چکیده:
طبق ماده ۷۱۳ ق. م. ا. مباشرت آن است که جنایت مستقیما توسط خود جانی واقع شده باشد
بنابراین در مواردی که جانی خود به طور مستقیم و بی واسطه مرتکب جنایت برنفس یا عضو شود
می توان گفت جرم را به مباشرت مرتکب شده است. مثل این است که کسی با دستهای خود
شخص دیگری را خفه کند یا حتی با چوبدستی یا تفنگ دیگری را بکشد یا شخص مبادرت به
ایجاد حریق نماید یا مال دیگری را به طورپنهانی از حرز برباید. درتمامی موارد مزبور چوبدستی،
تفنگ ،موادّ محترقه و وسایل مورد استفاده در سرقت عرفا مانع از احراز ارتکاب مستقیم و بی
واسطه جرم نیست. در این مقاله سعی شده مباشرت و سببیت در قتل مورد بررسی و پژوهش قرار
بگیرد.
خلاصه ماشینی:
قانون مجازات اسلامي در ماده ٣١٧، اين مفهوم را مورد تأکيد قرار داده است و به موجب آن مباشرت آن است که جنايت مستقيماً توسط خود جاني واقع شده باشد[٤] به لحاظ اهميت و شناخت مباشرت در وقوع جرم که موجب مسؤوليت جزايي خواهد شد، ابتدا به نظرات برخي مشاهير فقها در اين زمينه اشاره مي کنيم و سپس به نتيجه گيري مي پردازيم .
فصل دوم : مباشرت و سببيت در فقه و حقوق گفتار اول : سببيت در قتل از نظر حقوقي سبب را مي توان امري دانست که جنايت يا خسارت مستند به آن بوده و از آن نشأت گرفته است ، چنين تعريفي عام است و شامل علّت نيز مي شود و حال آنکه همانگونه که در مطالب بعدي به تفصيل خواهد آمد ، از ديدگاه فقه بين سبب و علّت تفاوت وجود دارد ، به طور کلي سبب خود به خود موجب سلب حياط نيست ، امّا موجب ايجاد علّتي مي شود که آن علّت وقوع نتيجه مي گردد ، به نحوي که اگر آن سبب نباشد نتيجه هم به وجود نمي آيد ، در حقيقت مي توان گفت ، چون سبب ايجاد جنايت يا خسارت مي شود لذا از اين جهت شبيه علّت است و از طرفي چون يک مرحله موخر از مباشرت است .