چکیده:
تی، اس، الیوت، شاعر و منتقد بریتانیایی- امریکایی به واسطه تکنیکهای فرمی و بیانی و مضمونپردازی، یکی از پیشگامان مدرنیسم ادبی دانسته شده است. دفتر «سرزمین ویران» و «چهار کوارتت»، شیوه و دوره جدیدی از فردیت و خوداگاهی در شعر را به نمایش میگذارد که در آن سوژه/راوی شعر به تجربه و درک عمیقتری از زندگی دست مییازد. نسبت سوژه مدرن الیوت با ابژه تماشایش نه تنها بر شعر اروپایی تأثیر میگذارد بلکه الگو و منشأ الهام شعر مدرن فارسی نیز میشود. بیژن الهی، شاعر موج نو، در دفترهای «جوانیها» و «دیدن» نشان میدهد به شاخصهای شعر مدرن نزدیک شده است.این پژوهش با تکیه بر آرا و شیوه نگارش مدرنیستی از دو منظر طرز بیان و درونمایه شعر این دو شاعر را بررسی کرده است. هدف بررسی نشان دادن تأثیرپذیری الهی از مؤلفههای شعر مدرن به ویژه شعر الیوت بوده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که الیوت و الهی به شیوههای شخصیسازی و غیرشخصیسازی، موقعیت انسان/ سوژهای را به تصویر میکشند که در مرزهای خودآگاهی و فردیت با تنشها و بحرانهای جهانِ مدرن روبهرو میشود و اندوه و یأس خود را از تماشا و تجربه جهانی فاش میکند که با فرسودگی، تباهی و ویرانی نشاندار میشود. گرچه تصویر تباهی و مرگ در سرزمین ویران الیوت پربسامدتر از شعر الهی است و الهی بیشتر از الیوت در تمنای روشنی و امید برمیآید اما در نمای کلی، روشنی و امید در شعر الهی کارکردی حاشیهای دارد.
t.s.elliott, a british-american poet and critic, is considered one of the pioneers of literary modernism due to his formal, expressive, and thematic techniques. the book "wasted land" and "four quartets" show a new style and period of individuality and self-awareness in poetry, in which the subject / narrator of the poem achieves a deeper experience and understanding of life. eliot's modern subject not only influences european poetry but also becomes the model and source of inspiration for modern persian poetry. bijan elahi, the poet of the new wave, in the books of "youths" and " seeing " is close to the characteristics of modern.this study has examined the poetry of these two poets based on modernist writing style. the aim of the study is to show elahi influence of the components of modern poetry, especially eliot.the results of the research indicate thateliot and elahi portray the situation of a human / subject who faces the tensions and crises of the modern world at the frontiers of self-awareness and individuality. this subject manifests his grief and despair of world in ways of personalization and depersonalization. world that is marked with destruction. although the image of destruction and death in the eliot is more frequent than the elahi. poetry of elahi oriented to light and hope more than eliot, but in general, light and hope in the elahi has a marginal function.
خلاصه ماشینی:
نتايج پـژوهش حـاکي از آن است که اليوت و الهي به شيوههاي شخصيسازي و غيرشخصيسـازي، موقعيـت انسان/ سوژهاي را به تصوير ميکشـند کـه در مرزهـاي خودآگـاهي و فرديـت بـا تنش ها و بحرانهاي جهان مدرن روبه رو ميشود و اندوه و يأس خود را از تماشـا و تجربه جهاني فاش ميکند که با فرسودگي، تباهي و ويراني نشاندار مـيشـود.
اتمسفر اگزيستانسياليستي و مدرنيستي دهه هاي سي و چهل که بـه تأسـي از سارتر و مدرنيست ها، برخي شـاعران و نويسـندگان آن روزهـا را بـه آن سـمت و سـو کشانده بود و از سوي ديگر علاقه الهي به شعر مدرن اروپايي و ترجمه آنها به ويژه شـعر اليوت، شعر او را بيش از پيش زير تأثير اليوت قرار داد که خود ملهم از فضـاي فکـري و فلسفي روزگارش بود.
همچنـان کـه در نمونه بالا به ندانستن ، وانمود يا اقرار ميکند، گاه به نحو پيشيني به امـور اشـراف دارد و چيستي آنها را پيش از هر ادراکگر ديگري ميداند: زيرا همه را ميشناسم من ، از پيش ميشناسم (اليوت، ٢٠٠٩: ٥٠)/ من تولد، هم مـرگ ديدم (همان: ٦٩) از آنجا که الهي تحت تأثير شعر اليوت قرار دارد، ميراث اليوت در ترسيم طرز شـناخت سوژه به الهي ميرسد تا سوژه شعر او نيز در فهم و ادراک چيزها، پيش گام باشد: من انسان من / دود همه غروبهاي آتي را/ از دودکش هاي اين کارخانه جنگلي ديدم (الهي، ١٣٩٦: ٥٣) پيش اگاهي و تنهايي از ادراک چيزها گاه به مثابه ادراک رازي دريافت مـيشـود کـه پاداش/ تاوانش ، وحشت و احساس غربت است : تويي که تمامي عمر پاداش خاستي/ آنگاه پي ميبردي/ که پاداش تو، خود دهشـتي است / از اين راز/ تصوير گياهان تو را ميآگاهاند...