چکیده:
اﺳﻼم ﺷﻨﺎﺳﯽ، از رﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻮاره ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﺷﺮق ﺷﻨﺎﺳﺎن ﺑﻮده و آﻟﻤﺎن از ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺎﻧﻮن ﻫﺎی ﻣﻬﻢ اﺳﻼم ﺷﻨﺎﺳﯽ در ﻏﺮب ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺗﺎ ﭘﯿﺶ از وﻗﻮع اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ و ﺟﺮﯾﺎﻧﻬﺎ و ﺑﺤﺮان ﻫﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻋﺮاق و ﻟﺒﻨﺎن، ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﺳﻼم ﺷﻨﺎﺳﺎن ﻣﻌﻄﻮف ﺑﻪ ﺗﺴﻨﻦ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﻮد. ﭘﺲ از آن ﺷﯿﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﻄﻮر ﺧﺎص ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ اﺳﻼم ﺷﻨﺎﺳﺎن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﻧﻈﺮات و ﺟﺮﯾﺎن ﻫﺎی ﻓﮑﺮی و ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎی ﺷﯿﻌﯽ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. اﺳﻼم ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت و ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎی ﻣﺘﻨﻮع ﺷﯿﻌﻪ ﻣﯽ ﭘﺮدازﻧﺪ، اﺻﻄﻼﺣﺎ ﺑﻪ ﺷﯿﻌﻪ ﺷﻨﺎس ﻣﻌﺮوف ﻫﺴﺘﻨﺪ. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ، آﺛﺎر و ﻧﻈﺮات ﺗﻌﺪادی از اﺳﻼم ﺷﻨﺎﺳﺎن آﻟﻤﺎﻧﯽ ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﺗﺸﯿﻊ ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪه و ﺳﻌﯽ ﺷﺪه ﺗﺎ ﻧﻈﺮات آﻧﻬﺎ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد.
اﯾﻨﮑﻪ وﺿﻌﯿﺖ ﮐﻠﯽ ﺷﯿﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ در آﻟﻤﺎن ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ؟و دﯾﺪﮔﺎه ﻫﺎی اﺳﻼم ﺷﻨﺎﺳﺎن و ﺷﯿﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎن ﭼﻪ وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎ وﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎﯾﯽ دارد؟ ﺳﻮاﻻت اﺻﻠﯽ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ ﮐﻪ ﺗﺸﯿﻊ ﺑﯿﺶ از ﺳﺎﯾﺮ ﻓﺮﻗﻪ ﻫﺎی اﺳﻼﻣﯽ ﻣﻮرد ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ووﻗﻮع اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ اﯾﺮان ﺑﺮ روﻧﻖ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺷﯿﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ در ﻏﺮب ﻣﻮﺛﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ. اﺳﺎس اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ای و ﺗﺤﻠﯿﻞ و ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﺠﻼت و ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎی آرﺷﯿﻮی و ﮔﺮدآوری ﻣﻄﺎﻟﺐ و ﻣﻨﺎﺑﻊ از ﭘﺎﯾﮕﺎه ﻫﺎی اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ اﯾﻨﺘﺮﻧﺘﯽ اﺳﺖ
Islamology in the West is one of the disciplines that has always been considered and Germany was also considered as one of the important centers of Western Islamology. Shiism has also been considered alongside and of course under the shadow of Sunni studies.But Shiism has always been considered a sub-subject, until the occurrence of influential political events in Shii Islamic countries removed the dust of oblivion from Shiism and made Western scholars interested in Shiism.
The occurrence of the Shiite Islamic Revolution in Iraq,The civil wars in Lebnanon and, most importantly, the occurrence of the Islamic Revolution in Iran, with its strong reliance on the Shiite religion, caused Shiism to receive more attention. Islamologists who study various Shiite topics and branches are known as Shiites. This article introduces and examines the views of some Germany Shiite scholars.
خلاصه ماشینی:
بررسی آثار و مطالعات اسلام شناسان و شیعه شناسان آلمانی پیرامون مذهب تشیع فاطمه اسماعيلي 1 چکيده اسلام شناسي، از رشته هايي است که همواره مورد توجه شرق شناسان بوده و آلمان از جمله کانون هاي مهم اسلام شناسي در غرب محسوب مي شود.
از جمله آثار بروکلمان: تاريخ ادبيات عرب (حسيني طباطبايي، 1375: 32)، مدخل امام حسن عسکري(ع)، الله و بتها در آغاز توحيد اسلامي، نصر بن مزاحم: نخستين مورخ شيعي، مقالههايي در نقد کتاب الفرق بين الفرق بغدادي، محمد(ص)، اسماعيل جرجاني (فرهنگ خاورشناسي، 1382: 2/274ـ277 و عقیقی، [بیتا]: 428).
از جمله آثارش میتوان به این نمونهها اشاره کرد: خليفه و قاضي در اواخر قرونوسطا، اديان روي زمين، بال جبرئيل، تحقيقي در آراي ديني محمد اقبال، الحلاج: شهيد حبالله، اسلام در شبهقارۀ هند، باغهاي دانش و معرفت (متون عرفان اسلامي)، اسلام در هند و پاکستان، ابعاد عرفاني اسلام، تاريخ تصوف و محمد پيامبر اوست، از علي(ع) تا زهرا(س) اسامي اسلامي، درآمدي بر اسلام، پس مُلک از آن توست: مناجاتهاي اسلامي، که شامل منتخبي از قرآن، احاديث نبوي و امامان شيعه و عرفاست (وبگاه Islaminurupe)، رازگشايي از نشانههاي خدا و کربلا و امام حسين(ع) در ادبيات (حسيني، 1387: 273ـ274).
فان اس (Van Ess) دربارۀ کلام معتزله و اشاعره، تأليفات ارزشمندي دارد؛ تاريخ علم در قرون اوليۀ اسلام وي جایزۀ موسوم به کتاب سال جمهوري اسلامي ايران را دریافت کرده است (وبگاه سراج).