چکیده:
مروری بر ادبیات توسعه روستایی نشانگر این واقعیت است که علی رغم تلاشهایی که تاکنون در جهت از بین بردن نابرابریها و توزیع خدمات در مناطق مختلف و بهویژه در روستاها صورت گرفته است ولی هنوز شاهد نابرابری و عدم تعادل در توزیع خدمات و ارائه آنها در سطح روستاهای کشور هستیم بهگونهای با توجه به ارزیابیهای به عملآمده هنوز میزان توسعهیافتگی روستاها، با توجه به شاخصهای توسعه، نامتجانس و نابرابر میباشد. لذا اولین گام رسیدن به توسعه و به خصوص توسعه روستایی، شناسایی وضع موجود، چگونگی توزیع خدمات و امکانات و میزان بهره مندی هر یک از روستاها از این خدمات اقدامی ضروری و غیرقابلانکار است، بر این اساس هدف این تحقیق مقاله بررسی، ارزیابی و سطحبندی روستاهای شهرستان کیار بر اساس میزان بهره مندی هر یک از روستاها به خدمات با استفاده از مدل شاخص مرکزیت بوده است. در این راستا مقاله حاضر با استفاده از روششناسی توصیفی - تحلیلی و با استفاده از 8 شاخص عمده خدماتی و تعداد 75 نماگر به اولویتبندی و سطحبندی روستاهای شهرستان کیار پرداخته است، نتایج نشان داد که وضعیت روستاهای مورد مطالعه به لحاظ دسترسی به خدمات و برخورداری از سطح توسعهیافتگی بهطور نابرابر و نامتجانس میباشند بهگونهای که از مجموع کل روستاهای موردمطالعه، تعداد 4 روستا شامل روستای دستگرد و امامزاده، دزک و خراجی به ترتیب با امتیازهایی برابر با 8. 47، 8. 03 و 6. 51 جزء روستاهای با بهرهمندی از خدمات درجه یک و بیشتر میباشند و فاصله بسیار زیادی با سایر روستاها ایجاد کردهاند.
Reviewing rural development literature indicates that despite the efforts that have made on eliminating inequalities in distributing services among different areas, there still exists some kind of inequality and imbalance in the field, especially between Iran Villages. According to the previous assessments, villages' development rates are yet heterogeneous and unequal considering developmental indexes. So, to obtain rural development the first essential and undeniable step is to identify the villages' present status quo of services and the way of distributing facilities among them. The purpose of this study, therefore, is to study and rank villages in Kiar County according to their services amount using centrality index model. In this regard, this paper applied analytic-descriptive methodology and used 8 major services indices and 75 indicators in ranking villages in Kiar. The results indicated that the villages' development level and accessibility to services are unequal, unfair and heterogeneous in such a way that among all the villages studied, 4 ones received the top-notch services which made a large gap between other villages. These villages include Dastgerd Emamzade, Dezzak, and Kharaji with 8/48, 8/03, and 6/15 scores respectively.