چکیده:
مراجعه همجنسگرایان به مراکز مشاورهای غیرقابلانکار است، اما اینکه میزان و دلیل رجوع چگونه است و چارچوب نظری و عملی متخصصان بهداشت روان با این مراجعان در ایران چگونه است، سؤالهایی است که هدف این پژوهش را مشخص میکند. این پژوهش به روش پدیدارشناسی با مشارکت 15 همجنسگرای مرد در تهران از طریق مصاحبه نیمهساختاریافته انجام شد. نتایج نشان داد که 93% مشارکتکنندگان برای تغییر گرایش خود اقدام کرده، اما تنها 53% به متخصص رجوع کرده بودند، که به نظرشان، مشاوران چارچوب عملی صحیحی در این زمینه به کار نبستند. همچنین 25% مشاوران، همجنسگرایی را طبیعی و 75% آن را اختلال میدانستند. نتیجه اینکه اکثر مشارکتکنندگان خواهان تغییر گرایش بودند اما نهتنها اغلب مشارکتکنندگان مسیر اشتباهی برای تغییر گرایش اتخاذ کردند، بلکه متخصصان نیز رویکرد تخصصی بومیسازی شدهای به کار نگرفتند؛ که نتیجه هردو، بیثمری و سردرگمی برای مراجع و مشاور است. لذا به نظر میرسد تا زمانی که متخصصان ایرانی به یک دیدگاه مشترک در این زمینه نرسند و از طریق رویکرد بومیسازی شده به این مسئله نگاه نکنند، نهتنها رضایت مراجعان افزایش نمییابد بلکه هیچ خدمت روانشناختی مفیدی مورد توجه این مراجعان نخواهد بود.
The presence of homosexual clients in counseling centers is undeniable. But, what is the rate and reason for the referral, and how do mental health professionals treat these clients in Iran are the questions that define the purpose of this research. This research was done with the phenomenological method with the participation of 15 gay men in Tehran and through a semi-structured interview. The results showed that 93% of participants had attempted to change their sexual orientation. Still, only 53% went to counseling that In their opinion, the counselors did not use the correct practical framework in this regard. Counselors were also divided into two groups; 25% who considered homosexuality is natural, and 75% believed it as a disorder. Results are that Most participants wanted to change their orientation. Still, not only most of the participants took the wrong way to improve their direction, but even their counselors took the wrong approach, too, that the results of both are fruitlessness and confusion for client and counselor. So it seems that until Iranian experts do not reach a common point of homosexuality. Until they do not pay attention to it through a cultural approach, the client's satisfaction does not increase, and they do not receive any useful psychological services.
خلاصه ماشینی:
But, what is the rate and ميزان و دليل رجوع چگونه است و چارچوب نظري و عملي متخصصان reason for the referral, and how do mental health بهداشت روان با اين مراجعان در ايران چگونه است ، سؤال هايي است که professionals treat these clients in Iran are the questions that define the purpose of this research.
اين پژوهش به روش پديدارشناسي This research was done with the phenomenological با مشارکت ١٥ همجنس گراي مرد در تهران از طريق مصاحبه نيمه - method with the participation of 15 gay men in ساختاريافته انجام شد.
ازاين روي پژوهش حاضر با استفاده از رويکرد داده محور (کيفي) در بستر فرهنگي جامعه ايران به مطالعه ميزان رجوع همجنس گرايان به مشاوره ، دلايل مراجعه آنها و بررسي تجاربشان در اتاق مشاوره در زمينه رويکردهاي مشاوران پرداخته ، تا بتواند بعد از دسترسي به جواب اين سؤال ها در مرحله بعد با توجه به نيازهاي مراجعان و فرهنگ جامعه ، زمينه را براي رسيدن به يک رويکرد منحصربه فرد در قبال اين مراجعان باز کند، رويکردي که نه فرهنگ جامعه اسلامي- ايراني زير پا گذاشته شود و نه احساسات و چالش هاي مراجعان ناديده گرفته شود و نه اخلاق حرفه اي زير پا گذاشته شود.
يافته هاي اين پژوهش در زمينه علل رجوع مراجعان همجنس گرا به مراکز مشاوره اي هم راستاي پژوهش هاي پيشين است .