چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مصاحبههای مختلف در تحکیم حافظۀ شاهد عینی است. این مطالعۀ کاربردی با روش آزمایشی (پسآزمون با گروه کنترل) انجام گرفت. جامعۀ پژوهش شامل دانشجویان کارشناسی دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران در سال تحصیلی 1399-1398 است که از میان آنها 80 نفر (21 مرد و 59 زن) به روش تصادفی خوشهای انتخاب و به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. شرکتکنندگان ابتدا ویدیویی درمورد سرقت از بانک مشاهده کردند و در جلسۀ دوم، با استفاده از پروتکلهای مختلف با آنها مصاحبه صورت گرفت (گروه کنترل بدون مصاحبه ماندند). در جلسۀ سوم، برای تمامی شرکتکنندگان یک تکلیف یادآوری آزاد برگزار شد. دادهها با روش تحلیل واریانس چندمتغیره در نرمافزار SPSS-23 بررسی شد. طبق یافتهها، بین دو گروه شناختی و خودگردان در هیچ یک از جلسات یادآوری تفاوت معناداری دیده نمیشود. همچنین گروه ساختاریافته در جلسۀ نخست، اطلاعات درست کمتری از دو گروه شناختی و خودگردان به یاد آوردند، اما در جلسۀ دوم، این تفاوت فقط با گروه شناختی برقرار بود. یافتهها نشان میدهد اجرای یادآوری اولیه با استفاده از تکنیکهای حافظه میتواند به تحکیم حافظۀ شاهد عینی و یادآوری جزئیات بیشتر در مصاحبههای تأخیری کمک کند.
This study examines the effectiveness of different interviewing tools in consolidating eyewitness memory. This applied research used the post-test with control group design. The population includes all undergraduate students of the Faculty of Psychology and Educational Science of the University of Tehran, studying in the academic year 2019-20. Eighty participants (21 males and 59 females) were selected using cluster sampling and divided into four groups of equal size. First, participants watched a video recording showing a bank robbery. In the second session, they were interviewed using an eyewitness interview tool (no interview session for the control group). In the last session, all participants were examined using a free recall task. Data were analyzed using MANOVA in SPSS-23 software. The results indicated no significant differences between the CI and the self-administered interview groups (SAI) in either the interview session or the delayed recall task. Participants in the structured interview group recalled significantly fewer details in the first interview session than did the CI and SAI groups. However, this significant difference was only found between the CI and SI groups in the delayed recall session. Thus, the results suggest that early recall can help consolidate witnesses' memory and help them recall more information in later recall attempts.
خلاصه ماشینی:
643773 اثربخشي ابزارهاي مختلف مصاحبه با شاهد عيني صحنۀ جرم در تحکيم حافظه براي دسترسي هاي بلندمدت The Effectiveness of Different Eyewitness Interview Tools in Memory Consolidation for Long-term Access * احمد شاهواروقي Ahmad Shahvaroughi ** هادي بهرامي احسان Hadi Bahrami Ehsan *** جواد حاتمي Javad Hatami **** محمدعلي شاهواروقي Mohammad Ali Shahvaroughi آرش منجم Arash Monajem ***** ****** روي ام .
Paulo Abstract چکيده This study examines the effectiveness of different هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي مصاحبه هاي مختلف در تحکيم interviewing tools in consolidating eyewitnessحافظۀ شاهد عيني است .
علاوه بر اين ، تأخيرهاي طولاني ممکن است تغييراتي در حافظۀ شاهد عيني ايجاد کند و از طريق مکانيسم هايي مثل انطباق حافظه و اطلاعات پس رويدادي گمراه کننده ، مقدمات بروز تحريف در جزئيات آن را فراهم کند (گابرت ، ممون و آلن ، ٢٠٠٣؛ لافتوس ، ميلر و برنز، ١٩٧٨)؛ بنابراين ضروري است با اتخاذ مکانيسم هاي مناسب و علمي، اثرات آسيب زاي تأخير بين تجربۀ رويداد مجرمانه و جلسۀ فراخواني کاهش يابد و اطلاعات موجود در حافظه براي دسترسيهاي بلندمدت تحکيم پيدا کند.
مصاحبۀ شناختي به جهت نياز به حضور يک مصاحبه گر و نيز وجود تکنيک هاي زمان بر، غالباً امکان اجراي فوري ندارد، اما از مصاحبۀ خودگردان که به صورت مستقل از مصاحبه گر اجرا ميشود، ميتوان بلافاصله پس از وقوع جرم استفاده کرد؛ بنابراين با توجه به مطالعات صورت گرفته در زمينۀ حافظه ، فرض بر اين است که اين دو ابزار، آثار متفاوتي بر نگهداري بلندمدت اطلاعات در حافظۀ شاهد عيني دارند.
Enhancement of eyewitness memory: An empirical evaluation of the cognitive interview.
Eyewitness memory enhancement in the police interview: cognitive retrieval mnemonics versus hypnosis.