبنی بر اثربخشی طرح واره درمانی بر کاهش افسردگی؛ نیمادیک ، لامبرث و ریس ٣ (٢٠١٧) مبنی بر اثربخشی طرح واره درمانی بر کاهش آسیب های بالینی نشان داده شده است .