چکیده:
شناسایی اشخاص صالح جهت طرح دعوای ابطال گواهینامه اختراع از مهمترین و چالش برانگیزترین موضوعات حقوق اختراعات است. در این خصوص دو سؤال اساسی قابل طرح به نظر میرسد: سؤال اول این که چه اشخاصی را میتوان ذینفع طرح این دعاوی دانست و سؤال دوم این که در اساس آیا لازم است ذینفعی اشخاص برای طرح این دعاوی احراز شود یا خیر؟ بنا بر تصریح ماده 18 قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری، مصوب 1386، اشخاص ذینفع مجاز به طرح دعوای ابطال هستند. در این رابطه، تحلیلی دقیق از موضوع نشان میدهد مفهوم ذینفع در دعوای ابطال گواهینامه اختراع مفهومی وسیعتر از مفهوم ذینفع در آیین دادرسی مدنی است؛ زیرا آن نفعی که پایه و اساس طرح دعوای ابطال گواهینامه اختراع است تنها نفع خصوصی نیست، بلکه نفع عمومی نیز در این رابطه وجود دارد. بنابراین سازمانهای مردم نهاد و مصرف کنندگان، مشروط به احراز نفع عقلایی و منطقی میتوانند ذینفع دعوای ابطال گواهینامه اختراع قلمداد شوند. همچنین در بعضی نظامهای حقوقی، تمام اشخاص، ولو اشخاص غیر ذینفع صلاحیت طرح این دعوی را دارند که در این مقاله نشان میدهیم با عنایت به ضرورتهای حقوق اختراعات، اتخاذ چنین رویکردی قابل توصیه و قابل پذیرش نیست.
Recognition of competent persons to initiate a claim regarding declaration of nullity of patent certificates is one of the most important and challenging issues in patent law. Two main questions may arise in this regard: The first question is who may be considered as a beneficiary in these lawsuits. The second question is whether it is necessary to establish the fact that a party is a beneficiary in order for him to file such lawsuits. According to the express wording of Article 18 of the Registration of Patent, Industrial Design and Trademark Act, approved in 2007, beneficiaries are allowed to file a lawsuit for declaration of nullity. In this regard, an in-depth analysis of the issue shows that the concept of the beneficiary in the lawsuit for declaration of nullity of the patent certificate is a broader concept than that of the beneficiary in the civil procedure; Since the benefit that is the basis of the filing of a lawsuit regarding the declaration of nullity of the patent certificate is not necessarily a private one, but that it may include a public benefit as well. Therefore, non-governmental organizations and consumers, subject to the establishment of a rational and logic benefit, may be considered as the beneficiaries of a lawsuit regarding the declaration of nullity of the patent certificate. Also, in some legal systems, all persons, even non-beneficiaries, have the authority to intiate this claim. In this article, we show that taking into account the necessities of patent rights, adopting such an approach is not recommended and acceptable.
خلاصه ماشینی:
(شمس ، ١٣٩٨: ٢٨٥) به واقع ، اگر معيارهاي فوق و توجيهي که براي آن معيارها بيان شده را بپذيريم مي توان گفت اين معيارها، به نوعي ، بيانگر ويژگي هاي يک حق ادعا شده هستند و آن حق ، همان حق موضوع دعوي است و با توجه به اين که آيين دادرسي مدني ، در اصل پاسدار منافع و حقوق خصوصي و شخصي اشخاص است ، پس حق ادعايي بايد يک حق شخصي و خصوصي باشد.
(کارچاني ، ١٣٩٥: ١٣٩، به نقل از امي ) توضيحات مذکور در فوق را مي توان در خصوص بحث غيرمستقيم بودن نفع در آيين دادرسي مدني نيز ارائه نمود؛ در واقع ، شرکت رقيب نفعي مستقيم در ابطال دارد چرا که با ثبت اختراع و اعتبار گواهي نامه اختراع ، حصاري به دور اختراع مربوطه کشيده شده و شخص رقيب درصدد رفع اين حصار است تا اين گونه حق بهره برداري خودش احيا شود.
با عنايت به مراتب فوق و با پذيرش قابليت تصور نفع خصوصي و مستقيم در دعواي ابطال گواهي نامه اختراع مي توان علاوه بر شخصي که ادعاي مالکيت بر اختراع دارد، براي تمامي رقبا که در فعاليت اقتصادي و تجاري خود دچار محدوديت گشته اند و همين طور ليسانس گيرنده نيز نفع خصوصي ، آن گونه که در آيين دادرسي مدني آمده است ، در نظر گرفت ؛ زيرا اين اشخاص از بهره برداري از اختراع محروم گشته اند و براي بهره برداري از اختراع بايد بهره مالکانه ١ پرداخت نمايند.